شرک

«وَ الَّذِینَ لَا یدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَها آخَرَ وَلَا یقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یزْنُونَ وَ مَن یفْعَلْ ذَلِک یلْقَ أَثَاما

خداوند در قرآن کریم شرک را گناهی نابخشودنی و از اکبر کبائر معرفی کرده است: «إِنَّ اللَّهَ لَا یغْفِرُ أَنْ یشْرَک بِهِ وَیغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِک لِمَنْ یشَاءُ وَمَنْ یشْرِک بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَی إِثْمًا عَظِیمًا»

بازی کردن با ریشه و ماهیت افسانه‌ها و داستان‌های قدیمی و فولکلوریک چند سالیست که تبدیل به موضوع داغی شده و در عالم ادبیات، سینما و تلویزیون به وفور دیده می‌شود

طبق آیات قرآن و احادیث چه کسانی زیان‌کارترین مردم هستند؟در آیه: «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالاْ َخْسَرِینَ اَعْمالاً * الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» (کهف: 18/ 103 ـ 104)خداوند فرموده است: زیان‌کارترین مردم از لحاظ عمل، کسانی هستند که در این دنیا، در راه گ ...

1. در این زمینه باید گفت که «کفر» اقسام مختلفی دارد، و «شرک» نیز یکی از اقسام آن محسوب می‌شود. همچنین اینگونه نیست که «کفر» به طور مطلق بخشودنی باشد و آیاتی مانند آیات 137 و 168 سوره نساء وجود دارد که صراحتاً اعلام می‌کند که کفر نیز بخشودنی نیست، بنابر این، از این جهت فرقی میان کفر و شرک وجود ندارد.[1]

معناى توحید ربوبیّت این است که اداره کننده و مدبّر و مربّى و نظام بخش عالم هستى تنها ذات پاک خدا است.

این کلمه در اصل (وحد) است و دارای دو استعمال می باشد؛ یکی آنکه، اسم استعمال می شود به معنی یکی و بکنفر است و استعمال دوم اینکه وصف باشد یعنی یکتا و بی همتا و این استعمال بذات باریتعالی اطلاق می شود[1][2]و یا بمعنای کسیکه شریکی در خلقت ندارد[3]و بمعنای عبادت خداوند یکتا است که ضد شرک است[4] و یا ایمان به خدایی که شریکی ندارد

از نظر قرآن، شخصیّت واقعی ما همان روح ماست؛ روح ما با هر عمل اختیاری، از قوّه بسوی فعلیّت گام بر می دارد و خاصیتی متناسب با هدف خود کسب می کند؛ این آثار و ملکات جزء شخصیت ما می شود و ما را به عالمی متناسب خود از عوالم وجود می برد

 اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُ ...

آنان که عناصر یا اشخاص را در قدرت و اثرگذارى و کارگردانى مستقل مى دانند، و تصور مى کنند اگر به آنها تکیه کنند زندگى شان به خوبى اداره مى شود، و مشکلاتشان حل مى گردد و چنانچه وابسته به آنها نباشند چرخ زندگى نمى چرخد، و قفل هاى بسته امورشان باز نمى شود، و دردهایشان به دوا نمى رسد، و به تباهى و بدبختى مى نشینند، در دیدگاه و اندیشه دچار انحراف سخت و ا ...