ضرر

اگر چه امام راحل در سال های تبعید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش کردند که مبانی نظری اندیشه حکومت اسلامی را تبیین کنند و چالش های رو در روی این اندیشه را پاسخ گویند، اما باید اذعان داشت که درگیری ها و مشکلات فراوان دهه اول حاکمیت نظام جمهوری اسلامی به ایشان اجازه نداد همه آن چه را که در این زمینه در ذهن داشتند تشریح و تبیین کنند

در این پیشرفت شگرف عالم پزشکی انسان های فرهیخته فراوانی تاثیر داشته اند، از جمله نقش افرینی دانشمندان مسلمان غیر قابل انکار و مراجعه به تاریخ، گواه آن است.

چکیده : مطابق قواعد فقهی «لا ضرر» و «تسبیب» هر کس مسؤول جبران خسارات وارده بر دیگری ناشی از عمل خود می باشد

1730 اول ماه به پنج چیز ثابت می شود [1] : اول: آنکه خود انسان ماه را ببیند. دوم: عده ای که از گفته آنان یقین پیدا می شود بگویند ماه را دیده ایم

پیشگفتار بی تردید، آیین اسلام بلکه تمامی ادیان آسمانی، پیروان خود را به افزایش جمعیت با ایمان و شایسته، ه اندازه ای که در توان آنان باشد، فرا می خواند

تولید مثل و فرزند متعدد داشتن بدون در نظر گرفتن موانع دیگر،پسندیده است. برای اثبات مطلوبیت آن، چند دسته از روایات، قابل استناد است:

در روزگار غیبت، فقهای اسلام، با الهام و بهره وری از منابع و متون اسلامی، قواعد فقهی بسیاری را بیرون آورده و عرضه کرده اند قاعده هایی که گاه در یک باب و گاه در چند باب و گاه در سرتاسر فقه کاربرد دارند. (1) قاعده هایی که به فقه نشاط و شادابی و پویایی می بخشند و فقیه را در پاسخ گویی به پرسشهای نوپیدا یاری می رسانند.

بر اساس نصوص تاریخی امام حسین (ع)، هدف ا صلی از قیام خود را امر به معروف و نهی از منکر بیان داشته است. به اعتقاد نویسنده این هدف از دو سو با فقه اسلامی برخورد می کند چرا که فقیهان در وجوب امر به معروف و نهی از منکر از یک سو «احتمال تاثیر» و از سوی دیگر «عدم ضرر» را شرط دانسته اند حال آنکه جنبش حسینی هر دو شرط فوق را فاقد بوده است.