خواندنی ها برچسب :

فریبا-اشوئی

ساختار گروتسک، درواقع ساختاری بلاتکلیف در محتوا دارد. دقیقا مطابق آن چیزی که پیشتر هم در فیلم «هیچ» به قلم حسین مهکام و کارگردانی عبدالرضا کاهانی تجربه شده بود
فاتحی داماد فردی صاحب‌نام و ذی‌نفوذ در شهرستان، عازم سفر معنوی به حرمین شریفین است. او با برگزاری میهمانی شام با فامیل و همسرش خداحافظی کرده و ضمن پیچاندن و دور زدن آنها، راهی کشور تایلند می شود.
«سال دوم دانشکده من»، هم مانندیکی دو فیلم اخیررسول صدرعاملی از حال و هوایی اجتماعی برخوردار است. قصه فیلم از ارتباط دختر و پسر و حواشی این ارتباط در اجتماع و فضاهای دانشگاهی سخن می گوید. نکته مهم وکلیدی در این فیلم، مضمون اخلاقی آن است که پیرنگ اصلی روایت نیز به همین مضمون گره خورده است. رخدادهای قصه خیلی ساده و واقعی طراحی شده اند.
درجستجوی فریده را بیشتر می توان یک داکیودرام متفاوت تعریف نمود تا یک مستند ساده و یک خطی. پی‌رنگ هویتی غالب بر قصه، آن قدرتعلیق و بحران های پیش بینی نشده، در خود دارد که فضای مستند را به درامی پرکشش و پرتعلیق بدل سازد
آنچه که در این فرآیند، تلمذش بر مذاق مخاطب خاص، شایسته ومطلوب واقع شده، ارتباط با تعلیق ساخته و پرداخت شده فیلم ساز است
سینماسینما، فریبا اشوئی – فاصله گذاری در سینمای غیرکلاسیک قواعد را می‌شکند و نوعی رابطه دیالکتیک بین فیلمساز و مخاطب برقرار می کند.
پیشخوان