مذهب

در برخی از موارد حضور دولت ضروری است و کسی در آن تردید نمی‌کند، مثلاً اگر فردی به صورت سازمان‌دهی شده مروج فساد و بی‌حجابی باشد، دولت به عنوان مبارزه با انحاء فساد وارد عمل می‌شود، اینجا عنوان بی‌حجابی نیست بلکه عنوان آن ترویج فساد، برهم زدن نظم اخلاقی جامعه، و ترویج بی‌بند و باری است.

بانوان با برگزاری مراسم‌های مختلف زنانه و به این بهانه که هیچ نامحرمی در بین آنها نیست نباید به خود این مجوز را بدهند که نیمه عریان لباس بپوشند، چراکه ما از نیت افراد آگاه نیستیم و شاید یکی از خانم‌های حاضر در مجلس به قصد لذت به بدن نیمه عریان دیگری نگاه کند و همین موجب مفسده بوده و ممکن است ارتکاب به گناه را در پی داشته باشد.

در بحث فلسفه حجاب هم می‌توان از ملاحظات غایت گرایانه مانند توجه به فوائد حجاب چه برای جامعه و چه برای فرد استفاده کرد و هم از ملاحظات وظیفه گرایانه.

در روایات که هم اهل سنت و هم شیعه نقل کرده‌اند پیامبر مردانی را که خواسته‌ همسرانشان در مورد پوشش لباس بدن‌نما را برآورده می‌کنند سرزنش می‌کند: «هرکس همسر خود را اطاعت کند خداوند او را به صورت به آتش می‌افکند. پرسیده شد که چه اطاعتی؟ فرمود: ... درخواست لباس بدن‌نما کند و او اجابت ‌کند.»

وقتی وارد مدرسه شدم بعضی از دختران دانش‌آموز به من نزدیک شده و درباره لباس متفاوتم از من پرس و جو کردند. در آن لحظه بود که اضطرابم کاملا از بین رفت و به آن‌ها اجازه دادم سئوالاتشان را آزادانه پرسیده و با من معاشرت داشته باشند.

حکمت حجاب حفظ شخصیت انسانی زن است و فایده آن بهره‌مند شدن خود او و دیگران از سلامت روانی و اجتماعی است. شاید یک زن بی حجاب بتواند شخصیت اجتماعی هم داشته باشد ولی شخصیت انسانی او بدون حجاب حفظ نمی‌شود.

بر زن واجب است که تمام بدنش را بپوشاند؛ یعنی لباسی بر تن کند که آن را پوشش دهد و بدن نما نباشد و عنوان دوم، حجاب است. حجاب، یعنی خودآرایی نکردن (بزک نکردن)؛ چراکه خداوند بزرگ فرموده است: «و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینت‌های خود را آشکار نکنید.»

حجاب وسیله‌ای است برای تنظیم ارتباطات زن با ظرفیت جزئی نگر او و همین موجب تسکین روانی زن و بیمه شدن وی از اضطراب و پریشانی است.

در حقیقت مهم‌ترین نکته موجود در عبارات هر سه نفر، آن است که ایشان وجود روایات معتبر از ائمه اطهار(ع) درباره حد شرعی متعارف حجاب را قبول دارند، اما یا تلاش دارند مانند آن‌چه که در مورد آیات قرآن اتفاق افتاد، این روایات را به‌گونه دیگری تفسیر کنند.

رسول اکرم(صلی الله و علیه وآله) می‌فرماید: «ایمان و عمل دو برادر و شریک یک دیگر. خداوند یکی را بدون دیگری قبول نمی‌کند»