انسان اجتماعی در شرایطی می تواند به ایفای نقش خویش بپردازد که نظمی در تعامل خود با دیگران شاهد باشد. تحقق نظم در تبعیت همگانی از هنجارهای اجتماعی میسر می گردد. اگر نقض هنجارها گسترده گردد، انحراف اجتماعی پدیدار می شود که بایستی در مهار آن و کاستن از گسترش دامنه اش اقدامات جدی صورت پذیرد.