البته باید توجه داشت این وسیله تنها عمر باقیمانده بیمار با قلب مریض را در صورت تعویض با این نوع قلب حدود 2برابر میکند. Abiocor وسیله پزشکی بسیار پیچیدهای است. این وسیله، یک پمپ هیدرولیکی است که مایع هیدرولیک را از سمتی به سمت دیگر انتقال میدهد. برای درک اینکه این دستگاه چگونه کار میکند اجازه دهید نگاهی به اعضای مختلف دستگاه بیندازیم.
پمپ هیدرولیکی
ایده اساسی این دستگاه درست مانند پمپهای هیدرولیکی در دستگاههای سنگین است. نیرویی که از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال و از یک مایع تراکمناپذیر استفاده میکند. چرخندهای که در درون پمپ است، برای ایجاد فشار، 1000 دور در دقیقه میچرخد.
دریچه ارتباطی
این دریچه برای ورود جریان مایع هیدرولیکی از سمت قلب مصنوعی به سمت دیگر، باز و بسته میشود. وقتی که مایع به سمت راست حرکت میکند خون توسط بطن مصنوعی به ریهها پمپ و وقتی مایع به سمت چپ میرود، خون به بقیه قسمتهای بدن پمپ میشود.فشار در بطن، توسط پمپ هیدرولیکی کنترل میشود.
زمانی که مایع هیدرولیکی اجازه انتقال به سمت چپ را مییابد، بالن سمت راست منبسطشده، خون به سمت بالن روانه و آن را باد میکند؛ سپس مجبور است توسط سرخرگ ریوی و با داشتن فشار به سمت اندامها تخلیه شود.
همین پروسه در سمت چپ هم اتفاق میافتد. با این تفاوت که خون به اندامها نرفته و به سمت ریه میرود.
سیستم انتقال انرژی بیسیم
این سیتم که با نام TET نیز شناخته میشود، شامل دو سیمپیچ داخل و خارج است. نیروی انتقالدهنده توسط نیروی مغناطیسی یک باطری خارجی، بدون تماس با سطح پوست، از آن عبور میکند. سیمپیچ درونی نیرو را دریافت میکند و آن را به باطری درونی و دستگاه کنترلکننده میفرستد.
باطری درونی
یک باطری قابل شارژ در درون شکم بیمار کاشته میشود که به بیمار اجازه میدهد در زمان قطع بودن از باطری اصلی، بین 30 تا 40 دقیقه فعالیتهایی مانند دوش گرفتن و ... انجام دهد.
باطری بیرونی
این باطری توسط یک کمربند Velcro به دور کمر بیمار بسته شده است. هر باطری قابل شارژ میتواند حدود 4 تا 5 ساعت کار کند.
کنترلکننده
این وسیله الکتریکی کوچک در دیواره شکم شخص بیمار کاشته میشود و وظیفه نمایش و کنترل سرعت پمپاژ قلب بیمار را بهعهده دارد. قلب Abiocor که از تیتانیوم و پلاستیک ساخته شده است به 4 نقطه بدن متصل میشود:
- دهلیز راست
- دهلیز چپ
- آئورت
- سرخرگ ریوی
- کل این سیستم دارای وزنی معادل kg9/0 است.
نگهداری دستگاه
کار قلب مصنوعی شبیه به قلب طبیعی است، تنها یک تفاوت بزرگ وجود دارد که قلب طبیعی از بافت ماهیچهای زنده شکل گرفته در حالی که قلب مصنوعی از پلاستیک، آلومینیوم و پلیاسترکربن ساخته شده است؛ در نتیجه قلب مصنوعی به بعضی از منابع خارجی حیات نیاز دارد.
سیستم قدرت خارجی، تامین نیرو و تنظیم پمپ از طریق سیستم فشردهسازی هوای لولههایی تامین میشود که به قلب در امتداد قفسه سینه وارد میشوند. از آنجا که این سیستم بسیار سنگین بوده و امکان عفونت در آن وجود دارد، به طور موقتی کاربرد خواهد داشت. از عمده مشکلهای بهوجود آمده در قلب مصنوعی ریسک بالای عفونت است (بهدلیل شکستگی زیر پوستی که نیاز اتصال قلب مصنوعی به منبع تغذیه خارجی از طریق آن است).
مشکل دیگر این است که داروهای لازم، خطر عوارض خونریزی را افزایش میدهد. داروهای رقیقکننده خون برای کمک به کاهش زمینههای لخته شدن خون در بدن تجویز میشود که این امر باعث ایجاد زمینههای خونریزی میشود.
برای خواندن بخش اول- تپش قلب مصنوعی در سینه بیمار- اینجا کلیک کنید.