خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ
ماجرای مقاومت مرز ندارد. سالها پیش جوانان بوسنیایی خانه و کاشانه شان را رها کردند و روانه دفاع از میهن و مردمانشان شدند؛ این اتفاقی بود که ایرانی ها سالها قبل از آن در حماسه بزرگ 8 ساله دفاع مقدس تجربه کرده بودند و حالا سالها بعد از هر دو ماجرا یک همسر شهید ایرانی و یک مادر شهید بوسنیایی که نماد مقاومت مردم بوسنی هرزگوین شناخته می شود در جریان یک راهپیمایی سالانه که برای گرامیداشت یاد قربانیان جنگ بوسنی صورت می گیرد با هم روبرو شده اند تا نمادی از بی مرزی مقاومت باشند. همسر شهیدهاشمی در جریان این اتفاق از رد درخواست نیروهای بعث برای مبادله پیکر پاک همسرش با اسرای عراقی یاد می کند و می گوید: سه سال جنازه همسرم روی زمین باقی ماند و وقتی به من رسید جز استخوان هایش چیزی باقی نمانده بود.
او می گوید: من سوز قلب مادران و تنهایی همسران را درک می کنم اما جنگ را یک نعمت الهی می دانم چون عاملی است برای پیوند قلب ها، قلب من همسر شهید ایرانی و مادر شهید بوسنیایی. عاشقانه در این راهپیمایی شرکت می کنم و مراتب همدردی و اردات خود را به مردم بوسنی اعلام می کنم.
یش از 5 هزار تن از مردم کشور بوسنی و هرزگوین به همراه علاقه مندان از کشورهای دیگر، هر ساله مسافت یکصد و ده کیلومتری شهر نزوک Nezuk تا سربرنیتسا Srebrenica را به یاد بیش از هشت هزار قربانی فاجعه سربرنیتسا که به دست نیروهای صرب کشور بوسنی قتل عام شدند، با پای پیاده طی میکنند. شرکت کنندگان در مراسم پس از سه روز پیاده روی طی روزهای هشتم تا دهم جولای، در روز یازدهم، شهدای تفحص شده در سال گذشته را دفن خواهند کرد.
هیات ایرانی برای دومین سال پیاپی در این مراسم حضور فعال خواهد داشت. سال گذشته پزشکان ایرانی در قالب گروه "طبیب مسیر" اقدام به ارائه خدمات پزشکی به شرکت کنندگان در مسیر راهپیمایی کردند.
