آخرین گزارش سازمان ملل اذعان کرد: توسعه انسانی در ایران قبل از انقلاب هم سطح با غنا و کنیا؛ بعد از انقلاب بالاتر از ترکیه، چین، هند و برزیل

گروه سیاسی - رجانیوز؛ گزارش توسعه انسانی سازمان ملل که هر سال توسط سایت رسمی آن منتشر میشود و در آن کشورهای جهان را از نظر شاخصهای توسعه انسانی مانند سلامت، محیط زیست، امنیت، نوآوری، عدم استعمار کاری و... رتبه بندی میکند آخرین گزارش خود را چندی پیش ارئه داده است.

 

 به گزارش رجانیوز، سازمان ملل در جدیدترین گزارش توسعه انسانی خود اعلام کرد، جمهوری اسلامی ایران در سال 2016 به لحاظ این شاخص در میان 188 کشور جهان، جایگاه 69 خود را به دست آورده است.

 

در گزارش این سازمان بین المللی، کشورهای جهان از نظر میزان توسعه انسانی به چهار گروه تقسیم بندی شده اند که عبارتند از، کشورهای دارای توسعه انسانی بسیار بالا، کشورهای دارای توسعه انسانی بالا، کشورهای دارای توسعه انسانی متوسط و کشورهای دارای توسعه انسانی پایین.

 

 

لازم به ذکر است شاخص توسعه انسانی بر اساس معیارهایی چون امید به زندگی، کیفیت نظام آموزشی، دسترسی به امکانات و خدمات اجتماعی، درآمد واقعی و سرانه درآمد ملی محاسبه می‌شود. همچنین این شاخص ارقامی از صفر تا یک را دربر می‌‌‌‌گیرد که هر چه این رقم برای یک کشور بیشتر باشد دلالت بر توسعه یافتگی بیشتر آن کشور در حوزه انسانی دارد.

 

 

 

بر اساس گزارش های دفتر توسعه سازمان ملل،  ایران در سال 1356 که آخرین سال حکومت پهلوی است از نظر توسعه انسانی، جزء کشورهای دارای توسعه متوسط بوده و معدل نهائی  آن برابر با معدل کنونی کشور های غنا و کنیا بوده است . یعنی هرکس می خواهد موقعیت ایران در آخرین سال حکومت پهلوی را مشاهده کند باید امروز به کشور های غنا و کنیا سفر کند. در آن سال ایران در جایگاهی پائینتر از ازبکستان و اردن قرار داشته است . این در حالی است که حکومت پهلوی روزانه شش میلیون بشکه نفت تولید می کرد و قیمت نفت از سال 1352 به چهار برابر افزایش یافته بود و جمعیت کشورنیز نصف جمعیت امروز بود . پس از انقلاب شاخص توسعه انسانی ایران به سرعت رشد کرد و سرعت رشد در حدی بود که در بعضی از سال ها مقام اول جهانی و در سال 1395 مقام دوم جهانی پس از کره جنوبی را به خود اختصاص داد.

 

 

میانگین سرعت رشد توسعه انسانی ایران در سالهای پس از انقلاب دو برابر میانگین سرعت رشد کشورهای هم تراز خود بوده است. ایران در این سیر تکاملی موفق شد در سال2009 (1388)  از جمع کشور های دارای توسعه انسانی متوسط فراتر رفته و به جرگه کشورهای دارای توسعه انسانی زیاد وارد شود وامروز در میان این چهل کشور نیز معدلش از میانگین معدل این کشورها  فراتر رفته و به سمت گروه کشورهای دارای توسعه بسیار زیاد که بالاترین مرحله  جدول توسعه انسانی است نزدیک می شود .  امروز ایران از نظر شاخص توسعه انسانی سازمان ملل  در مقامی فراتر از چین، هند، ترکیه، آفریقای جنوبی ، اندونزی،  و برزیل قرار گرفته است.

 

 

ایران در سال 1356 که آخرین سال حکومت پهلوی بود از نظر شاخص توسعه انسانی در بین 180 کشور جهان در رده 130 جدول قرار داشت ولی در گزارش  مربوط به سال 2015 ( 1394) به رتبه 69 صعود کرده یعنی طی 38 سال پس از انقلاب، موفق شده از 61 کشور جهان سبقت بگیرد  و به سمت صدر جدول که کشور های دارای توسعه بسیار زیاد قرار دارند پیش برود.

 

اما آنچه حسرت دلسوزان کشور را زیاد میکند این است که در سال های اخیر که مدل های توسعه غربی روز به روز بیشتر در کشور نفوذ کرده و خود کم بینی در بین مسئولان و وزیران کشور افزایش یافته است این شاخص ثابت مانده و نتوانسته صعود خود را ادامه دهد.

 

در روز ابتدای سال 96 نیز مقام معظم رهبری تعدادی از خدمات انقلاب اسلامی نسبت به سال های پیش از انقلاب از جمله در «افزایش شش برابری راه‌های کشور»، «20 برابر شدن ظرفیت بنادر»، «30 برابر شدن سدهای مخزنی»، «افزایش تولید برق به 14 برابر میزان قبل از انقلاب»، «افزایش 30 برابری تولید محصولات پتروشیمی و 15 برابری محصولات فولادی»، «25 برابر شدن تعداد دانشجویان در مقایسه با ابتدای انقلاب اسلامی»، «افزایش 16 برابری تولید مقالات علمی»، «آمارهای درخشان در خدمات‌رسانی و آبادی روستاها» و «پیشرفت‌های خیره‌کننده‌ی دفاعی را که موجب خشم و نگرانی دشمنان است» را بر شمردند و نسبت به کاستی ها و ضعف ها و بی توجهی دولت فعلی به اقتصادمقاومتی تذکر جدی دادند. ایشان همچنین اینها خدمات عنوان شده را بخشی از فهرست خدمات چشمگیر به مردم خواندند و افزودند: همه‌ی این‌ها هنر نظام اسلامی است، البته پیشرفت‌ها متوقف نخواهد شد و کارهای مورد انتظار باید مطابق سیاست‌های کلی نظام انجام شوند.