سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. شنبه تا چهارشنبه ساعت 7:30 با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
عبدی: FATF نعمتی است که جلویمان گذاشته شد
«عباس عبدی»، فعال اصلاح‌طلب و از تئوریسین‌های این جریان خاص سیاسی، روز یکشنبه گذشته و همزمان با تصویب لایحه CFT و الحاق کامل دولت ایران به معاهده FATF طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:
«مساله FATF نه کمک به گروه های انقلابی و مبارز است و نه سایر موارد دیگری که هیچ یک از آنها هیچ گاه از طریق مبادلات بانکی بین المللی انجام نمی‌شود، چون کشورهای دیگر جزو FATF هستند و به سهولت متوجه می شوند. بنابراین مساله بیشتر مربوط به پولشویی در داخل کشور است. کسانی که پول‌های بادآورده و سیاه را از طریق قاچاق، رشوه، اختلاس و... جمع آوری می کنند باید آنها را در بانک‌های داخلی شست وشو دهند و با پذیرش FATF این کار شدنی نیست یا سخت است. اگر این مقررات در سطح جهان هم نبود، باید خودمان آن را برقرار می کردیم ولی اکنون که مثل یک نعمت جلویمان است، حتما ریگی در کفش هست که نمی‌پذیرند.»
او همچنین می‌گوید: از همه اینها گذشته، می‌توان وارد شد، اگر بد بود، خارج شوید، کسی جلوی خارج شدن ما را نگرفته است. راستی الان چرا از برجام و NPT خارج نمی‌شویم؟ سوال جالبی است، لطفا پاسخ داده شود.[1]
*ما صحبت‌های عباس عبدی مبنی بر اینکه هرکس مخالف FATF است ریگی به کفش دارد، اهل پولشویی و اختلاس است و فی‌الجمله اینکه FATF نعمتی است که غرب و آمریکا جلوی مردم ایران گذاشته‌اند را به قضاوت مخاطبان محترم وا می‌گذاریم.
بدیهیست که این حرف‌های «فدائیان آقای روحانی» در ماجرای برجام نیز گفته شد و مردم هنوز از یاد نبرده‌اند برجامی که گفته می‌شد فرستاده خداست، فتح‌الفتوح است، مشکل آب خوردن را حل و تحریم‌ها را بالمرّه لغو می‌کند، چگونه چیزی جز خسارت و خذلان محض برای حامیانش در ستاد مشترک دولت و اصلاحات برجا نگذاشت و هیچکدام از آن وعده‌های این افراد نیز عملی نشد.
درباره اینکه چرا ایران از برجام خارج نشد نیز بایستی به آقای عبدی یادآوری کرد که فصل شمردن جوجه «آخر پاییز» است نه ابتدای آن!
گفتنیست، حامیان دولتی و اصلاح‌طلب FATF از ارائه هرگونه تضمینی در قبال این معاهده که به نظر می‌رسد دارای پشت پرده‌های مهمی باشد؛ خودداری کرده‌اند...
عبدی، پیش از این و در واکنشی تلویحی به طرح مسئله تضمین حامیان FATF گفته بود این منتقدان هستند که باید تضمین بدهند! [2]
***
تغییرات مردی که عاشق روحانی بود!
«محمد نعیمی‌پور»، فعال اصلاح‌طلب، از نمایندگان مستعفی مجلس ششم و از کسانی که در دیدار اخیر روحانی با اصلاح‌طلبان نیز حضور داشت، طی اظهاراتی در سایت جماران پیرامون دیدار اخیر ستاد جریان چپ با روحانی گفته است:
«آقای رئیس‌جمهور باید آسیب شناسی کند که چرا در مجلس روی آقای لاریجانی سرمایه گذاری و به فراکسیون امید بی اعتنایی کرد و آسیب‌شناسی کند که چرا رفتارش در عرض 10 روز متغیر شد و این موضوع را به جامعه القاء کرد که رای مردم را پاسداری نمی‌کند؟»
او همچنین در اشاره به محتوای این جلسه می‌گوید: در این زمینه که چرا بعد از انتخابات 96 میان رئیس‌جمهور و اصلاح‌طلبان نقار ایجاد شده یا چه اتفاقی افتاده که اعتماد اصلاح‌طلبان به آقای رئیس‌جمهور به شدت کاهش پیدا کرده؟ صحبتی مطرح نشد.
نعیمی‌پور درباره تنها دستاورد جلسه روحانی با حامیانش نیز اظهار کرده است:
«تنها دستاورد جلسه چهارشنبه این بود که آقای رئیس‌جمهور از آقای عارف خواستند که کارگروهی تشکیل شود و قرار بر این شد تا آقای واعظی نیز در این زمینه همکاری کند. برداشت من این است که معمولاً کارگروه زمانی ایجاد می شود که ما نمی دانیم چه خواسته ای از همدیگر داریم و احتمال می دهیم که این کارگروه بتواند کارساز باشد. اما تجربه نشان داده که با گرفتاری‌های اشخاصی که مسئولیت دارند، علی القاعده کارگروه بلاموضوع شده و نتایجی به دنبال نخواهد داشت.»[3]
*برخی آگاهان سیاسی معتقدند اینکه اصلاح‌طلبان حاضر و غیر حاضر در جلسه مذکور، پس از اتمام آن، موجی از انواع انتقادات و حتی توهین‌ها را روانه ستاد دولت کرده‌اند [4]؛ به این دلیل است که قصد «عبور از روحانی» را دارند و شاید مایلند با این رفتار، فرکانسی را برای دولت و البته برای آقای ربیعی بعنوان مسئول هماهنگی و برگزار کننده این جلسه ارسال کنند که ماه عسل تمام شده و آنها دیگر تمایلی به دیدار با روحانی ندارند.
در اشاره به اظهارات نابرادرانه نعیمی‌پور لازم به توضیح است که وی کسی است که در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 از این می‌گفت که روحانی حتی اگر نخواهد هم ما اصلاح‌طلبان از او حمایت می‌کنیم! [5]
***
ضرورت تفاهم دولت و اصلاح‌طلبان برای معرفی کاندیدای مشترک در انتخابات 1400 به روایت ترکان
خبرگزاری ایلنا به تازگی در مصاحبه‌ای با اکبر ترکان، دستیار رئیس جمهور روحانی و از چهره‌های اصلاح‌طلب پیرامون «اهمیت معرفی یک کاندیدای اصلاح‌طلب در شرایط فعلی کشور برای انتخابات آینده به طوری که فردی جدید با آرمان‌های اصلاح‌طلبی معرفی شود» با وی به گفتگو نشسته است.
ترکان نیز بعنوان یک چهره دولتی در اشاره به ضرورت وحدت و مفاهمه، در این باره می‌گوید:
«در حال حاضر همه باید آمادگی تفاهم داشته باشند و ویژگی اصلاح‌طلبی هم تفاهم، مفاهمه و گفت‌وگو است. درواقع همه گروه‌های سیاسی (اعم از جریانات دولتی و اصلاح‌طلب) باید با یکدیگر به تفاهم برسند.»
او همچنین با تاکید بر اینکه جریان‌ها نباید بر سر کاندیدا با یکدیگر لجاجت کنند، اظهار می‌کند:
در آن صورت هیچ جناحی با اکثریت آرا مواجه نمی‌شود چراکه جریان‌های سیاسی در ایران متعدد هستند. اگر جریان‌ها و گروه‌های سیاسی در ایران بر سر کاندیداها لجاجت کنند، اتفاق نظر برای اداره کشور به دست نمی‌آید.
ترکان تأکید کرده است: خطر یک رئیس‌جمهور غیرقابل پیش‌بینی که مقید به هیچ چیز نیست بزرگ است و ما همه باید وحدت خود را برای گذر از این زمان حفظ کنیم.[6]
*اصلاح‌طلبان مباحث خود درباره انتخابات 1400 را قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 آغاز کرده بودند.
حتی به نظر می‌رسد جلسه آنها با روحانی در پیشاانتخابات 96 و انتخاب «اسحاق جهانگیری» بعنوان کاندیدای پوششی روحانی نیز نیم‌نگاهی به انتخابات سال 1400 داشته است.
چه اینکه عددی از معاریف اصلاح‌طلب در همان روزها کراراً از این گفتند که جهانگیری می‌تواند کاندیدای مطلوب اصلاح‌طلبان در سال 1400 باشد.
پیش از این عبدا... ناصری، عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان طی اظهاراتی گفته بود: «برای سال 1400 نامزد اصلاح‌طلبان احتمالا جهانگیری و نامزد اصولگرایان احتمالا لاریجانی خواهد بود این در حالی است که من معتقدم جوانگرایی و دادن عرصه به نیروهای جدید را باید از همین انتخابات ریاست‌جمهوری در پیش گرفت زیرا ادامه روند حضور مدیران 40 ساله در عرصه‌های مدیریتی را یکی از پاشنه‌های آشیل کشور می‌دانم و بر این باورم اگر نگاه نوگرایانه‌ای به حوزه مدیریت داشته باشیم حتی قدرت دفاعی و امنیتی بسیار بالایی برای کشور ایجاد می‌شود.»[7]
علی تاجرنیا هم اصلاح‌طلب دیگری است که چندی قبل درباره انتخابات 1400 گفته بود: آنچه که در نزدیکان رئیس‌جمهور مشاهده می‌شود این است که آنها به دنبال استمرار دادن دولتی هستند که بعد از آقای روحانی نیز در آن حضور داشته باشند. در حالی که این نگاه برای کار جدی و تحول‌خواهانه آفت محسوب می‌شود.»[8]
در این باره اخبار بیشتری هم وجود دارد اما تحلیل کلی آنست که اصلاح‌طلبان و دولت رئیس‌جمهور روحانی دچار هم‌سرنوشتی شده‌اند.
هم‌سرنوشتی غیر قابل انفکاکی که آنها را مجبور می‌کند در انتخابات سال 1400 نیز کاندیدایی ائتلافی را روانه صحنه انتخابات کنند و درباره هشت سال عمر دولت‌های یازدهم و دوازدهم نیز توضیحاتی اقناع‌کننده را به افکار عمومی بدهند. البته اگر توضیحی وجود داشته باشد...
علیرغم این بایسته تحلیلی در رخدادهای پیش رو اما برخی معقدند اصلاح‌طلبان قصد بر هم زدن این سرنوشت محتوم را دارند و بر خلاف آنچه که ترکان پیرامون آن صحبت کرده، قصد دارند بصورت علی‌الرأس و با «عبور از روحانی» وارد انتخابات 1400 شوند.
پیش از این، محمدرضا عارف طی اظهاراتی گفته بود که در انتخابات مجلس یازدهم در سال 98 با دولت ائتلاف نخواهیم کرد.
این اظهارات، با سکوت بخشی از اصلاح‌طلبان و با اعتراض بخشی دیگر مواجه شد.
گفتنیست، سعید حجاریان به تازگی در تحلیلی پیرامون رخدادهای پساروحانی، اینطور آنالیز کرده است که فردی بعنوان رئیس‌جمهور دولت سیزدهم خواهد آمد که شبیه به قالیباف (و یا شاید خود او) است. [9]
***
1_ http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3811827
2_ mshrgh.ir/899793
3_https://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-1028370
4_mshrgh.ir/899470
5_mshrgh.ir/706209
6_ https://tnews.ir/news/2ccc119910042.html
7_ mshrgh.ir/836671
8_ mshrgh.ir/852365
9_mshrgh.ir/899793
