به گزارش خبرنگار مهر، در قرون گذشته بویژه از صفویه تا قاجاریه زن با عنوان «ضعیفه» خطاب می‌شد و چون در مقابل مردان از منظرهای مختلف در موضع ضعف قرار می‌گرفت یا باید در منزل می‌ماند و یا در هنگام حضور در فضاهای بیرونی خود را زیر برقع پنهان می‌کرد تا مواجهه مستقیم با جنس برتر نداشته باشد. مساله‌ای که با آموزه‌های اسلام منافات داشت. بر این اساس بسیاری از علما بر این عقیده‌اند که زن در عصر نبوت، وضعیتی بهتر از برخی دوران‌ها در ایران داشته است.
پس از دوران مشروطه بسیاری از زنان تجددخواه برای مبارزه با مفهوم «ضعیفه» نخستین راهی که ذهن‌شان رسید، مبارزه با حجاب به عنوان یکی از نشانه‌های ضعیفه‌گی در عصر قاجار، پرداختند. روندی که به نابسامانی‌های دوره پهلوی دوم انجامید. پس از پیروزی انقلاب، حجاب به عنوان اصلی که اتفاقا به حضور فعال زنان در اجتماع کمک می‌کند، تبلیغ شد. اصلی که قدرت حضور زنان در اجتماع را بالا برده و از فروکاستن آنها به عنوان ابژه‌های جنسی صرف، جلوگیری می‌کند.
از آن زمان تاکنون از طرف نهادهای فرهنگی و رسمی حکومت حجاب به عنوان ارزشی افزوده برای زنان تبلیغ می‌شود. چهار دهه است که با روش‌های گوناگون تبلیغی از حجاب نه به عنوان نشانه‌ای برای تضعیف زن و تحت سلطه درآوردن او، بلکه نشانه‌ای برای پیشرفت یاد می‌شود. کار رسانه‌ای بر خانم‌هایی که با داشتن حجاب در عرصه‌های مختلف علمی، سیاسی، فرهنگی و ورزشی موفق بوده و خوش درخشیده‌اند، در این راستا ارزیابی می‌شود.
اما درست در بزنگاه‌های مهم از سوی همین تبلیغ کنندگان حجاب به سخره گرفته شده و مظهری از ضعف و دورویی می‌شود. در چند سال گذشته برخی برنامه‌های حیرت آور در تحقیر حجاب از سوی نهادهایی برپا شد. گاهی برای تحقیر خلافکاران و گنده‌لات‌ها لباس زنانه تن آنها می‌کردند و آفتابه‌ای گردنشان می‌انداختند و در سطح شهر می‌گرداندند و گاهی هم زن بی حجاب را به یک چهارپایه با پایه شکسته یا شکلاتی باز شده تشبیه می کردند.
اخیرا نیز در جریان تصویب CFT در مجلس اتفاقی از جانب برخی طرفداران مخالفان این طرح در شبکه‌های اجتماعی رخ داد که باز هم بی‌اعتنایی و بی‌اعتقادی آنها را به برخی از باورهای ایدئولوژیک حکومت نشان داد. در این جریان همین مبلغان حجاب برای تحقیر و تخفیف شخصیت رئیس مجلس در شبکه‌های اجتماعی، روسری بر سر تصویر او کردند.
روسری عکس رئیس مجلس شبیه روسری زنان سازمان مجاهدین خلق (منافقان) است. بنابراین از این تصویر فوتوشاپی دو معنا ارسال می‌شود: نخست رئیس مجلس زن است و در مقابل نهادهای قدرت جهانی قافیه را باخته و وطنش را فروخته است. دوم اینکه رئیس مجلس مانند زنان سازمان مجاهدین خلق است.
چارچوب رمزگانی این تصویر همه بر ضد حجاب است. معنای این دال را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد: کسی که خیانت می‌کند، کسی که دورو است و کسی که خود در موضع ضعف است و می‌خواهد کشور را به سمت تضعیف در برابر دشمن ببرد، زن است. به هر حال روسری نمادی از حجاب است و حجاب مخصوص زنان. بنابراین رئیس مجلس شانیت ریاست را ندارد و باید مانند زنان به پستوی خانه برود و برای همسر خود غذا درست کند.
در این معانی چیزی که قربانی شده در واقع حجاب است چرا وقتی که مدلول، نشانه‌های حجاب داشتن به ضعف، دورویی و خیانت است، انتظار داریم دختران ایران حجاب سرشان کنند؟ سازمان‌های رسانه‌ای و تفکرات غالب بر بازتولید مفهوم «ضعیفه» است و آن وقت می‌خواهیم بابه دختری که در این دوره و زمانه خوی ساختارزدایی دارد حجاب سر کنیم؟ سوال مهم‌تر اینجاست که چرا وقتی چنین مفاهیمی از حجاب توسط مبلغان حجاب تولید می‌شود، هیچکدام از بانوان محجبه به انتقاد از آن فریاد سر نمی‌دهند؟
