داستان حیرت انگیز قصر تاریخی فرمانروای بافوت و یکصد همسر او

شهر «بافوت» (Bafut) در شمال غربی کشور کامرون تنها یکی از مناطقی است که هنوز تحت فرمانروایی رییس قبیله و با ساختار قدرت سنتی اداره می شود

شهر «بافوت» (Bafut) در شمال غربی کشور کامرون تنها یکی از مناطقی است که هنوز تحت فرمانروایی رییس قبیله و با ساختار قدرت سنتی اداره می شود. ساکنان این شهر در اصل در حدود 400 سال پیش از سرزمین های جنوبی رودخانه ی چاد (Lake Chad) به این مناطق کوچ کرده و تسلط منطقه را به دست گرفتند. قبیله ی بافوت به محض رسیدن به این منطقه قصری را برای پادشاه خود که به وی “Fon of Bafut” به معنای «پادشاه بافوت» می گفتند ساختند و هنوز هم مقبره ی سه پادشاه نخست قبیله در این قصر قرار دارد. بعدها قصر پادشاه به مکان جدید امروزی منتقل شد و هر ساله هزاران گردشگر خارجی از آن دیدن می کنند.

این قصر با یک جنگل مقدس احاطه شده و در مرکز شهر قرار دارد. قصر بافوت از 50 خانه تشکیل شده است که به دور هسته ی مرکزی و مقدس قصر که «مقبره ی آچوم» (Achum Shrine) نام دارد ساخته شده اند. این خانه ها به عنوان دربار پادشاهی و محل زندگی زنان پادشاه که تعداد آن ها به صد نفر می رسد مورد استفاده قرار می گیرند.

حیاط بین سکونتگاه دو ملکه و محل اقامت پادشاه و مقبره ی آچوم که در انتهای تصویر واقع شده اند.

همگی زنان پادشاه از ابتدا زن وی نبوده اند و وی برخی از آنان را از پدرش به ارث برده است. بر اساس سنت های محلی وقتی که پادشاه (Fon) از دنیا می رود جانشین وی تمامی زن ها و فرزندان او را به ارث می برد. بدین ترتیب در واقع هر پادشاه با مادر خوانده های خود ازدواج می کند و تمامی برادران و خواهران ناتنی اش به دختران و پسران او تبدیل می شوند. پادشاه کنونی بافوت که یازدهمین پادشاه از خاندان سلطنتی به شمار می آید از پدر خود 72 زن و 500 فرزند به ارث برده است.

29B387D700000578-3128404-image-a-11_1434556395120

فون آبومبی دوم (Fon Abumbi II) شاه کنونی بافوت

قصر اولیه ی بافوت از چوب بامبو و نی ساخته شده بود اما بعد از این که نیروهای آلمانی در اواخر قرن نوزدهم به شهر حمله کرده و آن را با خاک یکسان نمودند، ساکنان شهر آن را با استفاده از آجر پخته بازسازی کردند. در این حمله تنها مقبره ی آچوم آسیبی ندیده و هنوز هم ساختار چوبی و کاه گلی آن حفظ شده است.

مقبره ی آچوم نمادی مسحور کننده از معماری سنتی و مذهبی مردم شهر بوده و در آن اشیاء مقدسی وجود دارد. ورود افرادی غیر از پادشاه و مشاوران نزدیک او به این مقبره ممنوع است. در روبروی این اقامتگاه چندین سنگ قبر وجود دارد که محل دفن شدن افراد شجاعی است که به خاطر خدمت به پادشاه جان خود را از دست داده اند. همچنین مکانی به نام «خانه ی تاکومبانگ» (Takombang House) در این مجموعه وجود دارد که محل نگهداری طبل تشریفاتی پادشاه است.