به گزارش ایسنا، این استاد تمام دانشگاه فردوسی مشهد امروز (هفتم آبان‌ماه) در مراسم بزرگداشت «مقام علمی نجیبِ مایل هروی» که در دانشکده ادبیات و علوم انسانی برگزار شد، اظهار کرد: استاد مایل هروی از سال 50 به دانشگاه ادبیات فردوسی وارد شدند و کار خود را از دانشگاه آغاز کردند و دانشگاه یکی از فارغ‌التحصیلان ممتاز خودش را تجلیل می‌کند که کمتر هم حضور داشتند. مایل هروی فرزند هرات هستند، اما باید گفت که ایشان فرزند خراسان هستند.
وی در ادامه افزود: خراسان است که برای تجلیل از استاد مایل هروی اولویت و تمامیت دارد؛ چراکه تمام آموزه‌ها و آموخته‌های خود را از خراسان فراگرفته است و استاد مایل بعد از این که در دانشگاه فردوسی تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کردند در کتابخانه آستان قدس رضوی به مطالعه پرداختند و این سرمایه و اندوخته‌ای شد و بعد از آن سال‌ها در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی کار کردند و بهترین و شاخص‌ترین کتاب‌های خود را در آستان قدس تالیف کردند و تصحیح متون را انجام دادند و رسایل خطی که در آستان دنبال می‌کردند، از جمله محصولات دوران خدمت ایشان در آستان قدس رضوی است.
یاحقی تصریح کرد: استاد نجیب مایل هروی در تهران چندین مرتبه تجلیل شدند و ما باید زودتر به فکر تجلیل از ایشان می‌افتادیم، چراکه بیشتر یافته‌های ایشان از خراسان است و این حق را بر گردن ما و دانشگاه فردوسی گذاشتند. ایشان از سال 80 که در تهران سکونت داشتند، در این مدت نسل نوین دانشجویان دانشگاه فردوسی از حضور ایشان محروم بودند و در این مدت برای آموزش به دانشجویان مبنای کار ما الهام گرفتن از کتاب‌های استاد مایل هروی بود که بنده بسیار از آن‌ها استفاده کردم.
وی بیان کرد: استاد مایل هروی از خانواده اهل فرهنگ و کتاب بودند و بنده پدر ایشان رضا مایل هروی را می‌شناختم و در دوران دانشجویی با کتاب‌های ایشان آشنا بودم و کتاب‌هایی از ایشان در بنیاد فرهنگ ایران چاپ شد و باید گفت که خانواده مایل هروی در افغانستان سرشناس هستند.
یاحقی در خصوص محور فعالیت‌هایی که مایل هروی انجام داده، خاطر نشان کرد: یکی از حوزه‌های اصلی استاد هروی مدح‌شناسی به معنای وسیع است. فردی است که از نزدیک تجربه کرده و بسیاری از افراد هستند که کارهای خوبی انجام می‌دهند، اما خود را وارد نسخه‌شناسی و کتاب‌شناسی نمی‌کنند و یا در رویارویی با کلمه قرار نمی‌دهند تا نسخه‌ای را تصحیح کنند. استاد مایل سال‌ها در کتابخانه‌های آستان قدس کتاب‌های خطی را بررسی می‌کرد و به دانشجویان متذکر می‌شوم که تا بوی گرد و خاک کتاب را نشنویم نمی‌توانیم فرهنگ را احساس کنیم.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: استاد مایل هروی با کتاب زندگی کرد و وجود او از این خاک‌ها آغشته شده و بنده این را حس می‌کنم و اگر ایشان مصحح خوبی است، به دلیل شناختن بسیار خوب مدح است و بعد وارد حوزه تصحیح و چاپ و ... شدند و این چیزی است که ما به آن نیاز داریم. من واقعا متاسفم که خود را به فضای مجازی عادت داده‌ایم و به آموزش‌های مجازی روی آورده‌ایم و نسل امروز با کتاب بیگانه شده‌اند؛ به این دلیل که فضای مجازی به ویژه گوشی کار را برای همه راحت کرده است و به ظاهر اطلاعاتی را به دست می‌آوریم و در کل هیچ اطلاعاتی در دست نداریم و اطلاعات چیزی است که در کتابخانه آستان قدس، کتابخانه ملی، کتابخانه‌های جهان و ... به دست آورده می‌شود و هروی با کتاب زیسته و خود را در کتاب یافته است.
او با بیان این که حوزه علاقه استاد عرفان و تصوف بود که بیشتر مدح‌های عرفانی و به خصوص مدح‌هایی بود که برای عرفان کلیدی هستند، اضافه کرد: این امر موضوعی است که آثار ایشان بیان‌گر آن هستند و حوزه علاقه دیگر استاد به عرفان بود و واقعا هروی عرفان‌پژوه خاصی است که آگاهی و اطلاع زیادی در خصوص عرفان دارد که می‌تواند برای دیگران گره‌گشا باشد. بنابراین بعد از مدح‌های عرفانی، عرفان پژوهی و عرفان شناسی است که در حوزه تخصصی استاد قرار می‌گیرد، چراکه آثارشان نشان دهنده واقعیت کار است.
این پژوهشگر اظهار کرد: قسمت اعظم کار ایشان رفتن سراغ افرادی است که کلیدی هستند. خصوصا عرفای گمنام اما موثر که تخصص ایشان است و استاد تنها به زبان و فرهنگ منطقه خاصی اکتفا نکردند، بلکه تاملات ایشان در حوزه ادبیات بود و خوشبختانه استاد هروی بی مرز هستند و در حوزه فرامرزی کار می‌کنند و تنها به افغانستان منتسب نیستند، بلکه هر جا سخن از زبان فارسی، مدح‌شناسی و نسخه خطی باشد استاد هروی هم فعالیت‌هایی را داشته‌اند.
یاحقی گفت: مطالعات استاد مایل هروی در زمینه‌های تفرقه افکنی‌هایی که وجود دارد به تفکیک این مباحث می‌پردازد. دخالت در مرزهای سیاسی و فرهنگی، آفتی است که دائما دست‌های ناشناخته این‌ها را از ما جدا می‌کند. اسم مهم نیست بلکه رسم و هویت ماهیت فرد را مشخص می‌کند و ماهیت دکتر محمود افشار یزدی این بود که در یکپارچگی فرهنگ ایران کوشش کند و به این دلیل جایزه ادبی تاریخی افشار به استاد هروی تعلق گرفته است.
وی تصریح کرد: اگر افرادی اهل مطالعه و کتاب هستند، آثار استاد را می‌شناسند و دانشجویان را تشویق می‌کنم که با مراجعه به آثار ایشان در زمینه‌های مختلف به ویژه کارهای بنیادی می‌توانند مطالب بسیار زیادی را فرا گیرند و یکی از کارهای مهم مایل هروی احیای رسایل خطی است که باید بیشتر به این نوع از فعالیت‌ها پرداخته شود.
این استاد دانشگاه فردوسی بیان کرد: رساله‌نویسی مبنای رسایل است و بسیاری از شیوه‌های تحقیق ما در رساله‌های مختلف مانند طب، نجوم، ریاضی تا عرفان و شعرهای ادبی وجود دارد. رسایل مقالات کوتاهی در مورد موضوعی خاص را که در گذشته نوشته شد می‌گویند و این کار را مایل هروی مشخص کرده است و ایشان رسایل متعددی را منتشر کرده است. ایشان مجموعه‌های مختلفی را شناسایی و آن‌ها را به تدریج منتشر کرد و این رسایل حوزه ناشناخته‌ای است که می‌توان در دنیا به آن‌ها پرداخت.
