کارگردان پل شریدر Paul Schrader تماشاگران را مقصر کمبود فیلم‌های جدی در سینمای امروز می‌داند. شریدر شهرتش را مدیون نوشتن فیلم‌نامه‌ی فیلم‌های «راننده تاکسی» Taxi Driver و «گاو خشمگین» Raging Bull است. «اولین اصلاح شده» First Reformed او هم یکی از بهترین فیلم‌های امسال است و جوایز زیادی هم کسب کرده است. البته بعد از نظرات جنجالی اخیر او در مورد وضعیت فعلی فیلم‌سازی و این صنعت، ممکن است همه‌چیز را تغییر دهد. شریدر بیش از 40 سال است که در این صنعت فعالیت می‌کند و آثار فوق‌العاده‌ای درزمینه‌ی فیلم‌نامه‌نویسی و کارگردانی از خود به‌جای گذاشته است، به همین دلیل توانسته است متوجه تغییرات زیادی طی این چند سال بشود.
همچنین بخوانید:
بررسی فیلم First Reformed: اقامه قیامت
این روزها منتقدین فیلم و افراد این صنعت، از دهه‌ی 90 به‌عنوان “دوران طلایی ” یاد می‌کنند، جمله‌ای که به نظر می‌رسد برای انواع رسانه‌های هنری صادق باشد. بااین‌حال شریدر فکر نمی‌کند که اوضاع این صنعت در دهه‌ی 90 بهتر بوده باشد. او گفته است:
“افرادی هستند که در مورد سینمای آمریکا در دهه‌ی 70 مثل یک دوره‌ی تکرار نشدنی صحبت می‌کنند. بااینکه تا حدی صادق است اما دلیل آن فقط اینکه فیلم‌سازان توانمند آن دوره بیشتر بوده‌اند، نیست. در حقیقت احتمالاً این روزها به نسبت دهه‌ی 70 کارگردانان بااستعداد بیشتری داریم. چیزی که در آن دوران زیاد بود، تماشاگر خوب بود.”
بااینکه اخیراً بحث‌های زیادی در مورد کیفیت فیلم‌ها مطرح شده است، اما شریدر دیدگاه منحصربه‌فردی به این موضوع دارد. او در مورد اینکه چرا مردم درباره‌ی وضعیت کنونی این صنعت شاکی هستند می‌گوید:
“وقتی مردم فیلم‌ها را جدی می‌گیرد، ساختن یک فیلم خوب تبدیل به کار ساده‌ای می‌شود؛ اما وقتی به فیلم‌ها اهمیتی نمی‌دهند، این کار فوق‌العاده سخت می‌شود. تماشاگران امروزی ما از آن دسته‌ای هستند که فیلم‌ها را جدی نمی‌گیرند، درنتیجه ساختن فیلم خوب برای آن‌ها کار سختی است. موضوع این نیست که ما کارگردان‌ها، شما را ناامید می‌کنیم، بلکه شما مخاطبین هستید که ما را ناامید می‌کنید.”
شریدر در مورد رابطه‌ی فیلم‌ها و مخاطبان در آن سال‌ها گفته است که آن دوره اوج تغییرات اجتماعی بود، تغییراتی که بر روی پرده‌ی سینما هم نمود داشتند و برای مخاطب جذاب بودند. شریدر معتقد است که در آن دوران از فیلم‌ها و دیگر جنبه‌های هنر برای آگاهی دادن به مخاطب استفاده می‌شد.
“اتفاقات زیادی در دنیا در حال رخ دادن بود که مردم را شگفت‌زده کرده بود: مسائل مربوط به حقوق زنان، حقوق هم‌جنس‌گرایان، آزادی جنسیتی، آزادی مواد مخدر و جنبش‌های ضد جنگ. همه‌ی این‌ها پشت سر هم اتفاق می‌افتادند و مردم برای اینکه بدانند نسبت به این اتفاقات چه احساسی باید داشته باشند به هنر و به‌ویژه به سینما روی آوردند.”
انتظار می‌رود نظرات شریدر در مورد وضعیت فعلی سینما، بحث‌های زیادی را به دنبال داشته باشد. درعین‌حال به نظر می‌رسد در مورد تغییرات اجتماعی آن دهه و تأثیرات آن بر هنر، به نکات خوبی اشاره کرده است.
بااین‌وجود، در جواب او می‌توانیم بگوییم دقیقاً همین حالا هم شاهد این تغییرات هستیم. تکنولوژی دریایی از فیلم، اخبار، تلویزیون، هنر و موسیقی را به‌راحتی در اختیار ما قرار داده است، درنتیجه تجربه‌ی سینما رفتن به راهی برای فرار از دیوانگی‌‌های دنیای واقعی تبدیل شده است.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی کوین برویک KEVIN BURWICK در سایت www.movieweb.com است.
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
Post Views:
0
