سندرم روده ای همجنس بازان (Gay bowel syndrome) اصطلاحی است که در اواخر دهۀهفتاد میلادی مرسوم شد و به معنی گروهی از عفونت های روده ای در مردان همجنس بازان نیز به نوعی شیوع دارد ولی این اصطلاح در این مورد دقت کافی ندارد.
بیماری های روده ای در همجنس بازان
سندرم روده ای همجنس بازان (Gay bowel syndrome) اصطلاحی است که در اواخر دهۀهفتاد میلادی مرسوم شد و به معنی گروهی از عفونت های روده ای در مردان همجنس بازان نیز به نوعی شیوع دارد ولی این اصطلاح در این مورد دقت کافی ندارد.
همجنس بازان مرد در خطر بیشتری هستند زیرا نوع خاصی از تماس جنسی را تجربه می کنند و شرکای جنسی در آنها متعدد است و در عین حال زودتر برای درمان مراجعه می کنند.
تماس جنسی در همجنس بازان مرد باعث می شود که عوامل بیماری زای روده ای از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
تماس جنسی از راه معقد و سپس تماس دهانی در شریک جنسی دیگر یکی از دیگر راههای انتقال این بیماریهاست. اگر چه بسیاری از همجنس بازان مرد ممکن است برای مدتهای طولانی یک شریک جنسی را انتخاب کنند ولی فرهنگ کلی در این گروه داشتن شرکای جنسی متعدد است که خود آنها نیز در سطح وسیعی شریک جنسی متعدد دارند. به طوری که یک مرد همجنس باز ممکن است در طول زندگی به هزار شریک جنسی برخورد کند و حتی گاهی در یک جلسه با چند نفر تماس جنسی اتفاق افتد به طوری که تعداد شرکای جنسی را در سال گاهی به صد نفر می رساند. در عین حال ناشناس بودن شرکای جنسی به مراتب خطر بیشتری نسبت به تعداد آنها محسوب می شود زیرا پیگیری راه اپیدمیولوژیک را بسیار مشکل می کند.
بسیاری از بیماریها ممکن است به صورت بی علامت در فردی موجود باشند به همین دلیل این افراد هرگز دنبال درمان نخواهند رفت و بسیاری افراد دیگر را آلوده می کنند.
دلایل دیگری نیز برای انتقال بیماری در این گروه وجود دارد که شامل:
-کمبود ایمنی به صورت بالقوه در بعضی از همجنس بازان مرد وجود داردد.
- ارزیابی غیر دقیق بعضی از پزشکان که نه عامل اتیولوژیک در پیگیری و نه بیمار را به عنوان همجنس باز شناسایی می کنند.
- نقش آلت تناسلی مردانه به عنوان یک ابزار آسیب رسان به مخاط و انتقال دهنده عامل بیماری زا.
عوامل قابل انتقال در همجنس بازان
این عوامل عمده شامل باکتریها، انگل ها، اسپیروکت ها، ویروسها و قارچ هاست. بیماری های روده ای در این گروه عبارت است از پروکیت، کولیت و آنتریت هاست. باید توجه داشت که علائم بیماری های روده ای بسیار محدود است و از طریق این علائم نمی توان پاتوژن تاکید نمود و در عین حال یک بیمار همزمان ممکن است چند نوع از ارگانیسم های پاتوژن را حمل نماید. (9)
التهاب معده (proctitis)
این حالت عمدتاً با تیسفموس، درد آنورکتال و ترشح از معقد بروز می کند. تب، خارش معقد و تغییر در اجابت مزاج کمتر ظاهر می شوند. شایعترین عوامل ایجاد کننده آن عبارتند از: نیسریاگونوره، ترپونم سیفلیس، و کلامیدیاتراکوماتیس، که حداقل هشتاد درصد موارد را تشکیل می دهند.
عوامل دیگری نیز در این رابطه شناسایی شده اند و حداقل در یازده درصد موارد عامل ایجاد کننده آن متعددند بسیاری از موارد پروکتیت گونوکوکی بدون علامت بوده و در کشت روتین از رکتوم تشخیص داده می شوند. بسیاری مطالعات نشان داده اند که پنجاه درصد مردان همجنس بازی که به کلینیک بیماری های مقاربتی مراجعه می کنند کشت مثبت از نظر سوزاک دارند. افراد واجد علامت معمولاً از درد رکتوم و ترشح شکایت دارند. آلودگی با کلامیدیا نیز علائمی شبیه به این دارد در حالی که پروکتیت زخمی ناشی از هرپس بسیار دردناکتر است. در هرپس ضایعات و زیکولار ممکن است در اطراف معقد قابل رؤیت باشند.
بیماری های ناشی از ترپوسماپالیدوم معمولاً همراه با درد و ترشح خونی از معقد است. گاهی فقط با مشاهده یک توده بدون درد و یا یک زخم در رکتوم می توان تشخیص داد. (10)
پی نوشت
(9)- بیماریهای آمیزشی و ناتوانیهای جنسی/ ص 90-91-
(10)- همان/ ص 91-92-