گریه کردن دارای فوایدی مانند حذف سموم بدن و آزاد شدن استرس می باشد. زنان در دوران بارداری حساسیت بیشتری نسبت به عوامل خارجی دارند. در نتیجه گریه در دوران بارداری به یک عادت معمول تبدیل خواهد شد. بنابراین مهم است که تاثیر گریه در دوران بارداری بر روی بچه را بدانید.
علت گریه مکرر در دوران بارداری چیست؟
در واقع به دلیل حساس شدن مادران در هنگام بارداری، آن ها برای رهایی از استرس و خستگی به گریه روی می آورند. اما دلایل شایع گریه در دوران بارداری را می توانید در زیر دنبال نمایید.
خستگی
با توجه به حالت تهوع، تغییرات هورمونی و برآمدگی شکم؛ زنان باردار مشکلات بیشتری برای خوابیدن دارند و این امر منجر به خستگی آنها می شود. ناامیدی از نداشتن انرژی در طول روز می تواند موجب شود که مادر راه حل را در گریه کردن پیدا کند.
تغییرات هورمونی
هورمون های مادر تغییر می کنند تا فرآیند بارداری به طور موثر انجام شود. این تغییرات در طول هفته های 6 و 10 و در پایان بارداری قابل توجه است. لازم به ذکر است که این فرایند می تواند بر روی مغز تاثیر بگذارد و موجب تغییر در حالت خلق خوی شود.
ناامنی و ترس
وسواس فکر کردن درباره مشکلات کودک می تواند نیز باعث می شود که مادر گریه کند. نگرانی هایی که می تواند ناشی از بارداری های ناموفق قبلی یا مشکلات پیش روی کودک باشد، عامل انگیزشی برای گریه دوران بارداری خواهد بود. از سوی دیگر افزایش وزن و دستها و پاهای متورم اغلب باعث می شود که مادر غمگین و ناامید شوند. حتی ممکن است فکر کند که همسرش دیگر او را دوست ندارد. درست است این نشانه ها به این معنی است که کودک به درستی در حال رشد است، اما بسیاری از مادران هنوز در مورد ظاهر فیزیکی خود نگران هستند.
مشکلات با شریک زندگی
داشتن فرزند یک تغییر اساسی در زندگی است. بنابراین تصمیم گیری برای ایجاد یک خانواده آسان نیست و می تواند مناقشه ایجاد کند. ممکن است برای ورود کودک نیز نگرانی و شک و تردید وجود داشته باشد. با توجه به تغییرات خلق و خوی، احتمال دارد که مادر فوران عظیمی از احساسات ترکیبی را داشته باشد و تنها راه پیش روی خود را گریه کردن ببیند.
تاثیر گریه در دوران بارداری بر روی بچه
گریه کردن به دلایل ذکر شده و در حد نرمال خوب و طبیعی است. اما گریه کردن به دلیل استرس زیاد، افسردگی و یا خلق و خوی بد می تواند به رشد کودک شما آسیب برساند.
رشد مغزی کودک
افسردگی در دوران بارداری بر رشد مغز کودک تاثیر می گذارد. بخشی از مغز کودک که وظیفه کنترل خلق و خوی، احساسات و پاسخ به استرس را بر عهده دارد، می تواند تحت تاثیر منفی قرار بگیرد. علاوه بر این، شانس فرزند برای ابتلا به بیماری روانی را افزایش می دهد.
زایمان زودرس یا سقط جنین
گریه کردن به دلیل اضطراب موجب کاهش جریان خون می شود که برای انتقال مواد مغذی مورد نیاز نوزاد ضروری است. این امر می تواند مشکلات تنفسی، وزن کمتر از مقدار توصیه شده و در بدترین حالت تولد زودرس یا سقط جنین باشد.
شخصیت کودک
هنگامی که یک مادر در اثر استرس گریه می کند، سطح کورتیزول او افزایش می یابد و عملکرد جفت تحت تاثیر قرار می گیرد. اگر این اتفاق بیفتد، می تواند برای نوزاد خطرناک باشد. زیرا یکی از عملکردهای جفت، حفاظت از جنین در برابر کورتیزول است. این امر می تواند تأثیر منفی داشته باشد و باعث افزایش خطر ابتلای کودک به مشکلات رفتاری مانند بیش فعالی، اختلال کمبود توجه یا سایر بیماری های روحی گردد.
رشد آهسته
اگر مادر حالت غم و اندوه همراه با گریه داشته باشد، این می تواند باعث رشد کودک در سرعت های پایین تر از حد معمول شود. دلیل این امر این است که نوزادان حتی زمانی که در رحم هستند، می توانند احساسات مادران خود را درک کنند.