وحید یامین پور نوشت: اقدام ظریف را باید تولید یک "نویز" و اختلال رسانهای در مانور تاریخی اقتدار جمهوری اسلامی دانست. درست زمانی که حضور رئیس جمهور سوریه در ایران به عنوان اعلام بازگشت ثبات به منطقه و پیروزی جبهه مقاومت بر تروریسم و آمریکا در حال تبدیل شدن به مهمترین خبر دنیاست، ظریف بزرگترین لطف را به آنها میکند و با انتشار خبر استعفایش ورق را برمیگرداند.
روشن است که صهیونیستها از "اقدام" به استعفا به عنوان پاس گل طلایی استقبال میکنند و نه خود استعفا.
اگر بدبین باشیم باید بپرسیم جناب ظریف بر اساس چه نقشهای اینچنین ظریف و وقت شناسانه، به طراحی اردوگاه ترامپ کمک کرده است؟
و اگر خوشبین باشیم و بگوییم نقشه ای درکار نبوده و صرفا رفتاری از سر عصبانیت و افسردگی سرزده، آیا نباید از داشتن وزیر خارجه ای در این حد بیملاحظه، ناشی و عصبی که سربهزنگاه سیاست را در سطوح عالی به مخاطره میاندازد، نگران بود؟