ایرانی‌ها در هنگامه حوادث و مصیبت‌ها، عادت دارند که نعمت سلامتی را در برابر خسارت‌های مادی شکر بدارند. خیلی از مردم، اگر دزدی به وسایل کسی دستبرد بزند، ماشینش تصادف کند، مالی را به هر دلیلی از دست بدهد یا خانه و کاشانه‌اش در حوادثی مثل زلزله و سیل تخریب شود، «جانت سلامتی» می‌گویند و برای جبران خسارت امیدواری می‌دهند.
به گزارش به نقل از روزنامه ابتکار ،به گفته امام علی(ع) هم برترین نعمت، سلامتی است. در این میان، سیل؛ که این روزها اخبار مربوط به مصایب آن، اصلی‌ترین رویداد ابتدای سال 98 را تشکیل می‌دهد، می‌تواند علاوه بر خسارت‌های مادی فراوانی که بر جای گذاشته، به سلامت مردم هم آسیب بزند.
بخشی از خسارت جانی سیل، قطعا کشته‌ها و مصدومانی هستند که به طور مستقیم بر اثر سیل دچار آسیب می‌شوند. بنا بر آمار اعلام شده، سیل تاکنون در مناطق مختلف کشور، 77 کشته و بیش از 1000 مصدوم بر جای گذاشته است. به این آمار باید آسیب‌های احتمالی به کسانی که در جریان امدادرسانی و کمک‌رسانی به سیل‌زدگان دچار حادثه می‌شوند را هم اضافه کرد.
فراموش نکنیم که شایعاتی مثل خروج مین‌های دوران جنگ ایران و عراق از زیر خاک یا بیرون آمدن مارها از لانه‌های خود و افزایش خطر مارگزیدگی به دلیل سیل نیز در صورت صحت، از مواردی است که می‌تواند جان سیل‌زدگان را به خطر بیندازد. البته این تمام خسارت‌های سیل بر سلامت انسان‌ها نیست.
صدمه روحی ناشی از دست رفتن عزیزان، خانه و کاشانه و زندگی، اضطراب و نگرانی درباره آینده و... هم می‌تواند آثار خود را بر روان و جسم آسیب‌دیدگان بگذارد. در این میان، بخشی دیگر از خسارت‌ها به صورت ثانویه به سلامت سیل‌زدگان وارد می‌شود که از جمله اقدامات مهم در خدمات‌رسانی به سیل‌زدگان جلوگیری از همین آسیب‌ها است.
بر اساس اعلام وزارت بهداشت، از ابتدای بحران سیلاب، برنامه‌های کنترلی فراوانی برای نظارت و پیشگیری درباره بیماری‌های احتمالی در مناطق سیل‌زده اجرا شده است. در نتیجه این اقدامات، تا به حال هیچ‌گونه مورد بیماری واگیردار، غیرواگیردار و ضایعات پوستی در این مناطق دیده نشده است.
وبا، اسهال خونی (شیگلایی و آمیبی)، هپاتیت‌های A و E، تیفوئید، مالاریا، مننژیت، سرخک، لپتوسپیروز و ARI عفونت‌های حاد تنفسی و ILI شبه آنفلوانزا، مهم‌ترین بیماری‌های واگیرداری هستند که ظرفیت اپیدمی شدن دارند و از جمله اصلی‌ترین محورهای کنترل بیماری‌ها در مناطق بحران‌زده به شمار می‌روند. گفته می‌شود که مهم‌ترین عامل بیماری در مناطق سیل‌زده، آب‌های آلوده است که می‌تواند عامل بیماری‌هایی مانند وبا، تب حصبه و هپاتیت آ شود.
راه‌های انتقال این بیماری‌ها نوشیدن آب آلوده، خوردن غذای آلوده و دست آلوده است. از علائم بیماری وبا می‌توان به استفراغ، اسهال، تب و دفع زیاد آب اشاره کرد. همچنین علائم تب حصبه، تب، خستگی، سرگیجه، درد بدن و اسهال است و هپاتیت آ با تب، خستگی، اسهال، استفراغ و زردی پوست خود را نشان می‌دهد؛ در این میان استفراغ، تب و بدن درد و اسهال از نشانه‌های مشترک در این سه بیماری هستند.
برای مقابله با این بیماری‌ها کافی است که چند دستورالعمل ساده از سوی مردم رعایت شود. اول اینکه به دلیل احتمال آلودگی مواد غذایی از غذا‌های کنسرو شده و آب معدنی یا از آب جوشیده سرد شده استفاده شود. دوم، با توجه به اینکه احتمال بروز بیماری‌های عفونی چون وبا و هپاتیت آ پس از وقوع سیل وجود دارد بنابراین مواد خوراکی و غذایی که به آب سیل آلوده شده‌اند، استفاده نشود.
همچنین باید مراقبت‌های بهداشتی فردی و عمومی رعایت شود و دست‌ها مرتب با آب و صابون شسته شود. وزارت بهداشت نیز با انتشار توصیه‌های بهداشتی تاکید کرده است که علاوه بر اقدامات پیشگیرانه، اقدامات درمانی لازم را در مناطق سیل‌زده فراهم کرده است و سیل‌زدگان در صورت بروز هرگونه علائم بیماری‌ها یا بروز حوادث در صورت مراجعه به مراکز امدادی مستقر در این مناطق، به سرعت تحت درمان قرار می‌گیرند.
هر چند گفته می‌شود که بیماری‌های مناطق سیل‌زده تحت کنترل هستند، اما در ادامه 5 مورد از بیماری‌های رایج در مناطق سیل‌زده معرفی شده است تا با آشنایی با آنها، بتوان در زمینه پیشگیری یا تشخیص زودهنگام‌شان گام برداشت.
بیماری‌های روده و معده: از جمله بیماری‌های رایج در مناطق سیل‌زده بیماری‌های مربوط به معده و روده است. اگر چه این بیماری‌ها معمولا خطر چندانی ندارند و اغلب باعث اسهال و حالت تهوع می‌شوند اما در صورت ادامه پیدا کردن این بیماری‌ها آب بدن کم شده و خطر بیماری جدی می‌شود.
سالمونلا، ای کولای، سیپتوسپوریدیوم و Giardia از جمله میکروب‌هایی هستند که آب سیلاب را آلوده کرده و سبب دردهای شکم، معده و روده می‌شوند. به گفته پزشکان Leptospirosis یک بیماری بالقوه مرگبار است که از طریق ادرار موش در آب پخش می‌شود و یک خطر بالقوه و جدی در مناطق سیل‌زده است.
از جمله دیگر بیماری‌های رایج در مناطق سیل‌زده می‌توان به تیفوئید و وبا اشاره کرد. اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که دچار بحران سیل شده به هیچ وجه از آب سیلاب استفاده نکنید. آب آشامیدنی را بیست دقیقه بجوشانید و برای آشامیدن و پخت و پز از آن آب استفاده کنید. با آب سیلاب حمام نکنید و در آن شنا نکنید.
بیماری‌های پوستی: زمانی که شما در معرض سیل قرار می‌گیرید ممکن است تعادل‌تان را از دست بدهید، زمین بخورید یا با موانع برخورد کنید. در این صورت امکان بریدن و زخمی شدن اعضا بدن شما وجود دارد. در این شرایط آلودگی‌های آب سیلاب این زخم و بریدگی و جراحات را آلوده کرده
