سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز 07:30 با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
نوتردام، گرنفل و ظلمی که به «قالیباف» کردیم
کلیسای جامع نوتردام، بعنوان یکی از بزرگترین مواریث تاریخی کشور فرانسه، روز دوشنبه گذشته دچار آتش‌سوزی شد و بخش اعظمی از سازه آن و از جمله برج تاریخی این کلیسای معروف متأسفانه از بین رفت .[1]
دادستانی کشور فرانسه و فعالان سیاسی این کشور در جریان اطفای آتش این کلیسای قدیمی تاکنون کسی را متهم نکرده‌اند. همچنین احتمال تروریستی بودن این حادثه نیز رد شده است.
بلافاصله پس از اعلام تخریب کلیسا، برخی چهره‌ها و مجامع کشور فرانسه اعلام کرده‌اند که در قالب اقدامات خیریه، به بازسازی کلیسا کمک خواهند کرد.
مقامات سازمان آتش‌نشانی فرانسه نیز اعلام کرده‌اند به دلیل خطراتی که استفاده از بالگردهای آب‌پاش دارد؛ اجازه نداده‌اند که در عملیات اطفای آتش از این تجهیزات استفاده شود.
آنها اعلام کرده‌اند حجم آب بالگردها می‌توانسته خطراتی را برای نیروهای آتش‌نشان ایجاد کند و برای همین اجازه استفاده از آنها را نداده‌اند .[2]
قبل از حادثه نوتردام نیز برج مسکونی موسوم به گرنفل در سال 2017 در شهر لندن دچار حریق شد که طی آن 80 نفر کشته و مفقود و حدود 70 نفر نیز مجروح شدند.
در حادثه گرنفل هم اثری از استفاده از فناوری‌های هوایی نبود ضمن اینکه آتش‌نشانان نیز منتظر ماندند آتش فروکش کند و سپس اقدام به اطفای کامل آن کردند .[3]
یکی از نکات جالب مشترک دیگر در هر دو حادثه اشاره شده؛ عدم حمله فعالان سیاسی و رسانه‌ها به شهرداران و مقامات شهری پاریس و لندن و امتناع از مقصّرتراشی و کینه‌ورزی سیاسی در این حوادث بوده است.
*این دو آتش‌سوزی و رخدادهای متعاقب آن بیش از هرچیز تداعی‌کننده حادثه دردناک آتش‌سوزی در ساختمان پلاسکو در تهران است...
حادثه‌ای که با تلاش آتش‌نشانان و مدیریت جهادی که در قبال آن صورت گرفت؛ هیچیک از شهروندان در این ساختمان پرتردد مجروح نشدند و دست آخر آتش‌نشانان بودند که برای نجات جان مردم و کسبه به شهادت رسیدند.
قابل تأمل آنکه در جریان حوادثی مثل کلیسای جامع نوتردام و برج گرنفل؛ شهرداران پاریس و لندن بلافاصله مورد هجوم فعالان سیاسی جناح‌های مقابل خود قرار نگرفتند، مشاور رئیس جمهور فرانسه از چیزی به نام آتش به اختیاری در قبال آتش بوجود آمده سخن نگفت و عمده فعالان منتقد دولت و مقامات شهری نیز فی‌الفور تبدیل به کارشناسان آتش‌نشانی نشدند.
مقامات شهری پاریس و لندن همچنین پس از این دو حادثه آتش‌سوزی که یکی از آنها با تلفاتی نیز همراه بود؛ از این نگفتند که انتصابات شخص شهردار در سازمان آتش‌نشانی با اشکال همراه بوده و یا شهرداری در استفاده از «بالگردهای آب‌پاش» تعلل کرده است [4] و برای همین شخص شهردار، مسئول آتش‌سوزی است!
در قبال این حوادث، دروغ‌هایی مبنی بر اینکه شهردار گفته است در آتش چند صد درجه حضور یافتم نیز منتشر نشد و هیچیک از مقامات شهری در پاریس نیز مدعی نشده است که شهردار دستور سانسور رسانه‌ای را داده است و دستگاه قضایی باید شهردار را مؤاخذه کند .[5]
گرنفل و نوتردام حاوی درس‌های زیادی است که اثبات می‌کند در قبال حادثه پلاسکو؛ ظلم‌ها و کینه‌ورزی‌های سیاسی فراوانی در حق مدیریت جهادی شهردار سابق تهران صورت گرفت.
ظلم‌ها و کینه‌ورزی‌هایی که هنوز پاسخ مدللی از باب چرایی رواداری آنها به افکار عمومی داده نشده است...
***
اقتصاددانی که حاضر شد صحبت رهبری را تکرار کند
مسعود دانشمند، دبیرکل خانه اقتصاد ایران در صحبت‌هایی که سایت اصلاح‌طلب اعتمادآنلاین به تازگی آنها را منتشر کرد درباره مسئله تحریم‌های ایران گفته است: متاسفانه دولت (روحانی) نظمی که در اقتصاد وجود داشت را برهم زد یعنی خود خواسته یک بی نظمی در اقتصاد ایجاد کرد.
او تصریح می‌کند:
«بعد هم یک دیوار به اسم تحریم درست کردیم که تمام سوء مدیریت‌های خود را پشت آن دیوار گذاشتیم و گردن تحریم‌ها انداختیم اما تحقیقات میدانی نشان می‌دهد که آثار تحریم روی اقتصاد کشور 25 تا 30 درصد است و بقیه آن به رفتارهای اقتصادی خودمان بر می‌گردد.»
*ناچیز شدن و سمت صفر میل کردن اثر تحریم‌هایی که آمریکا آنها را فلج کننده می‌نامید؛ یکی از دستاوردهای اقتصادی بزرگ انقلاب اسلامی است که در جریان تلاش‌های 40 سال گذشته در عرصه اقتصادی ایران به دست آمد.
تأثیر کمتر از 30 درصدی تحریم‌ها پیش از این در کلام برخی دیگر از مقامات و کارشناسان ارشد کشور نیز قرار گرفته بود اما متأسفانه در پرتو سکوت خواص و سیاه‌نمایی جریان سیاسی خاص به منظور ایجاد «فتنه اقتصادی»؛ چنین حقایقی کمتر در ذهن جامعه پژواک می‌یابد.
جالب آنکه حتی مقام معظم رهبری نیز به این حقیقت مهم اشاره کرده بودند...
ایشان 4 سال قبل در جریان دیدار با دست‌اندرکاران برگزاری انتخابات فرمودند:
«تحریم‌ها برداشته شد؛ آیا مشکلات معیشت و سفره‌ی مردم حل خواهد شد؟ نه؛ من هم در این دولت و هم در دولت قبل گفتم مشکلات اقتصادی ممکن است 20 تا 40 درصد مربوط به تحریم‌ها باشد؛ بقیه مربوط است به ما؛ ما باید درست عمل کنیم. برنامه و مدیریت لازم است .»[7]
مع‌الوصف اما این قبیل بیانات رهبر معظم انقلاب که با صراحتی هرچه تمامتر به دستاوردهای اقتصادی انقلاب اسلامی اشاره دارند؛ به هر دلیلی آنطور که باید و شاید توسط برخی رسانه‌ها و خواص مورد اشاره و اقتراح نمی‌گیرند.
کار تأکید بر فشار تحریم‌ها و تقلا برای پر فشار نشان دادن آنها به حدی رسید که سعید حجاریان در تیتر یک روزنامه اعتماد گفت «وما ادریک مالتحریم»، مرحوم هاشمی از این گفت که «تحریم‌ها استخوان مردم را خرد کرده‌اند»، یکی از مقامات دولتی مدعی وجود مشکل در آب خوردن مردم به دلیل تحریم شد، محسن صفایی‌فراهانی اقدام به این‌همانی بین ایران اسلامی و باریکه غزّه به بهانه تحریم‌ها کرد [8] و یک فعال سیاسی دیگر نیز صراحتاً از این گفت که ایران با تحریم‌های آمریکا «فلج» شده است.
مردم و مخاطبان محترم همچنین خوبست درباره اثر تحریم‌ها بدانند که بر اساس نظریات جامع اقتصادی، تحریم 100 درصدی یک اقتصاد ولو کوچک و دچار ضعف نیز از سوی کشورهای هژمون ممکن نیست چه رسد به اقتصاد جمهوری اسلامی ایران که یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان و دارند وسیع‌ترین ذخائر نفت و گاز دنیاست.
به سخن دیگر در اقتصاد جدید جهانی، مسئله تحریم بیشتر بعنوان یک ابزار فشار روانی مطرح است تا ابزار کارای اقتصادی. ابزار فشاری که البته صرفاً با عملگری عوامل دشمن در داخل کشور است که تأثیر 100 درصدی خود را بر روان و ذهن مردم می‌گذارد.
مسئله مهم دیگری که درباره بحث تحریم‌ها باید دانست؛ «تجربه جهانی» است.
تجربه‌ای که نشان می‌دهد ایران نخستین کشوری نیست که به مصاف تحریم‌ها رفته است و از میان این کشورها نیز آنهایی که به سوی درونزایی و «اقتصاد مقاومتی» حرکت کرده‌اند نه تنها موفق به کاهش روزافزون اثر تحریم‌ها شده‌اند بلکه توانسته‌اند در مقابل ابزار فشار اقتصادی دشمن به «رویین‌تنی اقتصادی» نیز دست یابند.
ما در اینجا بخشی از کتاب «نگاهی به تاریخ جهان» نوشته جواهر لعل نهرو را برای مخاطبان محترم ذکر می‌کنیم که در اشاره به ایستادگی کشور ایرلند در مقابل تحریم‌های بریتانیا در ابتدای قرن بیستم می‌نویسد:
«ایرلند بر سر پای خود ایستاده است. جنگ بازرگانی ایرلند و بریتانیا هنوز ادامه دارد. وضع عوارض سنگین از طرف بریتانیا بر کالاها و محصولات ایرلندی که هدفش فشار آوردن بر ایرلند و وادار ساختن او به تسلیم بود نتایج معکوسی به بار آورد. زیرا موجب گشت که صنایع و کشاورزی ایرلند به سرعت توسعه پذیرد و ایرلند توانست تقریباً ملتی بی‌نیاز از خارج و متکی به خودش گردد.
در ایرلند کارخانه‌های تازه در همه جا ساخته شده است و اراضی چمنزار و مراتع سابق، از نو به صورت مزارع غلات و غیره درمی‌آید. خوارباری که به انگلستان صادر می‌شد اکنون در خود کشور مصرف می‌شود و سطح زندگی مردم بالا می‌آید. بدین قرار «دووآلرا» رهبر ایرلند در اجرای سیاست ملی خود پیروز شد و ایرلند امروز همچون خاری در چشم سیاست امپراطوری بریتانیاست.
ایرلند سیاستی جسورانه دارد که نسبت به انگلستان بی اعتناست و روشش با مقررات کنفرانس امپراطوری که در اتاوا تشکیل شد، به هیچوجه سازش ندارد.»
صحبت‌های این اقتصاددان محترم که ولو در ظاهر پوشش خود نیز اصراری بر هم‌مسلکی ندارد باید درسی باشد برای آنها که خود را اقتصاددان‌های نظام و انقلاب می‌دانند اما حاضر نیستند این نوید را به مردم بدهند که اثر تحریم‌ها بر اقتصاد کشور، علیرغم وجود تمام مشکلات کاهش یافته است...
***
علی تاجرنیا تأکید کرد:
سرمایه‌ساز بودن فتنه 88 برای اصلاح‌طلبان!
علی تاجرنیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم به تازگی در یادداشتی در روزنامه آرمان امروز با اشاره به ناکامی‌های دولت اصلاح‌طلبان نوشته است: آنچه که بعد از تشکیل مجلس دهم و ریاست جمهوری دور دوم آقای روحانی برای اصلاح‌طلبان به واسطه نارضایتی مردم از عملکردها اتفاق افتاد، نوعی شکاف در مجموعه اصلاح‌طلبی ایجاد کرد که نیازمند شفافیت بیشتر است. اکنون اگر مدیریت مناسبی صورت گیرد می‌تواند ضمن اینکه به پالایش جریان اصلاحات منجر شود، اعتماد افکار عمومی را هم به دست آورد.
او در ادامه می‌افزاید: «جریان اصلاحات بعد از سال 88 سرمایه‌ای اجتماعی به واسطه اعتماد مردم به دست آورد که بخش‌هایی از آن در شکل‌گیری دولت دهم هزینه شد.»[9]
*ما قضاوت درباره صحبت‌های تاجرنیا مبنی بر «سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان بواسطه فتنه 88» را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم.
چپ‌ها پیش از این نیز در لابه‌لای صحبت‌های خود بر ظرفیت‌ساز بودن فتنه 88 برای جریان اصلاحات تأکید کرده بودند.
برخی معتقدند این اصرار بر ظرفیت بودن سال 88، قرار است در فتنه اقتصادی احتمالی، به کار ستاد جریان سیاسی خاص بیاید...
***
1_ mshrgh.ir/951321
2_ https://www.usatoday.com/story/news/politics/2019/04/15/donald-trump-suggests-flying-water-tankers-fight-notre-dame-fire/3475816002/
3_ mshrgh.ir/739830
4_ farda.fr/002ba5
5_ https://www.isna.ir/news/95121812302/
6_ https://etemadonline.com/content/279991
7_ http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=32016
8_ mshrgh.ir/951131
9_ http://www.armandaily.ir/fa/print/main/253801
