منتخب تصاویر فضایی روزهای اخیر از نگاه "اسپیس"

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، پایگاه اسپیس منتخبی از اخبار فضایی برتر روزهای اخیر را منتشر کرده است

ثبت تصویر پدیده "درهم‌تنیدگی کوانتومی" برای اولین بار

تصویر مذکور که توسط تیمی از پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو" ثبت شده است توصیف "آلبرت اینشتین" از "درهم‌تنیدگی کوانتومی" را به تصویر کشیده است. در هم‌تنیدگی کوانتومی جفت شدن خواص مکانیکی دو ذره است، ذراتی که پیشتر با یکدیگر در کنش بوده و سپس از یکدیگر جدا شده‌اند. درهم تنیدگی برای ذراتی همچون فوتونها، الکترونها و حتی مولکول‌ها رخ می‌دهد. محققان برای ثبت تصویر درهم‌تنیدگی، یک سیستم ساختند که جریان فوتون‌های درهم‌تنیده از یک منبع کوانتومی از نور را به سمت چیزی به نام "اجرام غیرمعمول" ارسال می‌کرد.

پرتاب دراگون به ایستگاه فضایی بین‌المللی

پس از اینکه شرکت "اسپیس ایکس" برنامه پرتاب کپسول دراگون را به علت شرایط بد جوی به بامداد جمعه موکول کرد، بالاخره این کپسول ساعت 2:31 بامداد 25 ژوئیه سوار بر موشک "فالکون9" به فضا پرتاب شد. در ابتدا قرار بود کپسول دراگون سوار بر موشک "فالکون9" شده و در تاریخ 24 ژوئیه به فضا ارسال شود، اما به علت شرایط بد جوی، این پرتاب برای مدتی حدود 24 ساعت تعویق افتاد و به ساعت 2:31 بامداد جمعه موکول شد. این کپسول ساعت 2:31 بامداد جمعه سوار بر موشک "فالکون9" به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد.

دراگون 27 ژوئیه به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید و محموله‌هایی از قبیل تجهیزات آزمایشگاهی با وزن 2268 کیلوگرم را به دست فضانوردان مستقر در "ایستگاه فضایی بین‌المللی" رساند. پرتاب فالکون 9 به فضا از ایستگاه "نیروی هوایی کیپ کاناورال" در فلوریدا انجام شد. از میان آزمایش‌هایی که انجام خواهد شد، می‌توان به بررسی نحوه ارتباط میکروب‌ها با سنگ‌ها در شرایط بی‌وزنی اشاره کرد. هدف از انجام این آزمایش کمک به توسعه تدابیر استخراج‌های فضایی است. از دیگر آزمایش‌ها هم ساخت بافت مصنوعی انسان با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی است.

مدال شناور در ایستگاه فضایی بین‌المللی

طی روزهای گذشته "لوکا پارمیتانو"(Luca Parmitano ) فضانورد آژانس فضایی اروپا تصویری جالب از شناور بودن یک مدال بزرگ در ایستگاه فضایی بین‌المللی را در حساب کاربری خود در توئیتر منتشر کرد. پارمیتانو گفت زمانیکه به ایستگاه فضایی رفت این مدال را نیز همراه خود برد.

لبه یک کهکشان مارپیچی از قاب دوربین ناسا

شاید باور نکنید ولی این خط بلند و درخشان نشان‌دهنده یک کهکشان مارپیچی مانند کهکشان ما یعنی "راه شیری" است. از آنجا که تلسکوپ‌هایی مانند "هابل" موفق به رصد کهکشان‌های مارپیچی از هر سمت و جهتی بوده‌اند، ستاره‌شناسان می‌توانند در صورت رویت این نوع کهکشان‌ها، آنها را از هر سمتی شناسایی کنند. این کهکشان "ان‌جی‌سی 3432"(NGC 3432) نام دارد و جهت‌گیری آن به سمت ما است.

بازوهای مارپیچی این کهکشان و هسته روشن آن در تصویر پنهان هستند و به جای آن، ما یک نوار باریک از نقاط بیرونی آن را شاهد هستیم. بازوهای مارپیچی نقاطی هستند که از مرکز مارپیچی و کهکشان‌های مارپیچی بسته، کشیده شده‌اند.

نوارهای تاریک از غبارهای کیهانی، تکه‌های مختلف روشن و مناطق صورتی از تشکیل ستاره‌ها به "NGC 3432" کمک کرده‌اند که شکل خود را بسازد. این کهکشان در صورت فلکی "شیر کوچک" واقع شده است و به تازگی با یک ستاره کوتوله سفید به نام "یوجی‌سی 5983"(UGC 5983) در تعامل است.

کهکشان بیضوی "قنطورس ای"

بررسی کهکشان بیضوی "قنطورس ای" هنوز هم ادامه دارد. چندین سال است که دانشمندان در حال بررسی این کهکشان عجیب و جذاب هستند. این بار نیز آنها توسط رصدخانه "SPECULOOS" آژانس فضایی اروپا در شیلی آن را بررسی کردند. قنطورس ای(Centaurus A) یا ان‌جی‌سی 5128( NGC 5128) یک کهکشان در صورت فلکی قنطورس است که میان خواص این کهکشان اختلاف‌های زیادی وجود دارد. این کهکشان 11 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. اخترشناسان بر این باورند که قنطورس ای یک کهکشان بیضوی است که قبلا با یک کهکشان مارپیچی کوچک برخورد کرده است و این برخورد مسئول شکل نامنظم این کهکشان است.