به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان؛ شهرهای «هیروشیما» و «ناکازاکی» به ترتیب در روزهای 6 و 9 آگوست سال 1945 و در واپیسن نفسهای جنگ جهانی دوم به دستور «هری ترومن» رئیس جمهور وقت آمریکا هدف بمباران اتمی قرار گرفتند؛ بمبارانی که اگرچه به پایان تسلیم ژاپن و جنگ جهانی دوم انجامید، اما قتل عام حدود 220 هزار غیرنظامی بیگناه را سبب شد.
در نتیجه اصابت "پسر کوچک" و "مرد چاق" اتمی آمریکا به شهرهای ژاپنی بیش از 100 هزار نفر بلافاصله جان خود را در نتیجه بمباران کشته شدند و 120 هزار نفر دیگر تا پایان سال 1945 به دلیل اثرات مرگبار و مخرب تشعشات رادیو اکتیو جان خود را از دست دادند.
بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی که نخستین مورد استفاده از بمبهای اتمی بود، خوشبختانه تاکنون تکرار نشده است و البته به قانون، دستورالعمل، قطعنامه و توافقی بین المللی و الزام آور برای ممنوعیت تولید و ارتقای تسلیحات اتمی نشد. باید توجه داشت که بمبهای اتمی فعلی 3000 برابر مخربتر از انواع به کار رفته در هیروشیما و ناکازاکی هستند.
آمریکا به عنوان عامل این جنایت غیرانسانی و اجتناب پذیر همچنان ضمن ادعای دروغین حمایت از حقوق بشر به شکل گستردهای در مسیر ارتقا و تولید بمبهای اتمی پیش میرود و ژاپن به عنوان تنها قربانی بمبهای اتمی در تاریخ جهان، پیشرو اقدامی در مورد ممنوعیت تولید بمبهای اتم نبوده است.
بررسیهای مکرر در 74 سال گذشته نشان میدهد که بمباران اتمی ژاپن اساسا غیرضروری بوده و این کشور حتی پیش از بمباران در مسیر تسلیم قرار گرفته بود. غیر ضروری بودن بمباران اتمی ژاپن نه تنها از سوی کارشناسان بلکه از طرف شخص «آیزنهاور» مطرح شده بود. وی تاکید کرد: "ژاپن قبلا شکست خورده بود و بمباران اتمی این کشور ضرورتی نداشت. " این موضوع به تایید شمار دیگری از مقامات وقت و فعلی آمریکایی از جمله فرماندهی ناوگان آمریکا در اقیانوس آرام و شماری دیگر از مقامات نیز رسید. با این وجود دولت آمریکا تاکنون از دولت و بازماندگان این جنایت عذرخواهی نکرده است.
ژاپن در ماههای منتهی به آگوست 1945 با مشکلات اقتصادی و نظامی فراوانی دست و پنجه نرم میکرد و خطر اعلام جنگ اتحاد جماهیر شوروی علیه خود را به وضوح مشاهده میکرد.
این در حالی است که باور گستردهای در ژاپن مبنی بر ضروری بودن این اقدام ریشه دوانده و این امر سبب شده تا دولت ژاپن و بازماندگان قربانیان جنایات هیروشیما و ناکازاکی از پیگیری قضایی خودداری کنند.
این باور تا حدی در ژاپن جدی است که «فومیو کیوما» وزیر دفاع وقت ژاپن در اظهاراتی در مورد جنگ جهانی دوم در ژوئن 2007 تلویحا حمله اتمی آمریکا علیه کشورش را اقدامی لازم برای پایان جنگ اعلام کرده بود.
وی ضمن اجتناب ناپذیر خواندن این حمله گفته بود ژاپن بدون این اقدام تسلیم نمیشد و جنگ همچنان برای مدتی دیگر ادامه مییافت و احتمال داشت حتی شوروی وارد جنگ علیه این کشور شد.
هرچند وزیر ژاپنی ابتدا عذرخواهی و سپس از سمت خود استعفا کرد، اما وجود چنین باوری در ژاپن آن هم به رغم وجود اسناد و مدارک متقن و نیز اعتراف صریح مقامات آمریکایی به غیر ضروری بودن این اقدام سبب حیرت و تعجب است.
تحلیلگران و کارشناسان دلایل چندی بر عدم پیگیری قضایی این جنایت از سوی ژاپن بر شمردهاند که از جمله آنها میتوان به معامله مخفیانه توکیو و واشنگتن در مورد ساخت بمب اتم در ژاپن پیش از جنگ جهانی دوم با کمک آلمانیها، نگرانی از برملا شدن اقدامات ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم که بخشی از آن در منازعات فعلی توکیو و سئول، خود را نمایان کرده و ادامه تلاشهای ژاپن برای ساخت بمب اتمی که قطعا با سرمداری در عرصه مبارزه با بمب اتم و شکایت از آمریکا غیرممکن میشد، اشاره کرد.