داریوش اسدزاده که بود؟/ماجرای ازدواج با نوه احمدشاه +عکس و فیلم

فرارو: داریوش اسدزاده متولد 1 آذر 1302 در کرمانشاه، فارغ التحصیل معادل دکترای رشته ادبیات هنر در آمریکا با تایید دانشگاه تهران می‌باشد، دارنده نشان درجه یک هنر، استاد دانشگاه و بازیگر قدیمی می‌باشد

پدرش ارتشی و مادرش خانه دار هر دو اهل تهران بود و دو خواهر و یک برادر کوچکتر از خود داشت و تا 5 سالگی در کرمانشاه بود سپس به تهران بازگشتند و مقطع ابتدایی را در دبستان ترفی و دبیرستان را در دارالفنون به پایان رساند

علاقه به تئاتر از کودکی
علاقه اش به هنر بازیگری از زمانی که به همراه پدر برای تماشای تئاتر‌های سنتی مثل سیاه بازی می‌رفت در وجودش شکل گرفت.
‌
می‌گفت پدرم برای اینکه مرا تشویق به درس خواندن کند، می‌گفت: اگر درس هایت را خوب بخوانی شب جمعه می‌برمت تئاتر تا نمایش ببینیم

شروع فعالیت هنری داریوش اسد زاده
با نفوذی که پدرش داشت و بواسطه تحصیلات خود در دوره دبیرستان در وزارات دارایی مشغول بکار شد و همزمان در مدرسه هنرپیشکی نیز تحصیل می‌کرد.

نهایتا در سال 1321 وقتی 19 ساله بود بازیگری و نویسندگی را در تئاتر لاله زار شروع کرد و همان سال با نمایش لیلی و مجمون اولین بار روی صحنه رفت

پدرش، اما مخالف بازیگری اش شد و او مجبور بود پنهانی کار کند.

ورود اسد زاده به سینما
در سال 1333 وقتی 31 ساله شد بعد از سال‌ها تجربه بازی در تئاتر توانست با فیلم سینمایی همسر مزاحم اولین بار جلوی دوربین برود

همزمان با کار دوم خود در سال 1335 بنام کلاه غیبی از طرف اداره کل هنر‌های زیبا که دست داماد شاه بود بعنوان نماینده ایران به فستیوال تئاتر پاریس رفت. او به مدت 3 ماه از طرف ایران مشغول تحقیق در تئاتر پاریس شد.

بعد از بازگشت از فستیوال پاریس به شدت درگیر تئاتر شد و نزدیک به 200 نمایشنامه کارگردانی و بازی کرد تا جایی که آوازه اش توجه هنرمندان آمریکایی را جلب کرد

سال 1346 وقتی 44 ساله بود به دعوت یکی از کمپانی‌های فیلمسازی راهی آمریکا شد و در فیلم ‘در آمریکا اتفاق افتاد’ به کارگردانی جواد قائم مقامی ایفای نقش کرد.

اسد زاده از تجربه بازی در آمریکا به ایران بازگشت و در سال 1351 وقتی 48 ساله بود علاوه بر فعالیت‌های سینمایی بعنوان هیئت مدیره سندیکای سینمای ایران منصوب شد

مهاجرت داریوش اسد زاده به آمریکا

سال 1355 به تشویق پروفسور دیویدسون جهت مطالعه و تحقیق راهی آمریکا شد. ایشان در زمان اقامت خود در یک مغازه خواربار فروشی و پمپ بنزین سرمایه گذاری کردند، اما در نهایت بخاطر عدم نظارت دچار ورشکستی شد.

او بعد از 11 سال زندگی در آمریکا سال 1365 به ایران بازگشت.

داریوش اسدزاده در سال 1330 وقتی 28 ساله بود با یکی از طرفدارانش بنام هما شاهرخی که از نوادگاه قاجار بود ازدواج کرد، اما به علت عدم بچه دار شدن بعد از 17 سال طلاق گرفتند

استاد در سال 1346 برای دومین بار با سهیلا غزلی ازدواج کرد که ثمره این زندگی دو پسر شد، اما این زندگی هم در نهایت به جدایی و طلاق ختم شد.

آقای اسدزاده در نهایت برای سومین بار در سال 1378 با طاهره خاتون میرزایی در یک مهمانی آشنا شد و حالا سالهاست کنار هم زندگی می‌کنند.

اسد زاده فرزندانش را از 8 سالگی به آمریکا فرستاد و حالا آن‌ها با فرهنگ آن ور آبی بزرگ شده اند می‌گوید یکی 50 سال خورده‌ای و دیگر 40 سال و خرده‌ای سن دارند.

بازیگری بعد از انقلاب
بعد از بازگشت از آمریکا در سال 1366 با فیلم گل مریم به عرصه بازیگری بازگشت و با سریال سمندون سال 1374 به کارگردانی ناصر هاشمی وارد قاب تلویزیون شد.

شهرت اش، اما بیشتر بخاطر بازی در خانه سبز سال 1375 است.

ایشان بعد از سال‌ها فعالیت در سال 1379 به مدت یکسال رئیس انجمن بازیگران ایران شد و به مدت پنج دوره عضو داوران خانه سینما بود

نویسندگی داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده به نویسندگی و تحقیق و مطالعه نیز بسیار علاقه‌مند است. او می‌گوید نوشتن را از 9 سالگی شروع کردم و اولین نوشته‌ام در رشد دانش آموز در سال 1369 منتشر شد و از آن زمان جنون نوشتن با من است. تا به حال چندین کتاب در زمینه تاریخ تئاتر و خاطرات از او به چاپ رسیده که در زیر به آن‌ها اشاره شده است.

سیری در تاریخ تیاتر ایران (قبل از اسلام تا سال 1357 شمسی) تهران: آوردگاه هنر و اندیشه، 1390
برگ‌های خواندنی: گزینشی از رویداد‌های تاریخی. تهران: نشر افراز، 1392
تماشاخانه تهران به روایت داریوش اسدزاده. تهران: نشر افراز، 1394
خاطرات تهران (با نام نخستین تهران و خاطراتش) 1397
لاله‌زار و خاطرات (با نام نخستین از لاله‌زار تا شانزه‌لیزه)

داریوش اسدزاده در رونمایی کتابش به نام «خاطرات تهران»

همچنین او در فیلمنامه نویسی نیز دستی دارد و نویسندگی فیلم‌های چمدان (1395) و در آمریکا اتفاق افتاد (1350) را به عهده داشته است.

نشان درجه 1 هنری برای داریوش اسد زاده
آقای اسدزاده در سال 1391 وقتی 89 ساله بود نشان درجه یک هنری را از محمود احمدی نژاد دریافت کرد و سال ه. درس تئاتر و ادبیات تئاتر را در دانشگاه تهران تدریس می‌کرد.

مستندی از زندگی داریوش اسدزاده
در سال 1395 فیلم مستند «زندگی و دیگر هیچ» به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم شفیعی دربارهٔ زندگی داریوش اسدزاده و تقدیر از هفتاد سال فعالیت او در سینما، ساخته شد. در مراسم اکران این فیلم، ابراهیم شفیعی از داریوش اسدزاده به عنوان «پدر معنوی تیم تولید و هنر» یاد کرد.

مراسم اکران فیلم مستند «زندگی و دیگر هیچ»