الهه محمدی: کناره‌گیری قالیباف از عرصه انتخابات برای عضو جامعه روحانیت مبارز هم محل ابهام است، او معتقد است از اول هم قرار نبوده که قالیباف کنار بکشد. با حجت الاسلام محمدتقی رهبر در کافه خبر خبرگزاری خبرآنلاین به گفتگو نشستیم، این فعال سیاسی اصولگرا هم مانند بعضی دیگر
از هم طیفی‌هایش حرکت قالیباف را انقلاب و عقلانی توصیف کرد.
محمدتقی رهبر که روزی از نمایندگان اصولگرای مجلس بود و می‌گوید نباید خدمات دولت یازدهم را نادیده گرفت، اما همچنان بر سبقه
اصولگرایی اش استوار است و ابراهیم رئیسی را اصلح می داند. کسی که به گفته او مورد
وفاق اغلب اعضای جامعه روحانیت مبارز بوده است. گرچه نقدهای صورت گرفته به وعده های یارانه ای این نامزد را قبول دارد و می گوید او باید منابع تامین این مقدار از یارانه وعده داده شده را مشخص کند. هرچند انتقادات به مالیات ندادن آستان قدس رضوی را رد می کند و می گوید مالیات ندادن آستان را نباید به پای رئیسی نوشت.
امام جمعه موقت اصفهان هم مانند بسیاری از چهره‌های سیاسی که به مناظره‌های تلویزیونی
انتقاد دارند، این مناظره‌ها را در شان نظام نمی داند و می گوید نامزدها در این
مناظره ها اخلاق سیاسی- دینی را رعایت نکرده اند. او می گوید نامزدها باید از
تجربه تلخ مناظره های سال 88 و بی اخلاقی های احمدی نژاد درس می گرفتند؛ مناظره
هایی که به قول او اصولگرایان را آزرده خاطر کرد اما دیگر مانند تیری بود که از
کمان رها شده بود.
از حجت الاسلام محمدتقی
رهبر درباره بعضی شعارهای پوپولیستی نامزدها، علت حمایت جامعه روحانیت مبارز از
رئیسی و دلایل ترجیح او به حسن روحانی، سیاه نمایی بعض از نامزدها در فیلم های
تبلیغاتی شان و... پرسیدیم.
مشروح گفت‌وگوی خبرگزاری خبرانلاین با حجت الاسلام محمدتقی رهبر را در
ادامه بخوانید؛
****
آقای رهبر آقای قالیباف
به نفع آقای رییسی انصراف دادند. در حالی که گفته شده بود که او تا آخر در صحنه می
ماند. این موضوع تاثیری بر سبد رای آقای رییسی دارد؟
حتما کناره‌گیری قالیباف به نفع آقای رییسی تاثیر گذار خواهد بود؛ اقدام آقای
قالیباف حرکتی انقلابی، عاقلانه و در جهت وحدت اصولگرایان بود که می تواند از
تجربه تلخ گذشته این جناح سیاسی کشور جلوگیری کند. امیدواریم با وحدت و انسجام و
همدلی این راه ادامه یابد و اصولگرایان در انتخابات برنده باشند.
شما در حالی از انسجام
میان اصولگرایان می گویید که علی رغم اعلام حمایت جامعتین از نامزدی حجت الاسلام
رئیسی، برخی از اعضا حمایتشان از ایشان را تکذیب کردند. چرا این اتفاق افتاد و
اجماع در این زمینه حاصل نشد؟
اکثریت اعضای جامعه
روحانیت حامی آقای رئیسی هستند. در شورای مرکزی جامعه روحانیت، به جز یکی دو نفر
از جمع حاضر، بقیه به حمایت آقای رئیسی رای دادند. آن یکی دو نفر هم بستگی هایی با
حاکمیت و دولت داشتند که نظرشان متفاوت بود. اما شخصا از جلسه جامعه مدرسین و نوع
رای گیری در آن خبر ندارم که چطور رای گیری شده است. این هم طبیعی است که در هیچ
تشکیلاتی اجماع کامل حاصل نشود. اما جو عمومی در جامعه روحانیت در راستای حمایت از
آقای رئیسی بود.
آن یکی دو نفری که موافق
حمایت از آقای رئیسی نبودند، چه کسانی بودند؟
بهتر است که نگویم. من
درباره اشخاص نظری ندارم و اسم کسی را مطرح نمیکنم.
دلیل حمایت جامعه روحانیت
از نامزدی آقای رئیسی چه بود؟
معیارهایی برای انتخاب و
گزینش نامزد و حمایت از او وجود دارد که جامعه روحانیت بر اساس آن، نامزدها را می
سنجد. مردم و بویژه متدینین هم این موضوع را می سنجند. متاسفانه در حال حاضر جنبه
های اسلامی در جامعه کمرنگ شده و شاهد استحاله فرهنگی و نفوذ برخی جریانات سیاسی
در تشکیلات مدیریتی جامعه هستیم. در چنین فضایی، آقای رئیسی خودیتر است؛ نماینده ولی امر در مراکز مختلف بوده و
مواضع و دغدغه های فرهنگی و انقلابی منطبق با چارچوبهای نظام دارد. اصولی که ما و
اصولگرایان بر آن تاکید داریم در شخصیت او و برنامههایش هست. بویژه روحیه استکبار
ستیزی و مقابله با زیاده خواهی بیگانگان در ایشان قوی است. برای همین در مجموع ما
آقای رئیسی را اصلح می دانیم و این مسئولیت ترجیحش می دهیم.
برخی بر این باورند که تشکلات
محوری مرجع همچون جامعه روحانیت و جامعه مدرسین بهتر است که بیشتر رهنمود بدهند و
مصادیق تعیین نکنند. این نظر را قبول دارید؟
من این را قبول ندارم.
کلی گویی هیچگاه کارساز نیست. جامعه روحانیت و جامعه مدرسین و هر نهاد انقلابی‌ای
باید موارد و مصادیق را بگویند که چه کسی اصلح است. ذکر مورد لازم است وگرنه از
کلی گویی، هر کسی ممکن است یک برداشتی بکند.
اما اگر نامزد مورد حمایت
جامعتین رای نیاورد، مرجعیت این تشکلها زیر سوال نمی رود؟
مدتی در جامعه روحانیت
بحث بر سر این بود که آیا کاندیدایی معرفی کنیم یا نه؟ برخی می گفتند بهتر است که پدری
کنیم و خط و مشورت به دیگران بدهیم. تشکیلات جمنا هم بر همین اساس شکل گرفت که در
آن جامعه روحانیت نقش ولایت و پدری داشته باشد. در جمنا می خواستیم که انتخاب گزینه
نهایی را به خود مردم واگذار کنیم و برای همین نمایندگانی از سراسر کشور آمدند و
بیشترین رای را در نشست جمنا به آقای رئیسی دادند و ما گفتیم که از این انتخاب
مردمی حمایت می کنیم.
در مورد سوال شما دیگر باید
بگویم اینکه نامزد ما شکست بخورد، مانع از وظایف ما نیست. ما موظف به نتیجه نیستیم
. به قول امام(ره) ما به وظیفه مقیدیم نه نتیجه. در عین حال زمینه برای موفقیت آقای رئیسی فراهم
است.
شما معیارهایی که منجر به
انتخاب آقای رئیسی شد را برشمردید. آیا آقای روحانی این معیارها را نداشت که به
حمایت از ایشان رای ندادید؟
نمی گوییم که آقای روحانی
این معیارها را ندارد. بلکه ممکن است کسی بیشتر نظر جمع را جلب کند. نمیخواهم حرفی بزنم که منجر به تضعیف یک کاندیدا
شود. بالاخره نقدهایی به وضع موجود وجود دارد.همه دولتها کارهای خوبی هم کرده‌اند
اما نقدهایی هم به آنها وارد بوده و هست. بر اساس اصل انتخاب اصلح، اگر بین آقایان
رئیسی و روحانی مقایسه کنیم، ایشان را ترجیح می دهیم. البته این به معنای آن نیست
که علیه آقای روحانی تبلیغات کنیم. بلکه منظورمان این است که آقای رئیسی معیارهای
بهتر و بیشتری دارند؛ دغدغه های فرهنگی را در آقای رئیسی بیشتر می دانیم. شاید
آقای روحانی هم این دغدغه‌ها را داشته باشد اما پاره ای از جریانی که دنبال برخی
کاندیداها هستند را ناسالم و مشکل دار می دانیم. معتقدیم کسی را باید بیاوریم که
جریان مساله داری پشت او نباشد. البته در آن جریان ها هم همه شان بد نیستند اما
عملکرد برخی از آنها را درست نمی دانیم.
خودتان که شاهد هستید در
این سال‌ها با چه چالش های فرهنگی در حوزههای مختلف فرهنگی، فیلم و سینما و کنسرت
روبرو بودیم و برخی افکار لیبرالی، انحرافی سوء استفادههای مالی کردند و چه حقوق
های کذایی داده شده است. در چنین شرایطی باید کسی را برگزینیم که از اشرافیت دور
باشد. نمی‌شود گفت که یک مدیر تا فلان مبلغ می تواند حقوق بگیرد و یک کارگر معدن با
اندک حقوق و مشکلات دست و پنجه نرم می کند! باید با فساد مبارزه کرد. شاید شخص آقای
روحانی مخالف مبارزه با فساد نباشد اما جریان و رفتارهای اطراف ایشان در حمایت از
اقشار مستضعف نیست. البته حتما آنها هم پاسخ هایی دارند که جایشان اینجا خالی است.
آقایان رئیسی و روحانی هر
دو عضو جامعه روحانیت بودند. سخت نبود بین این دو نفر، از یک نفر حمایت کنید؟
نه سخت نبود. جامعه روحانیت
مبارز 20-30 نفر عضو دارد. برخی از آقایان هم در جلسات نمی آیند؛ مثل آقایان ناطق
نوری و روحانی. آقای هاشمی را هم در جلسات نمی دیدیم. در مورد تعیین نامزد مورد
حمایت جامعه روحانیت، از جمع موجود نظر خواهی شد. آقای رئیسی به آن جلسه آمد و
برنامههایش را گفت. آقایان
حاضر در جلسه هم قانع شدند که از او حمایت کنند. این حق اعضا بود.
برخی علما و
روحانیون مخالف نامزدی آقای رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری بودند چرا که جایگاه
تولیت آستان قدس رضوی را رفیع‌تر از یک جایگاه اجرایی می‌دانستند. در میان اعضای
جامعه روحانیت مبارز هم کسی بر این باور بود؟
یکی دو نفر از آقایان در
جمع ما این انتقاد را داشتند که کار او در آستان قدس کار مهم‌تری است. اما اکثریت
معتقد بودند که آستان قدس با همه بزرگی و عظمتش را یک نفر دیگر هم می تواند اداره
کند. آنجا یک استان است اما ما در کل کشور نیازمند یک مدیر انقلابی و مصمم مانند آقای
رئیسی هستیم. ایشان هم برای حضور در عرصه کاندیداتوری حتما با بزرگانی هم نشسته
است و مشورت کرده است. من از آمدن او به عرضه انتخابات دفاع میکنم. آستان قدس، قطعا جایگاه بسیار مقدسی است؛
اما کشورداری یک ملت 80 میلیونی مهم است. باید در تحکیم نظام بکوشیم و عزم جدی
برای حفظ اصول نظام داشته باشیم.
آقایان می گویند ما در
حال گفت و گو با بیگانه بودیم، چرا سپاه روی موشک جملهای علیه اسرائیل نوشت. ما
هم به آنها میگوییم که این جمله برآمده از تفکرامام(ره) بوده و این اعتراض شما با
خط امام نمی خواند. البته نمی گوییم که این‌ها به دلیل چنین اعتراضی بدخواه هستند؛
اما تشخیصشان این است. ما به عنوان حامیان آقای رئیسی معتقدیم که در این دولت
آنگونه که باید با دشمن قاطع و محکم ایستادگی نشد و لازم است که با قاطعیت بیشتری
جلوی بیگانگان ایستادگی شود.
بر اساس سخنان شما اگر آقای
رئیسی نامزد نمی شد؛ جامعه روحانیت نامزدی در این انتخابات نداشت. درست است؟
ظاهرا همینطور است. البته
هیات مرکزی و دفتر سیاسی جامعه روحانیت جلساتی با دیگر اصولگرایان داشتند و به
آنها گفتند که اگر گروه های مردمی به یک نفر رسیدند، شما از کاندیداتوری نامزد
خودتان دست بر می دارید؟ برخی پذیرفتند و حتی مکتوب جواب دادند که حاضرند انصراف
دهند. در هر حال اکنون نگاه جامعتین همسو با تشکل های مردمی به سوی آقای رئیسی
است.
به موضوع جریانات حامی
آقای روحانی اشاره کردید. اتفاقا درباره حامیان آقای رئیسی هم حرف و حدیث‌هایی
هست. همینکه اعضای دولت آقای احمدینژاد در ستاد ایشان هستند، برخی این را به
منزله ادامه دولت آقای احمدینژاد میدانند. بویژه حضور برخی وزرای آن دولت که در
پرونده بابک زنجانی هم اسمشان مطرح بود. برخی هم نگران بروز دوباره جریان انحرافی
در دولت ایشان هستند.
موضع ما که نسبت به شخص آقای
احمدینژاد و جریان
انحرافی اطراف ایشان مشخص است. ما از حامیان آقای احمدی نژاد بودیم و خودمان هم حمایتمان
را از او برداشتیم.خود من حتی طرح سوال از رئیس جمهور را امضا کردم. ممکن است
افرادی از آن دولت در ستاد آقای رئیسی باشند اما این اصلا به معنای هم فکری آقای
رئیسی با تفکر احمدی نژادی و مشایی و ... نیست. ایشان قطعا در پی اعتلای فرهنگ
انقلاب اسلامی و اجرای احکام اسلامیو جلوگیری از مفاسد هستند.
این شبهه افکنیها اصلا
قابل قبول نیست. آقای رئیسی اگر بخواهد رئیس جمهور شود قطعا ناظرینی در دولتش می
گذارد و عقلا و بزرگانی را در کابینهاش می گمارد. شما نگران نباشید. بودن افرادی
در ستاد ایشان هم دلیلی بر این نیست که از آنها در دولت آقای رئیسی استفاده شود.
بالاخره انتخاب وزرا روندی دارد و نهایتا هم باید وزرایش از مجلس رای بگیرند و در
خط اسلام و انقلاب و ولایت امر باشند.
جامعتین بعد از حمایت از رییسی او را کاندیدای
اصلح معرفی کردند. چه تفاوتی ایشان و آقای قالیباف احساس می کنید که رییسی را اصلح
می دانید؟ چرا ملاک را نظرسنجی ها قرار ندادید؟
ملاک این سخن
همان رای جمعی بین اعضای جامعیتن بود. قرار بود هرآنچه را تجمع مردمی جمنا
گرفت اجرا کنیم و به خاطر همین رییسی را اصلح معرفی کردیم. همه ما می دانیم که
میزان رای ملت است.
آقای رهبر! سه مناظره تلویزیونی در حالی برگزار
شد که انتقادات گسترده ای را در میان کارشناسان سیاسی برانگیخت. شما بزرگترین آسیب
این مناظره‌ها را چه می‌دانید؟
به نظر من مناظره ها اصلا شایسته نظام نبود.
برگزاری مناظره خوب است اگر براساس برنامه و طرح باشد.اما اینکه مناظره تبدیل بشود
به میدان جنگ و ستیز مسیر انحرافی که از مقصد اصلی ما را دور می کند، درست نیست.
چند ماه ازانتخابات آمریکا نگذشته است و ما دیدیم که ترامپ و کلینتون چه مسائلی
راعلیه یکدیگر مطرح کردند که خود ما از آن ها انتقاد کردیم. از طرفی احمدی نژاد هم
در سال 88 آنگونه در مناظره ها برخورد کرد که هنوز تبعاتش وجود دارد. این تجربه
های تلخ آیا کافی نبود که این آقایان که خودشان مدعی عقل سیاسی هستند وارد تنش
نشوند ؟ مسائل کوچک را چنان در جلوی چشم جهانیان مطرح کردند که انگار چه اتفاقی
افتاده است. سعدی 600 سال پیش گفته است:
او در من و من فتاده در او/ خلق از پی ما دوان و خندان
انگشت تعجب جهانی/ از گفت و شنید ما به دندان
آنچه که از مناظره های تلویزیونی برآمد این بود که گفت و شنودهای ما با عقل سیاسی
وفق ندارد. طرح اینگونه مباحث به ضرر نظام
و ضربه به شخصیت خود نامزدها است. حالا هرکسی یک خطایی کرده است باید جای
دیگری به آن رسیدگی می شد. اینکه گفته شود در پیاده روها دیوار می کشند حرف بی
ربطی است یا اینکه شخص دیگری حرف از زمین و خانه زده می زند. هر دوی این برخوردها
غلط است. آن ها با طرح این مسائل و از این قبیل اعتماد اجتماعی را از بین می برند. مردم با
خودشان می گویند مثل اینکه خیلی مسائل پشت پرده وجود دارد و قطعا مایوس خواهند شد.
تلویزیون که جای این حرف ها نیست. از سوی دیگر دشمنان ما هم می گویند ببینید
مسوولان حکومت اسلامی چه کسانی هستند. آقایان باید برنامه هایشان را می گفتند و
مبنا را بر شایسته سالاری می گذاشتند. این چه رسمی است که هردولتی که بر سر می آید
نیروها را اخراج می کند و نیروهای جدید می آورد؟ مبنا باید در انتخاب شایسته
سالاری باشد. این درست نیست که هر دولتی که بر سر کار می آید مدیران دولت قبل را
به خاطر اینکه هم جناحش نیست کنار بگذارد؟ چرا خودمان برای خودمان چالش ایجاد کنیم
که بحث آشتی ملی به وجود بیاید که خود یک سخن انحرافی است. چرا باید اختلافات
جناحی را به اسم آشتی ملی مطرح کنیم در حالی که مردم با یکدیگر مشکلی ندارند و این
برخی سیاسیون ما هستند که با یکدیگر مشکل دارند.
شما در حالی از مناظره های سال 88 یاد کردید که
موضوع بداخلاقی‌ها در مناظره‌های تلویزیونی در سال 88 از سوی اصولگرایان به عنوان
یک آفت مورد توجه قرار نگرفت. به نظر شما اگر این موضوع آسیب شناسی می شد ممکن بود
که دیگر شاهد این چنین مناظره هایی نباشیم؟
جامعه اصولگرا هم آن زمان به این حرکت انتقاد
داشت. طرح کردن مساله آقازاده ها و نشان دادن برگه تحصیلی همسر یک کاندیدا حرکت
بسیار بدی بود که پایه گذار حرکت بدی هم در جامعه شد. اصولگرایان هم چشم بسته از
کسی حمایت نمی کنند.اما آن مناظره ها در سال 88 تیری بود که از کمان در رفته بود و
دیگر نمی شد با آن کاری کرد. اما وقتی ما تجربه آن سال را داریم چرا باز هم همان
حرکات را تکرار می کنیم؟ امام علی (ع) می فرماید عقل عامل حفظ تجربه ها است. باید
از تجربه ها استفاده شود. همراهان امام علی در زمانی به معاویه و مردم دشنام می دادند اما امام می فرمود به او دشنام ندهید
بلکه کارهای بد او را بگویید اما پرده دری نکنید.
بنابراین خوب بود که نامزدها از تجربه های پیشین و مسائل دینی ما استفاده می کردند
و وارد بی اخلاقی ها نمی شدند. البته همه کاندیداها در این مباحث وارد نمی شدند که
نشان از پختگی آن ها داشت.
انتقادی به مناظره سوم
نامزدها وارد شده بود که چرا دو روحانی اینگونه دربرابر یکدیگر صحبت کردند.
متاسفانه انتقاد درستی
بود. البته برخی می گویند که فلانی آغاز کننده بود! مقصر اصلی اوست! درست که او
مقصر اصلی است اما اینکه توجیه ادامه این روند نمی شود. آقایان باید می گفتند که جای
این بحث، اینجا نیست و باید این مسائل در محکمه حل شود. اما متاسفانه مسیر روند
اتهام زنی را نبستند و کشش دادند.
برخی مخالف حضور روحانیت
در حاکمیت هستند و معتقدند که روحانیت یک نقش ذاتی ارشادی دارد که صرفا در قبال
ملت نیست. بلکه باید نسبت به حاکمیت هم نقش هدایتگری و ارشادی داشته باشد اما این
نقش تضعیف شده است. این آسیب چه زمانی باید برطرف شود؟
در زمان حیات حضرت امام(ره)
هم این بحث مطرح بود. از ابتدای پیروزی انقلاب هم روحانیت نمی خواستند به حاکمیت
ورود کنند. اما بعد از ماجرای دولت بازرگان و بنی صدر و لزوم رعایت اخلاق و رویکرد
دینی و پرهیز از جاه طلبی و قدرت طلبی ضرورت حضور روحانیت در حاکمیت احساس شد.
اما امام(ره) در مسائل
مختلف همچون ماجرای تشکیل مجمع روحانیون مبارز و ... همچنان این موضوع را به نوعی دروازه
بانی می کردند.
بله. امام(ره) از جایگاهی
بالاتر از مقامات عالی حکومت و در کسوت ولایت فقیه همواره نصایح و ارشاداتی
داشتند. کما اینکه در حال حاضر نیز مقام معظم رهبری مواردی را عنوان میکنند. اگر
رهبری و هدایتهای ایشان نبود چه بسا چالش های پیش روی ما بیشتر می شد.
ما اصراری به حضور
روحانیون در حاکمیت نداریم و حتی به عملکرد برخی روحانیون حاضر در حکومت نیز اعتراضاتی
داشتیم مثل دوره اصلاحات. صرف معمم بودن معیار حضور در حکومت نیست. اگر کسی
غیرمعمم باشد و خودش را برای پاسخ به مطالبات و بمبارانها آماده کند، قطعا بهتر است که از شخصیت روحانیت
بیشتر محافظت شود. اما فراموش نکنیم که حضرت علی هم حکومت داری کرد . نمی‌توان پیش
بینی کرد که چطور خواهد شد. چه بسا یک مقام روحانی یا غیر روحانی در دوران تصدی
خود دچار مشکلاتی شوند که بقیه بر حل مشکلات رهنمود دهند و از مسیر درست انقلاب و
نظام رهبری کنند.
در برنامههای اقتصادی آقای رئیسی به افزایش رقم یارانههای نقدی اشاره شده اما تا کنون منبع مشخصی
برای تامین هزینه آن اعلام نکردهاند. اینگونه شعارها به مطالبات اجتماعی دامن نمی
زند؟
این بحث مهمی است. من در
دوره تصویب قانون هدفمندی یارانه ها نماینده مجلس بودم. از اول تصویر غلطی در این
باره وجود داشت که یارانه به همه باید تعلق بگیرد اما برخی میگفتند فقط به افراد کم درآمد باید یارانه داده
شود. تصویب اعطای یارانه به همه اقشار جامعه معنی ندارد. اگر بنا باشد به همه
یارانه بدهند که دیگر حمایت از محرومین در آن صورت نمی گیرد. یارانه فقط باید به
مستحقین داده شود؛ ولی قانونی تصویب شد و مقید نشد که فقط به نیازمندان یارانه
داده شود. در دولت آقای روحانی برخی از دریافت یارانه انصراف و برخی نیز حذف شدند.
الان اما همچنان یارانه زیادی داده می شود و اخیرا به پاره ای از حدف شده ها
یارانه داده شد!
من هم مثل شما معتقدم وقتی آقایان قالیباف و رئیسی می گویند که یارانه را اضافه میکنیم، باید بگویند راهکارش چیست؟ کما اینکه تا
کنون نیز بارها به این سوال جواب دادهاند که اگر عدالت اجتماعی محقق شود و از
ثروتمندان مالیات قانونی بگیریم و جلوی سوء استفاده را بگیرند، می توان توان مالی
دولت را بالا برد و یارانه نقدی بیشتری را به اقشار آسیب پذیر داد.
اگر هر دولتی این کار را
بکند کار ارزشمندی است.حمایت از اقشار ضعیف با افزایش میزان یارانه نقدی آنان در
گرو این است که یارانه افراد غیر ضرور را حذف کنند و جلوی سوء استفاده های مالی را
بگیرند. جلوی رانت خواران و آنها که مالیات نمیدهند. این حرف ها اگر ملاک عمل باشد، خدمت بزرگی به مردم است.
البته باز هم به یک «اگر»
وابسته است! کلا شعارهای انتخاباتی نامزدها همه بر اساس «اگر» است و بعد هم رئیس
جمهور وقت را نقد می کنند که چرا به شعارهایت عمل نکردهای!
من که مشمول اجرای
شعارهای نامزدها نیستم. اگر نتوانند، خب این شعارها عملی نمی شود. اگر توانستند که
دستشان درد نکند، اگر نتوانستند هم که به قول شما مثل گذشته می شود. واژه «اگر» در
قرآن هم هست؛ که «اگر مومن باشید، پیروز می شوید، نباید سست شوید». وعدههای یارانهای آقای رئیسی، وعده پوچی نیست ولی
منوط به برخی «اگر»هاست.
چطور دریافت حقوق تا 16
میلیون تومان قانونی است اما در مقابل برخی با یارانه ناچیزشان دارند زندگی می
کنند. باید این را تعدیل کرد. معتقدم بزرگوارانی که در مسند امر هستند، باید مروری
به نهج البلاغه کنند. درست است که مثل حضرت علی نمی توانند باشند اما از او که می
توانند الگو بگیرند.
منتقدان آقای رئیسی میگویند
ایشان درحالی بر لزوم اخذ مالیات از ثروتمندان تاکید دارند که آستان قدس رضوی
برخلاف مصوبه مجلس مالیات پرداخت نمیکند. نظر شما چیست؟
گویا از ایشان در این
باره سوال شده بود، خودشان باید جواب بدهند. آستان قدس که ملک ایشان نیست؛ یک نهاد
بزرگ است. لابد قبلا هم مالیات نمیدادند و به ازای درآمدهای آستان، خدماتی ارائه می دهند. این مساله آستان قدس
را نمی شود به نام آقای رییسی نوشت. د رمجموعه تحت امر آستان قدس زمین، کارخانه و
کارگاه های قالیبافی و ... فعال هستند اما آقای رییسی یک سال هم نیست که به آستان
قدس آمده است. زمان آقای طبسی هم گویا اینگونه بوده است. مالیات ندادن آستان قدس
را به حساب شخص آقای رئیسی نباید نوشت.
نظرتان درباره فیلمهای
تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری چیست؟ سیاه نمایی در این فیلم‌ها و نمایش نهایت
فقر، چه تاثیری در آینده کشور دارد؟
سیاهنماییهایی نامزدها سوژه کلانی نداشت به نظرم. اینکه
یکی به دیگری بگوید که به شما یک زمین به قیمت فلان دادند؛ اگر حرف درستی است و
مبنای اعطای زمین غلط بوده چرا همان روز چیزی نگفتند؟ یا اگر نامزدی مالیات نداده
چرا تا حالا نگفتند؟ این‌ها تنگ نظری و بی توجهی‌هایی است که باید در جای خودش مطرح می شد نه در ایام
انتخابات. اینکه ما مدام کشور را فقیر و بیچاره نشان بدهیم سوژه ای به دست دشمنان
داده ایم. درست است که ما در کشور قشر مستضعف داریم اما از آن طرف ما پیشرفت های
علمی ساختمان های مجلل از نوع دانشگاه و... و تسلیحات و پل سازی کم نداریم. همین
کارهای صورت گرفته در تهران و اصفهان درحوزه قطار و ریل و ... کارهای خوبی است که در کنارش
ضعفهایی هم هست که
باید جبران شود. کشور ما با همه مشکلاتش در مقایس با بعضی کشورهای دیگر در بهترین
شرایط است، امنیت خوبی داریم و وضعیت جاده ها و خدمات بهتر شده است. ما سرمایه و
کارخانههای زیادی داریم؛
اما مدیریت اقتصاد و فرهنگ ضعیف است.
من معتقدم که در کشور سرمایه‌های زیادی وجود
دارد. اگر کشاورزی و صنعت مدیریت شود، اگر مستمندان شناسایی شوند و به آن ها با
مدیریت کارامد رسیدگی شود، بسیاری از مسائل حل خواهد شد. ما شاید یک میلیون یا دو
میلیون نفر بیشتر نداشته باشیم که با مشکلات معیشتی زندگی می کنند. اگر وضع مردم
خیلی خراب است از کجا این همه کشور توسعه پیدا کرده است، از کجا قشر زیادی از مردم
به فرودگاه ها می روند و سوار هواپیما می شوند در حالی که قبلا بسیاری از آن ها
این قدرت را نداشتند. وضعیت بیمارستان ها بهتر شده است و نمی شود منکر آن شد.
بنابراین نباید اقدامات خوبی را که دولت ها انجام داده اند، نادیده گرفت.
کشور ما نیروی انسانی و منابع دارد و مدیریت می خواهد. بسیاری از کارگران ما چرا
بیکار شدند؟ کارخانه ای در اصفهان هست که 6 هزار نفر کارگر داشت و در همین چند سال
گذشته هزار نفر از کارگرانش را اخراج کرده
است. وقتی صدتا ها کانتیر از ترکیه لباس وارد کشور می شود معلوم است که جنس داخلی
در انبارها می ماند و کارگرها بیکارمی شوند. مگر گاندی درآن روزی که هند 300 میلیون نفر جمعیت داشت نگفت که ما باید پارچه
بافت داخلی بپوشیم تا دست انگلیس را کوتاه کنیم؟ مگر در زمان ناصرالدین ما تنباکو
را تحریم نکردیم؟
100 سال پیش علمای اصفهان معاهده ای را امضا کردند که ما تعهد می کنیم در هر خانه
ای که می رویم قلیان نباشد، در سفره ها یک نوع غذا بیشتر نباشد، حتی گفتند اگر کفن
میت از پارچه خارجی بود بر آن میت نماز نمی خوانیم. ما باید به اصالت ها برگردیم
نمیگویم درها را ببندیم اما بر اساس نیاز روزانه آن چیزی را که در کشور نداریم از
خارج وارد کنیم. چرا آکنده از جنس خارجی باشد یا چرا باید از تایلند چادر بیاوریم.
چرا خودمان تولید نکنیم؟چرا ما سیاستی نگذاریم که همه بر یک اصولی حرکت کنند. چه
دلیلی دارد که دولتی زیراب دولت قبل را بزند؟ مسکن مهر کار خوبی بود که دولت احمدی
نژاد آن را شروع کرد شما بیاید تکمیل کنید و چوب حراج به او نزنید. اینکه بخواهیم بی اعتمادی را گسترش بدهیم درست نیست.
آقای رهبر! ما دیدیم که محمود احمدی نژاد در
انتخابات شرکت کرد و ردصلاحیت شد. اما ما در تبلیغات انتخاباتی بعضی نامزدها به
نوعی سایه احمدی نژاد را می بینیم. شما این موضوع را قبول دارید؟
من همان روزی که احمدی نژاد اعلام کاندیداتوری کرد گفتم که شرط عقلانیت این بود
که همانطور که قبلا خدمت رهبری رفته بود و گفت من سرباز ولایتم، وارد انتخابات نمی
شد اما حالا که آمده است مراجع قانونی می دانند که چگونه برخورد کنند که دیدیم
تایید صلاحیت نشد. البته رفتار او بعد از ردصلاحیت قابل تقدیر بود. اما من قبول
ندارم که سایه احمدی نژاد در انتخابات دیده می شود. ممکن است کسانی طرفدار او
باشند اما نباید این موضوع را بزرگ کنیم. نه سایه او بر این انتخابات دیده می شود
و نه باید دیده شود. ملت ما بصیرت دارند و متاثر از عوامل مشکوک نیستند.
شما در حالی از تخریب نکردن دولت ها علیه یکدیگر
می گویید که ما می بینیم همه مسوولان قبلی
این کشور بعد از پایان دوره مسوولیتشان یا فتنه گر می شوند یا منحرف یا بی بصیرت.
چه جوابی برای جوانانی که در این باره سوال دارند، دارید؟
این نوع قضاوت غلط است که درباره مسوولین کشور که
در گذشته و حال خدمات ارزشمندی که داشته و دارند بدگویی کنیم. البته پاره‌ای ضعف
ها و اشتباهات هم بوده که طبیعی است. زیرا ما معصوم نیستیم و اشتباهاتی داریم. مهم
این است که نقاط مثبت و خدمات ارزشمند مسوولان را ببینیم و قضاوت غیرمنصفانه
نکنیم. ما نباید جوانان را ناامید کنیم و البته ناامید هم نخواهند شد.
عکس‌ها از: زاوش محمدی
29219
