به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، پایگاه اسپیس منتخبی از تصاویر فضایی برتر روزهای اخیر را منتشر کرده است.
کهکشانی با نورهای درخشان
تلسکوپ فضایی هابل اخیرا یک تصویر باورنکردنی از کهکشان "Sunburst Arc" منتشر کرد که 11 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد.
نوری که از این ناحیه به زمین می‌رسد، توسط یک خوشه کهکشانی بزرگنمایی و خم شده است.
این پدیده "همگرایی گرانشی" نام گرفته و هنگامی روی می‌دهد که نور یک چشمه درخشان بسیار دور در مسیرش تا رصدگر، از کنار جسم پرجرم دیگری(مانند یک خوشه کهکشانی) بگذرد و مسیرش خمیده شود.
ابرنواختر " 1987A"
این بقایای ابرنواختر که حلقه مانند است، " 1987A" نام دارد و نزدیک‌ترین انفجار ابرنواختری به زمین در 400 سال اخیر است که با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل رصد شده است.
این پدپده کیهانی در یک کهکشان به نام "ابر ماژلانی بزرگ" رخ داده که 168 هزار سال نوری از ما فاصله دارد. ابر ماژلانی بزرگ سومین کهکشان نزدیک به راه شیری شمرده می‌شود.
باغبانی فضایی
در این تصویر "جسیکا میر"(Jessica Meir) فضانورد مستقر در "ایستگاه فضایی بین‌المللی"(iss) قابل مشاهده است که در دستان خود "خردل سبز میزونا" دارد.
"جسیکا میر" خودش این محصول را در فضا برداشت کرده است.
هدف ناسا و محققان آن برای پرورش گیاه در فضا نشان دادن تداوم نیاز به محصولات غذایی تازه در فضا است.
سلفی فضایی
این سلفی متعلق به لوکا پارمیتانو"(Luca Parmitano) فضانورد "ایستگاه فضایی بین‌المللی" است.
در کلاه این فضانورد تقریبا کل ایستگاه فضایی منعکس شده است. این فضانورد در تاریخ 15 نوامبر، به همراه "اندرو مورگان"(Drew Morgan ) به مدت 6 ساعت و 39 دقیقه پیاده‌روی فضایی انجام داد.
رصد کهکشانی با ظاهر عجیب
تلسکوپ فضایی هابل تصویری از یک کهکشان با بازوهای مارپیچی ثبت کرد. این کهکشان "ان‌جی‌سی 772"(NGC772) نام داشته و با کهکشان خانه ما یعنی "راه شیری" نکات مشترک زیادی دارد.
"ان‌جی‌سی 772" یک کهکشان مارپیچی بدون میله است که حدود 130 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد و در صورت فلکی بره واقع شده است.
کهکشان "ان‌جی‌سی 772" از نظر اندازه، شکل یا ترکیب آن عجیب و غریب است. مرکز این کهکشان فاقد گاز و ستارگان است که ما در دیگر کهکشان‌های کیهان از قبیل راه شیری مشاهده می‌کنیم.
قطر "ان‌جی‌سی 772" حدود 200 هزار سال نوری است و دو برابر کهکشان راه شیری است.
خداحافظ زباله فضایی
دو تن از فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی در پیاده‌روی اخیر خود یک سپر زباله را برای دسترسی به محل کار برداشتند.
آوردن این سپر زباله به داخل ایستگاه بسیار سخت بود چرا که بسیار بزرگ بود. بهترین گزینه برداشتن و پرتاب آن به فضایی در جو فوقانی بود تا در آنجا تجزیه شود.
