این کار که با هدف کاهش انتشار گازهای آلاینده انجام می‌شود اما موانع جدی دارد که مهم‌ترین آن را می‌توان نبود زیرساخت لازم برای تولید نفت کوره کم‌سولفور دانست. براساس مقررات جدید، قرار است نفت کوره دارای سولفور اندک یا همان LSFO، جای تقاضا برای نفت کوره با سولفور بالا یا همان HSFO را بگیرد اما این درحالی‌است که صنعت کشتیرانی دنیا حدود 5/ 3 میلیون بشکه در روز HSFO مصرف می‌کند و پالایشگاه‌ها در سراسر جهان قرار است تنها 5/ 1 میلیون بشکه در روز سوخت LSFO تولید کنند.بنابراین همچنان تولید نفت کوره کم‌سولفور 2 میلیون بشکه در روز کمتر از تقاضا خواهد بود و این باعث می‌شود تا همچنان تقاضا برای HSFO از سوی کشتی‌هایی که سیستم اسکرابر یا همان سیستم حذف سولفور از خروجی موتور را نصب کرده‌اند، وجود داشته باشد. از همین رو استانداردهای سوخت جدید شوکی را در سراسر زنجیره تامین صنعت کشتیرانی از تولیدکنندگان نفت‌خام گرفته تا پالایشگاه‌ها و معامله‌گران و مصرف‌کنندگان نهایی کالاهای حمل شده توسط کشتی‌ها طنین‌انداز خواهد کرد.
بنابراین باید منتظر کاهش تقاضا برای نفت‌های سنگین و ترش در جهان باشیم زیرا تولید فرآورده‌ها با گوگرد پایین، با نفت سبک و شیرین آسان‌تر است و این موضوع بر بازار نفت کشورهای خاورمیانه که بیشترین تولیدشان نفت ترش و سنگین است می‌تواند اثرگذار باشد. از سوی دیگر از آنجا که نفت کوره تولید شده در این کشورها با گوگرد بالا، دیگر خریدار نخواهد داشت، این موضوع می‌تواند بر صنعت پالایش این کشورها نیز اثرگذار باشد زیرا از یک‌سو امکان تغییر سریع در فرآیند پالایش وجود ندارد و از سوی دیگر نمی‌توان نفت کوره تولید شده را ذخیره کرد و از همین رو ممکن است کل فرآیند پالایش با کاهش تولید روبه‌رو شود و تولید سایر فرآورده‌ها مانند بنزین و گازوئیل نیز تحت‌تاثیر قرار بگیرد.ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. بیشترین تولید نفت ایران نفت‌خام سنگین و ترش است و پالایشگاه‌های نفت کشور نیز براساس همین نفت طراحی شده‌اند. همچنین ایران در سال‌های اخیر با اجرای طرح‌های بهبود کیفیت تولید فرآورده‌های نفتی تلاش کرده گوگرد موجود در بنزین و گازوئیل را به حداقل برساند اما در مورد نفت کوره همچنان مشکلاتی وجود دارد.
