همانطور که می دانید این بیماری به سرعت اثرش را روی مخاطب خود و از طریق مجاری مهم و حساسی مثل دهان، بینی و گوش بر روی سیستم تنفسی و در نهایت ریه وی می گذارد و در صورتیکه سیستم ایمنی و دفاعی او ضعیف باشد به شدت ریه را از بین بوده و مخاطب دچار تنگی نفس و در نهایت مرگ می شود و اگر خوش شانس باشد دوران درمان و نقاهت سختی را خواهد گذارند و اثر وضعی بدی را تجربه خواهد کرد.
حال بیاییم اثرات اجتماعی و اقتصادی این بیماری بر روی سیستم تنفسی اقتصاد را بررسی کنیم.
طبیعی است در اثر شیوع و همه گیر شدن آن به توصیه کادر درمانی وایمنی و بهداشت برای شکستن زنجیره انتقالش افراد باید کمتر تردد کنند پس خواه نا‌خواه قرنطینه اختیاری و یا اجباری شکل می‌گیرد، این یعنی شروع بحران در چند حوزه.
وقتی بحران شدت می‌گیرد و افراد نباید منزل را ترک کنند پس نیروی کار بسیاری از کسب و کارها برای مصونیت از ابتلا کار نمی‌کنند در نتیجه چرخه کار و درآمد آن کسب و کارها آسیب می‌بیند، درآمدشان را از دست می‌دهد پس در کسب و کاری دیگر کسادی و رکود شکل می‌گیرد، از طرفی در کلیه شغل‌ها، دهک‌های درآمدی ناخواسته و در اثر شیوع و ابتلا و در نهایت اثر پاندمیک این ویروس بی‌رحم موازنه عرضه و تقاضا برهم می‌خورد، در جاهایی عرضه هست ولی تقاضایی نیست، در مواردی تقاضا هست عرضه نیست و در مواردی هم عرضه هست و هم تقاضا ولی درآمد وجود ندارد تا گردش مالی شکل گیرد.
بی شک اقتصاد دنیا در حال زوال است.
اینجاست که حتی ممکن است کشورها برای بقا جنگ هم بکنند، چین با حدود ٣/١١ تریلیون دلار ذخیره ارزی با فاصله بسیار زیادی از تمام کشورهای دنیا حتی آمریکا دارد.
این یعنی درست در شرایطی که بسیاری از کارخانه‌های تولید خودرو، پوشاک، لوازم الکترونیک، دارو و... در چین هستند و دولت چین پیشنهاد خرید آنها را داده و این خود جای سوال است؟
از طرفی دولت ترامپ با مشکلات فراوانی روبرو شده از جمله رکود شدید در اثر ثبت رکورد ابتلا و این در حالی است که برای قرنطینه اختیاری و اجباری همه شرکتها تعطیل خواهند شد و این ابتدای شروع افزایش تورم در اقتصاد آمریکاست اقتصادی که از سوی دولت ترامپ بسیار پویا نمایش داده شده است.
با شروع تعطیلی کارخانه ها دولت ها مجبور به پرداخت وام های بلاعوض و یا با بازده و سود حداقل برای بقا شرکتها هستند، تا چند ماه صندوق ذخیره هر کشوری توان پرداخت خواهد داشت؟ تا کی این پدیده پاندمیک اثر خود را بر اقتصاد جهان خواهد گذاشت.
حال ببینیم در ایران و در کوتاه مدت راهکارها و تغییر استراتژی شرکتها تعدیل شیفت های کاری و بعد کم کم توقف تولید خواهد بود؟، حال آنکه نه تولیدی صورت می‌گیرد نه عرضه‌ای و نه مشتری در بازار به عنوان مخاطب خواهد بود که عرضه و تقاضا و در حقیقت بازار شکل گیرد.
پس برای برون رفت از بحران باید راهکارها و خلاقیتهای جدیدی در دستور کار قرار بگیرد.
تغییر برنامه از ارائه محصول و خدمت فعلی و سیاست گذاری های جدید برای ارائه خدمت و محصولات جدید کاری است که شرکتهای خودروسازی چینی با تولید ماسک و محلول‌های ضدعفونی کننده شروع کردند.
در ادامه راه و با ارائه راهکارهای نوین برای بقا شرکتها در آینده، در کوتاه مدت هم برای حفظ مشتریان و استراتژی های مرتبط و هم تداوم خدمات راه‌حل هایی متفاوت در جهت برون رفت از بحران باید در دستور کار قرار گیرد و این بسته به نوع حوزه کسب و کار و محصول دارد.
در کوتاه مدت و برای بازه سه ماهه تا کمتر شدن شدت انتقال بیماری بهتر است شرکتها و سازمان‌ها با چینش نیروی های خود در حالتی اضطراری از تنش‌های اولیه کم کنند،تنش هایی نظیر تعدیل نیرو و سپس با آگاه‌سازی مخاطبان از طریق فعالیت‌های هدفمند در رسانه‌های اجتماعی شروع به ارائه خدمات غیرحضوری و یا خدمت در محل و همچنین فروش‌های اینترنتی و راه اندازی و یا تقویت اپلیکیشن‌ها، بازار را در کوتاه مدت مدیریت نمایند.
پویایی و گسترش فعالیت و توسعه‌ی بازار در حوزه‌هایی که نیاز به بازرگانی خارجی ندارند مانند کشاورزی، تولید پوشاک، منسوجاتی مثل کیف و کفش، مواد دارویی و غذایی از دیگر فرصتهایی هستند که در پسا کرونا از پتانسیل و زیر ساخت‌های آنها میتوان بهره‌مند شد.
*فعال و کارشناس حوزه خودرو
