شناسه : ۱۹۶۷۹۰۴ - چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۱۰
تشویق، حواس‌پرتی دانش آموز را کم می‌کند
استفاده بیش از حد از چنین روشی سبب می‌شود کارایی و معنای خود را از دست بدهد. این که دانش‌آموز به روشنی بداند چه رفتاری نامناسب است، اهمیت دارد.
طبق پژوهشی جدید، معلم به جای آن که دانش‌آموزان را بابت حواس‌پرتی تنبیه کند باید آن‌ها را تشویق کند تا رفتارشان بهبود یابد. طبق تحقیقی که در نشریه روان‌شناسی آموزشی منتشر شده، تمرکز داشتن دانش‌آموز در کلاس و تمرکز در انجام تکالیف، با تشویق محتمل‌تر از تنبیه است.
نتایج این تحقیق در حالی منتشر شده است که در بریتانیا، درباره بهترین نوع برخورد با دانش‌آموزان حواس‌پرت مدارس بحث درگرفته است.
به نظر معلمان، خط مشی رفتاری جنجال‌برانگیزی موسوم به «عدم تسامح»، که مبتنی بر انضباط سفت و سخت در مدارس هستند، به دانش‌آموزان لطمه می‌زنند و «غیرانسانی» هستند.
اما مدیران مدارس که از این خط‌مشی استفاده می‌کنند، می‌گویند که با این روش‌ها می‌توان قلدرمآبی‌های دانش‌آموزان را کاهش داد، آن‌ها را به رعایت انضباط وادار کرد و به نتایج بهتری دست یافت.
طبق این بررسی، که بر بیش از 2500 دانش‌آموز در سه ایالت آمریکا انجام گرفته است، در کلاس‌هایی که بالاترین نسبت تشویق به توبیخ را دارند، در قیاس با کلاس‌هایی که نسبت پایین‌تری دارند، مدت توجه دانش‌آموزان به تکالیف‌شان 20 تا 30 درصد بیشتر است.
معلمان در نیمی از کلاس‌ها طبق برنامه‌ای رفتار می‌کردند که در آن مهارت‌های اجتماعی و به کارگیری آن‌ها را در یادگیری درس‌ها به دانش‌آموزان آموزش می‌دادند و دانش‌آموزانی را که از این مهارت استفاده می‌کردند، مورد تشویق قرار می‌دادند.
در نیمی دیگر از کلاس‌ها نیز معلمان با روش‌های معمول کلاس را اداره می‌کردند.
پل کالدارلا، از دانشگاه بریگهام یانگ در ایالت یوتا - که سرپرست این تحقیق بود، می‌گوید: «تشویق، شکلی از واکنش معلم است و دانش‌آموز برای آن که بفهمد چه رفتاری از او توقع دارند و چه رفتاری از نظر معلم باارزش است، به آن نیاز دارد.
او افزود: «متاسفانه طبق تحقیقی که قبل از این انجام گرفته است، توبیخی که معلمان در واکنش با رفتار‌های مشکل‌ساز دانش‌آموزان انجام می‌دهند، هم‌اندازه یا بیشتر از تشویقی است که در واکنش به رفتار‌های مناسب آن‌ها انجام می‌دهند و این اغلب بر کلاس و رفتار دانش‌آموزان اثر منفی می‌گذارد.
دکتر کالدارلا می‌گوید: «با تشویق ارزش‌ها و توجه به تلاش‌های دانش‌آموز است که می‌توان عزت‌نفس و اعتماد او را تقویت کرد.»
طبق تحقیقی که سال گذشته بنیاد موقوفه آموزش و پرورش (ای‌ای‌اف) انجام داد اگر معلم جلوی در کلاس بایستد و به هنگام ورود دانش‌آموزان به یکایک آن‌ها خوش آمد بگوید، حواس‌پرتی دانش‌آموز در یادگیری دروس کاهش می‌یابد.
همچنین طبق این تحقیق شواهدی وجود ندارد که اثرگذاری خط‌مشی رفتاری مبتنی بر عدم تسامح را تایید کند. اعضای اتحادیه ملی آموزش و پرورش (ان. ای. یو) نیز هشدار داده‌اند که روش‌های سخت‌گیرانه مثل استفاده تنبیهی از اتاقک‌های تنهایی، بر سلامت روان کودکان اثر منفی «تعیین‌کننده‌ای» می‌گذارد.
اما تام بنت، رئیس امور تربیتی مدارس دولتی بریتانیا، معتقد است که رهیافت‌های انضباطی سفت و سخت جایگاه کارسازی در مدارس دارند.
جف بارتون، دبیرکل انجمن رؤسای مدارس و دانشکده‌ها، درباره این یافته‌های تازه می‌گوید: «فواید تشویق کردن رفتار‌های مطلوب کاملاً مشخص است، اما در اجرای چنین رهیافتی باید دقت به خرج داد. استفاده بیش از حد از چنین روشی سبب می‌شود کارایی و معنای خود را از دست بدهد. این که دانش‌آموز به روشنی بداند چه رفتاری نامناسب است، اهمیت دارد.»
او افزود: «مانند تمامی روش‌های دیگر، مسئله این است که چنین رهیافتی به صورت معقول و متوازن به کار رود و معلمان هم دقیقاً خیلی خوب این کار را انجام می‌دهند.»
منبع: ایندیپندنت
