به گزارش خبرنگار مهر، شامگاه چهارشنبه با حضور جمع کثیری از علاقمندان به ادبیات و شعر کردی، مراسم رونمایی از کتاب یک ربع به نسیان به نویسندگی کمال شنگالی در کافه کتاب سنندج برگزار شد.
در این مراسم دکتر امید ورزنده مترجم و نویسنده کردستانی به ایراد سخن پرداخت و گفت: جای خوشحالی است که کمال شنگالی در این روزگار کم رمق ادبیات، دومین مجموعه شعری خویش را به چاپ سپرده است.
وی افزود: شاعر در این کتاب در همان ابتدا مانیفست خویش را نیز ارائه کرده که به نظر من این دارای اهمیت است چون سعی کرده است مخاطب خویش را با جهانبینی خویش آشنا کند. همچنان که اشاره شد این مجموعه شعر به تاثیر از فاجعه قتل عام ایزدی ها توسط داعش نگاشته شده است.
ورزنده با اشاره به اهمیت حضور وقایع بزرگ در ادبیات گفت: آدورنو در مورد فاجعه سخن بسیار دقیقی دارد، وی می گوید کسی که در تلاش است تا فاجعه را ساده کند به نوعی همدست کسانی است که فاجعه را مرتکب شده‌اند. این نکته بسیار ظریفی که متاسفانه در روزگار ما به شکل های مختلف در حال اتفاق است، تکرار مکرر و بدون دقت فاجعه ها در خبرها و رسانه‌ها، تلاش برای همدردی از طریق حالا چیزی نشده و غیره همگی به صورتی غیره مستقیم در حال کم رنگ کردن و به فراموشی سپردن فاجعه ها هستند.
این پژوهشگر تاریخ و فرهنگ کردی افزود: شنگالی در یکی از شعرهای خویش اشاره می کند که حتی شعر هم قادر به بازگو کردن فاجعه نیست، این نه از سر ناتوانی که دقیقا از اینجا ناشی می شود که شاعر مسئولانه از لوث کردن و ساده کردن فاجعه خوداری می کند. شاعر سعی نمی کند فاجعه را دستکاری کند یا حتی آن را به بستری ایدولوژیک سوق دهد چون این خود به نوعی دیگر تحریف کردن فاجعه و در نهایت فراموش کردن اصل واقعه است.
رئیس مرکز کردستان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج گفت: یکی دیگر از ویژگی های این مجموعه شعر پرسه زدن شاعر برای بازیابی و خلق معانی است. شاعر در این مجموحه شعر به نوعی ابزوردی عمل کرده است، یعنی سیزیف آسا به دنبال کشف معانی است اگرچه می داند که این کشف معانی دست نیافتنی است. وی از این طریق، هم به اصل رخداد و فاجعه وفادار مانده است و آن را دستکاری نمی کند، هم از امید به دست یافتن جهانی بهتر ناامید نمی شود.
ورزنده افزود: یکی دیگر از ویژگی های این مجموعه شعر پارودیک بودن آنها است یعنی در بسیاری از شعرها شاعر به دلیل تسلط بر شعر کردی و متن های قبل از خویش، به نوعی در حال به طنز کشیدن سبک و سیاق های گذشته است، از این منظر شعرهای وی به نوعی شعر بینامتنی نیز هست چون از ابیات و مصرع های نامی شعری قبل از خویش به خوبی بهره برده است.
وی در پایان سخنان خویش تاکید کرد که کمال شنگالی با این مجموعه شعر که به نوعی تجربه نوتر ایشان در شعر نوی کردی است، نشان داده است که شاعری متعهد است، تعهدی که هرگز به معنای ایدولوژیک کردن وقایع و فاجعه ها نیست، بلکه همچنان که گفته شد در تلاش برای عدم فراموشی فاجعه‌هاست، بدون آنکه آن را دستکاری کند.
