به گزارش ایسنا، لیلا صوفی‌زاده، نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال در جدیدترین اظهارات خود در مورد پرداخت نشدن پاداش قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در آسیا بعد از دوسال، نوک پیکان را به سمت بازیکنان و کادر تیم نشانه رفته است و گفته: "ملی‌پوشان در شرایطی اعتراض می‌کنند که قبل از اجرای برنامه‌های هدفمند فدراسیون پیش‌بینی نمی‌کردند در آسیا پنجم و ششم هم شوند!"
او گفته "هر کدام از این بازیکنان بعد از قهرمانی آسیا ارزش اجتماعی بالایی کسب کردند و مبالغ زیادی را از طریق تبلیغات محیطی به دست آوردند". این در حالی است که بازیکنان تیم ملی در سال 2015 نیز قهرمان آسیا شده بودند و از نظر اجتماعی جایگاه خود را داشتند. ضمن اینکه برخلاف ادعای صوفی زاده تعداد انگشت شماری از بازیکنان بعد از قهرمانی آسیا و به صورت مقطعی در تبلیغات دیده شدند. از طرفی خود صوفی‌زاده نیز در کنار قهرمانی تیم ملی بی‌پاداش نماند!
لیلا صوفی زاده در حالی قهرمانی تیم ملی را از دستاوردهای مدیریت خود می‌داند که هنوز نتوانسته بعد از دو سال پاداش 22 میلیون تومانی آنها را پرداخت کند اما در همین مدت پول‌های زیادی صرف تیم ملی مردان، پاداش آنها برای جام جهانی، حذف از قهرمانی آسیا و پاداش کی‌روش شد. وقتی این حقیقت را نیز اضافه کنیم که ویلموتس برای 66 روز سرمربیگری و حضور در ایران و در کنار تیم ملی، روزی 500 میلیون تومان گرفته و کل مبلغ پاداش بازیکنان و کادر فنی به اندازه یک روز ویلموتس هم نیست، آنگاه شاهکار مدیریت لیلا صوفی زاده برای بانوان بیش از پیش آشکار می‌شود.
صوفی‌زاده که تا این حد مدیریت خود را درست می‌داند که باعث شده تیم ششم فوتسال آسیا بتواند قهرمان شود، بهتر نیست پاسخ دهد که چرا مدیریت درست و اصولی‌اش سبب قهرمانی تیم فوتبال بانوان و راه‌یابی این تیم به جام جهانی نشده است؟
بهتر است او به وضعیت تیم ملی فوتبال بانوان بزرگسال هم توجه کند و هدایت امور را به دست بگیرد تا این تیم هم قهرمان آسیا شود. البته ملی‌پوشان فوتبال بانوان باید قول بدهند که پس از قهرمانی در آسیا که با مدیریت نایب رئیس‌شان بدست خواهد آمد، درخواست پاداش نداشته باشند و به ارزش اجتماعی بدست آورده و تبلیغات محیطی بسنده کنند!
شاید با این کار دیگران نیز به حرفه‌ای بودن این مدیر اعتقاد بیشتری پیدا کنند و چه بسا هدایت فوتبال مردان را هم به دست نایب رئیس بانوان بدهند تا این وضعیت وخیم را با مدیریتش به سر و سامان برساند و فوتبال مردان را هم پس از چند دهه قهرمان آسیا کند.
صوفی‌زاده این روزها بیش از آنکه به عنوان یک مسئول در مورد پرداخت نشدن پاداش قهرمانی بانوان پاسخگو باشد، حالت طلبکار به خود گرفته است در حالی که قهرمانی تیمی که شالکه و پتانسیل قهرمانی را دارد و پیش از این هم امتحان خود را پس داده و قهرمان آسیا شده، آنقدر به مدیریت نایب رئیس بانوان وابستگی ندارد و مشخص نیست چطور خانم صوفی زاده در مورد تیمی که قهرمان آسیا بوده، عنوان کرده که "قبل از اجرای برنامه‌های هدفمند فدراسیون پیش‌بینی نمی‌کردند در آسیا پنجم و ششم هم شوند."
22 میلیون پاداش بانوان شاید دو سال پیش ارزشی داشت اما با توجه به افزایش بی سابقه قیمت ارز و کاهش ارزش ریال، این روزها 22 میلیون ارزش چندانی ندارد و بازیکنان هم بارها گفته‌اند با این پول چند نفری هم نمی‌توانند یک پراید بخرند!
اگر صوفی زاده جسارت کافی داشت و مدیریتش همان گونه بود که خود می‌گوید، در بذل و بخشش فدراسیون فوتبال برای تیم مردان سهمی برای بانوان هم می‌گرفت نه اینکه ضمن پاک کردن صورت مساله، دستاورد بزرگ دختران ملی‌پوش و صبر زیاد آنها در پرداخت نشدن پاداش هایشان را زیر سوال ببرد.
شاید سکوت خانم نایب رئیس بهتر از آن باشد که دنبال راهی برای توجیه کردن مدیریت خود و ناتوانی در گرفتن پاداش اندک دختران فوتسالیست شود.
بهتر است بعضی مسئولان ورزش کشور این روزها حداقل حرف نزدن را یاد بگیرند. البته این روزها در فدراسیون فوتبال همه چیز آن به هم می‌آید و شنیدن هر اظهارنظری از سوی مدیران آن چندان هم جای تعجبی ندارد.
