سرویس ورزش مشرق - عدم دقت در انتخاب افرادی که برای مهمترین بخش ساختاری فوتبال کشور برگزیده شده اند، موجب شده تا ریشه های این ورزش پرطرفدار در ایران تا حدی سست شود که تیم ملی مان برای حضور در جام جهانی دل به فوتبالیست هایی ببندد که حداقل یک سال در خارج از ایران توپ زده و تحت تعلیم مربیان غیرایرانی تمرین و فوتبال بازی کرده باشند.
از یاد نبرده ایم اسامی بازیکنانی که همراه با تیم ملی کشورمان در روسیه حضور یافته و آن فوتبال درخور را در جام جهانی 2018 ارائه کردند. تیمی که بخش از بدنه اصلی اش در خارج از ایران توپ می زد.
آیا کمیته جوانان که آقای اکبر محمدی در راس آن حضور دارد، و کمیته فنی فدراسیون فوتبال که افرادی چون محصص و معینی و یاوری و خبیری در آن عضویت دارند متوجه این ضعف بارز شده اند؟ این کمیته ها بی شک از مهمترین کمیته های این مجموعه به شمار می روند که سازنده و تولیدگر بدنه اصلی تیم ملی فوتبال ایران در هر روز و هر لحظه هستند. فوتبالیست رده بزرگسالانی که امروز به تیم اسکوچیچ دعوت می شود قطعا روزی در تیم ملی جوانانی حضور داشته که همین کمیته با علم به توانایی هایش آن را انتخاب کرده است. گرچه موارد استثنایی هم مانند وحید امیری هستند که در سنین بالا به فوتبال باشگاه جذب شده اند اما اکثر فوتبالیست ها از رده های نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید راهی تیم بزرگسالان می شوند.
انتخاب سرمربیان با دانش به ویژه افرادی که توان کار با رده پایه را داشته باشند در این باره بسیار اهمیت دارد و شاید بخش مهم ماجرا همین است که در فوتبال ما مغفول مانده است. یک روز فرهاد مجیدی، یک روز اکبر محمدی، فردا سهراب بختیاری زاده، فرهاد پورغلامی، سیروس پورموسوی و پرویز مظلومی و ... هر روز یک نفر و هر بار یک تجربه تا کجا؟ تا چه زمانی؟ آیا از این همه تغییر و انتخاب های مختلف عایدی هم برای فوتبال حاصل شده است؟ تصمیماتی که از سوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال آن هم در خفا اتخاذ می شود. کمیته ای که مشخص نیست بر چه متر و معیاری انتخاب شده اند و بر چه اساسی افراد را انتخاب می کنند و کسی هم نیست که بر این انتخابها نظارت داشته باشد و سطح توانایی مربیان منتخب را بسنجد. در واقع هر تصمیمی کمیته فنی بگیرد لازم الاجرا و فصل الخطاب است و باعث تأسف اینکه در همه این سالها هرگز نتیجه ای درخشان در تیم های پایه دیده نشده و هر بار همین کمیته فنی در رأس است و انتخابها باز هم از سوی همین نفرات انجام می شوند.
بیشتر بخوانید:
انتخاب دو مدیر فنی 73 (فریدون معینی) و دیگری 68 ساله (مرتضی محصص) برای تیم های جوانان و نوجوانان در حالی اتفاق افتاده که ما هنوز تعریف درستی از مدیریت فنی در فوتبال مان نداریم. بارها و بارها در تیم های باشگاهی مشاهده شده که سرمربیان، اعتنایی به نظرات کمیته یا مدیرفنی تیم ندارند و برخی حتی آن را با واژه کشک خطاب قرار می دهند. ضمن اینکه این نفرات خود از اعضای کمیته فنی هستند و به نوعی می توان گفت خودشان، برای خودشان حکم صادر کردند که بالای سر این دو تیم باشند. سفره ای باز است و درها و پنجره ها را هم بسته اند و اهالی داخل اتاق همچون سالهای گذشته از موجودی سفره ارتزاق می کنند. بی توجه به استعدادها و مهره هایی که بیرون از این مجموعه تشنه آموزش و انتقال تجربیاتشان به نوجوانان و جوانان مملکت هستند.
عدم آموزش صحیح و کافی به فوتبالیست های رده پایه در باشگاه ها، عدم منطق لازم برای انتخاب سرمربی و کادر فنی ناکارآمد باز هم در باشگاه ها و سپس در رده ملی بعلاوه بی ثباتی و نتیجه گرایی همه و همه موجب شده تا سرمایه های 14 تا 18 ساله فوتبال این کشور یکی پس از دیگری از بین رفته و در نهایت علاوه بر افت محسوس فوتبال ملی در رده های مختلف، باشگاه ها نیز مجبور به خرید بازیکنان بی کیفیت خارجی از ناکجاآباد شوند. بازیکنانی که از فوتبالیست های دسته سه کشورمان بی کیفیت تر هستند ولی با ارقام بالا به عضویت در باشگاه ها درمی آیند.
این زنجیر پاره هرگز به نقطه اتکایی امن وصل نمی شود مگر اینکه دیدگاه حاکم بر کمیته های مهم جوانان و فنی دستخوش تغییرات بنیادین شده و افرادی در رأس قرار بگیرند که منافع شخصی شان آخرین جایگاهی باشد که در این باره به آن توجه می کنند. هر چند در انتخاب سرمربی تیم ملی بزرگسالان هم هیچ گاه نفهمیدیم دخالت داشته اند یا نه و یا متر و معیارشان برای این انتخاب ها چه بوده است؟ که البته بحث ما در این مجال در این خصوص نیست.