گروه سیاست سایت فردا- تقریبا 5 ماه تا انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و جریان‌های سیاسی خود را برای ورود به انتخابات آماده می‌کنند. اصولگرایان هنوز درباره سازوکار وحدت ساز به نتیجه و اجماع نرسیده‌اند اما وضعیت در جریان رقیب بدتر است. این طور که به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان هنوز هم تردیدها و اما و اگرهایی درباره چگونگی مشارکت دارند.
شاهد آنکه سید مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب اصلاح طلب مردم سالاری و نماینده سابق مجلس در گفت‌وگو با خراسان، از راهبردها و شروط اصلاح‌طلبان برای ورود به این انتخابات می‌گوید اما محمود صادقی، نماینده تهران در مجلس دهم از ضرورت میانه‌روی پیشه کردن و قدری کوتاه آمدن از ایده جامعه محوری می‌گوید!
کواکبیان می‌گوید: «در جبهه اصلاحات ما سه راهبرد داشتیم یک راهبرد این بود که مشارکت در انتخابات و معرفی کاندیدا‌ها با هر قیمتی و بدون شرط، یک سری هم می‌گفتند اصلا نباید در انتخابات بیاییم و ضرورتی ندارد. این دو نظر در شورای هماهنگی جبهه اصلاحات رای نیاورد. الان موضع مشترک شورای هماهنگی این است که در انتخابات 1400 به صورت مشروط شرکت کنیم با سه شرط رقابتی و عادلانه بودن انتخابات، داشتن نامزد اصلاح طلب و زمینه سازی برای حضور گسترده مردم.»
وی تاکید می‌کند: «ما در حزب مردم سالاری گفتیم که اگر نامزدی از اصلاح طلب‌ها نباشد اصلا از هیچ کس حمایت نمی‌کنیم. نامزد حزبی خودمان را هم در کنگره حزب در 30 بهمن مشخص و به نهاد اجماع ساز معرفی می‌کنیم. هیچ بحثی از نامزد‌ها قبل از کنگره خودمان نخواهیم داشت و هر چه نهاد اجماع ساز تصمیم بگیرد حتما حمایت می‌کنیم. به نظرم در بهمن ماه ترکیب کامل نهاد اجماع ساز مشخص می‌شود، اما درباره مصداق نامزد اصلاحات بعید است تا پایان سال به نتیجه قطعی برسند.»
به گفته او « نهاد اجماع ساز حتما به علی لاریجانی نخواهد رسید مگر این که یکی، دو حزب بخواهند سرپیچی کنند.»
تاکید کواکبیان به معرفی نامزده اصلاح‌طلب و شرط و شروط گذاشتن برای ورود به انتخابات درحالی است که شاهدیم محمود صادقی در مصاحبه‌ای با آرمان ملی تاکید می‌کند: «بعضی معتقدند اصلاح‌طلبان باید رویکرد جامعه‌محوری را برای خود قرار بدهند و یک رویکرد دیگری هم وجود دارد که آنها باید تن به همه مسائل بدهند و با حاکمیت هماهنگ‌تر عمل کنند؛ اما یک رویکردی هم وجود دارد که باید اصلاح‌طلبان هم جامعه‌محور باشند و در عین حال از فرصت‌های حداقلی حضور موثر در حاکمیت هم استفاده کنند. این رویکرد میانه‌رویی برای اصلاح‌طلبان خردمندانه‌تر است.»
صادقی درباره اینکه نتیجه پیروی از این رویکرد مبتنی بر میانه‌روی رسیدن به کدام کاندیدا یا کاندیداهایی از کدام طیف است توضیح نمی‌دهد اما این را می‌گوید که «دست اصلاح‌طلبان از نیروهای کارآمد برای انتخابات سال آینده پر است و قطعا آنها نیروهایی دارند که بتوانند باعث به وجود آمدن امید و رغبت در جامعه شوند و مردم را برای حضور در انتخابات تشویق کنند. اما مساله اصلی اصلاح‌طلبان بررسی صلاحیت‌هاست که شرایط را برای حضور کاندیداهای اصلاح‌طلبان در انتخابات سخت کرده است و امکان حضور آنها در انتخابات را با مشکل مواجه می‌کند.»
به این ترتیب شاهد وضعیت یک بام و دوهوا در میان جریان اصلاح‌طلب هستیم و در حالی که برخی مثل کواکبیان به معرفی کاندیدای اصلاح‌طلب تاکید داشته و از شرط گذاشتن برای مشارکت می‌گویند؛ برخی مثل صادقی از ضرورت میانه‌روی و در نظر داشتن ملاحظات مربوط به تایید صلاحیت سخن می‌گویند. بگذریم از طیف محافظه‌کارتر اصلاحات که هر از چندگاهی حرف از ائتلاف با گزینه غیراصلاح‌طلب را نیز پیش می‌کشد.
