سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** معیشت مردم در تنگنا است، رئیسی برجام موشکی را امضا کند
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم «علی بیگدلی» فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: «آمدن آقای رئیسی، مشکلی را در کوتاهمدت حل نمیکند، برای اینکه از جهت منابع داخلی در تنگنا هستیم، معیشت مردم با مشکل مواجه است. پس باید نوع نگاهمان را به برجام تغییر دهیم؛ سیاست خارجیمان را مورد بازبینی قرار دهیم... این بیاعتمادی نسبت به قواعد بینالمللی مشکلاتی را برای ما بهوجود آورده است. درواقع برجام جدید آمریکا با برجام 2015 تفاوت دارد، چون عمر برجام 2015، سال 2023 برای کنترل موشکی از بین میرود و بههمین دلیل طرف مقابل بهدنبال یک برجام جدید است».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «ما خواهان این هستیم که به برجام گذشته برگردیم ولی آمریکاییها طرح جدیدی برای برجام دارند که قید زمانی را طولانیتر کنند. ازطرفی اختلاف ما با آمریکا بر سر مذاکرات وین هم که به هیچ نتیجهای نرسید بر سر این بود که آمریکا غیر از مساله برجام، انتظارات دیگری هم از دارد، ازجمله موضوع حقوق بشر و بحث موشکی...تا ما مشکلمان با برجـــام حل نشود، امکان ندارد که بر همه مشــکلات داخلیمان فائق آییم».
اصلاح طلبان همزمان با روی کارآمدن دولت جدید، اصرار دارند که مسیری که دولت روحانی در 8 سال گذشته پیمود و تنها در یک قلم، دلار 3 هزارتومانی را به دلار 25 هزارتومانی رساند، همچنان در دولت رئیسی استمرار یابد.
فعالین این طیف مدعی هستند که برجام سال 94 دیگر پایان یافته و اکنون آمریکا در پی برجام جدید است. توافقی که توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران را نیز شامل می شود.
متاسفانه اصلاج طلبان اصلا به مقوله بسیار مهم «داده ها و ستانده ها» در توافق توجهی نداشته و مدعی هستند که ایران باید تا اطلاع ثانوی به آمریکا یکطرفه امتیاز بدهد تا شاید در آینده تحریم ها رفع شود!
آیا ما موظفیم که نگرانی آمریکا درباره توان موشکی کشورمان را برطرف کنیم!؟ آیا ما باید برای رضایت خاطر آمریکا در صنعت موشکی و قدرت منطقه ای کشورمان بتن بریزیم!؟
پرونده خسارت بار و بدون دستاورد برجام قابل انکار نیست و نمی شود این تجربه عبرت آموز و پرهزینه را سانسور کرد. یک سوال؛ آیا بتن ریزی در صنعت هسته ای موجب لغو تحریم ها شد!؟ چه تضمینی وجود دارد که اگر بر فرض محال در صنعت موشکی هم بتن بریزیم، فردای آن روز آمریکا بهانه جدیدی مطرح نکند!؟
اصرار برخی فعالین و رسانه های اصلاح طلب مبنی بر امضای برجام موشکی و منطقه ای، هیچ رنگ و بویی از سهل اندیشی ندارد و این اصرارها بیشتر بوی خیانت میدهد تا کج فهمی.
** عطریانفر: 6 ماه دیگر شاید کار به ستایش دولت روحانی برسد
«محمد عطریانفر» عضو حزب کارگزاران و از دستگیرشدگان فتنه 88 در مصاحبه با روزنامه شرق گفت: «مجموعه ابرچالشهای دولت دوم آقای روحانی واقعا در اراده دولت نبود...با یک ارزیابی دقیق، هر منتقدِ منصفی خواهد گفت که دولت در ایجاد بحرانها نقش نداشت و در کنترل و رفع بسیاری از آنها هم کاری از دستش برنمیآمد...در مجموع تصور میکنم دولت دوم آقای روحانی هم با عطف توجه به محدودیتها و محرومیتها، کارنامه منفی در حوزه اقتصاد ندارد».
عطریانفر در ادامه گفت: «عمده مشکلات معیشتی طبقات اجتماعی بهخصوص اقشار محروم ناشی از خروج آمریکا از برجام و اِعمال تحریمهای حداکثری به وجود آمد... من به صراحت و با شناخت کافی مدعیام حتی دولتهای مقتدر و کارآمدی مانند دولت سازندگی و اصلاحات هم اگر این شرایط را تجربه میکردند، کار ویژهای بیش از روحانی از دستشان برنمیآمد و همین گرفتاریها را داشتند».
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: «اگر وضعیت به همین منوال باقی بماند و اتفاق مثبتی در عرصه جهانی و در ارتباط با کشورهای قدرتمند رخ ندهد، بعد از گذشت ششماه از کار دولت جدید، همین منتقدان به ستایش عملکرد دولت آقای روحانی خواهند پرداخت. نقدهایی که امروز علیه دولت آقای روحانی میشنویم یا ناشی از عدم اطلاع منتقدان از شیوه حکمرانی و کشورداری یا عاری از انصاف است».
واقعیت این است که بخشی از جریان اصلاح طلب آلوده به روحیه دیکتاتوری است. بر همین اساس اگر مردم کاندیدای مورد حمایت این طیف را برای ریاست جمهوری انتخاب کنند، قطعا فتح الفتوح اقتصادی در پیش است و اگر مردم در انتخابات، فرد دیگری را برگزینند، باید منتظر اتفاقات تلخ و طاقت فرسا باشند و به گذشته حسرت بخورند.
آقای عطریانفر و همفکران وی همان طیفی هستند که در سال 88 جنبه شکست در انتخابات را نداشتند و با دروغ تقلب، چندین ماه کشور را دچار آشوب و التهاب کرده و سفره مردم را کوچک کردند.
این طیف از سال 92 تا 1400 نیز علیرغم تصاحب قوه مجریه با امکانات و اختیارات گسترده، ظرفیت پیروزی در انتخابات را نداشته و باز هم با سوءمدیریت، سفره مردم را کوچک کردند.
در حال حاضر نیز این طیف به جهت شکست در انتخابات، پروژه ناامیدسازی و یأس آفرینی را کلید زده است. جریانی که امروز مشغول یاس آفرینی است، همان جماعتی است که سال 96 مدعی بود که اگر رئیسی یا قالیباف رئیس جمهور شوند، وضعیت کشور بحرانی شده و دلار 5 هزارتومان خواهد شد...
«غلامحسین کرباسچی: دبیرکل حزب کارگزاران پیش از این گفته بود: «به نظر من مشکل دولت دوم روحانی، بیش از آنکه به عوامل خارجی و آمدن ترامپ یا مسائل داخلی بیرون دولت و کارشکنیهای مخالفان داخلی نسبتی داشته باشد، به خود این دولت و عملکردش در این دوره، یعنی از فردای انتخابات 29 اردیبهشتماه 96 مربوط است؛ چنانکه در دولت دوم روحانی از انتخاب نیروها تا انتخاب سیاستهای خود، رویکردهایی پیش گرفته شد که مسبب وضعیت امروز است... بحران مدیریت مدیران ناکارآمد در دولت اول آقای روحانی در دولت دوم نیز نمایان شد و مشکلات امروز را به وجود آورد».
همچنین «عبدالله ناصری» فعال سیاسی اصلاح طلب- فروردین 99- گفته بود: «توجه داشته باشید که دولت در سالهای قبل خیلی مسائل کم اهمیتتر از کرونا را هم نتوانست مدیریت کند. از آنجا که آقای روحانی در دو سال گذشته منفعل بوده و باری به هر جهت عمل کرده است طبیعتا نمیتوان از او انتظاری داشت... من معتقدم انتظار مدیریت این شرایط از آقای روحانی اساسا انتظاری واهی است زیرا او مدتهاست که به طور جدی نشان داده هیچ برنامهای ندارد و دچار روزمرگی شدید است».
ناصری در ادامه گفته بود: «البته اگر آقای روحانی این وزرای ضعیف و نالایق را از دور خود کنار بزند و یکسری آدمهای باتجربه را برای مدیریت کرونا روی کار آورد، در همین شرایط تحریم و با همین محدودیت منابع هم میتوان تصمیمات خوبی گرفت».
** هجوم مستاجران پایتخت به شهرهای اقماری، میراث دولت تدبیر و امید
روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «هجوم مستاجران پایتخت به شهرهای اقماری؛ اجارهداری حرفهای، طرحی که دو سال روی زمین ماند» نوشت: «هر چند طرح اجارهداری حرفهای در وزارت راه و شهرسازی از خرداد ماه سال گذشته تدوین شده بود اما دیگر زمانی برای اجرای این طرح در دولت حسن روحانی باقی نماند و به نظر میرسد سرنوشت این طرح نیز مانند بسیاری از طرحهای دیگر به تصمیمات دولت جدید گره خورده است. نرخ اجارهبها در اکثر مناطق پایتخت در حالی رشد 50 تا 100 درصدی را تجربه کرده که در نتیجه آن رونق بازار اجاره در مناطق و شهرهای حاشیهای تهران را رقم زده است. به گونهای که حالا با هجوم شدید مستاجران به شهرهای اقماری پایتخت مواجه هستیم. این در حالی است که طرح اجارهداری حرفهای میتوانست شرایط را به گونهای دیگر شکل بدهد».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «اواسط سال 1398 طرح اجارهداری حرفهای در دستور کار وزارت راه و شهرسازی قرار گرفت. آیین نامه اجارهداری حرفهای به منظور احداث واحدهایی به قصد اجارهداری، ورود شرکتهای دانشبنیان، پرداخت ودیعه مسکن و اعمال مقرراتی برای افزایش مدت زمان اجاره از طرف وزارت راه و شهرسازی به دولت ارایه شد و در کمیسیونهای دولت مورد بررسی قرار گرفت. البته این مبحث در زمان آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی هم مطرح میشد اما شکل اجرایی نیافت».
براساس گزارش های رسمی بانک مرکزی، حدود 35 درصد و براساس برخی آمارهای منتشر شده، حدود 45 درصد از درآمد خانوارهای ایرانی صرف مسکن میشود. همچنین پژوهش های کارشناسی نشان میدهد در سالهای اخیر با افزایش قیمت مسکن و اجارهبهای آن، مسکن سهم بسیاری از هزینههای خانوارهای ایرانی همچون خوراک، پوشاک، تفریح و... را بلعیده است.
در دولت روحانی مسکن مهر تکمیل نشد. مسکن اجتماعی در حد شعار باقی ماند. احیای بافت فرسوده و نوسازی بافت روستایی مورد بی اعتنایی قرار گرفت و مدیریت بازار اجاره بهای مسکن نیز رها شد و همین امر، جولان دلالان و سوداگران مسکن را در پی داشت.
در 8 سال اخیر به جهت بی عملی دولت در ساخت مسکن با افزایش سرسام آور قیمت خرید و اجاره مسکن مواجه بودیم و همین امر مشکلات متعددی برای مردم ایجاد کرد.
هجوم مستاجران پایتخت به شهرهای اقماری تنها یکی از نتایج عملکرد بسیار ضعیف دولت تدبیر و امید در حوزه مسکن است.