برخی جریان‌های شعری کارشان تنها تخدیر و سرگرمی شده است

محمود اکرامی فر شاعر در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به تعبیر بصیرت‌افزایی در شعر که در دیدار شب گذشته شاعران با رهبر انقلاب مورد تاکید ایشان قرار گرفت، عنوان کرد: به باور من در جامعه ما دو دسته شعر را می‌توان از هم تمیز داد. نخست  شعری که رسالتش را سرگرمی جامعه می‌داند. شعری که به تعبیر من از مسیر خود منحرف شده است و می‌توانم از آن مانند «شبه خبر» در روزنامه‌نگاری یاد کنم. یعنی مطلبی که خبر  نیست اما مخاطب را سرگرم می‌کند و به اقناع و اشباع می‌رساند. در خوراکی‌ها ما  مثال پفک را برایش می‌آوریم. یعنی چیزی که سیر می‌کند اما ارزش غذایی ندارد.اما در مقابل این شعر دسته دیگری از شعر نیز هست که ماند خبر در روزنامه‌نگاری حرفی مهم و اساسی برای مخاطب دارد.

وی ادامه داد: دسته اول اشعار که ذکر کردم در جامعه کارکردی تخدیری دارد و مخاطبش را دچار خمودگی می‌کند، این شعر جدای از محیط و جهانی که در آن زندگی می‌کند با مخاطب خود روبرو می‌شود و  جز سرگرمی و اقناع حرف دیگری ندارد. اما دسته دوم از اشعار است که می‌توان برایش تعبیر بصیرت‌افزایی را نیز به کار برد؛ اشعاری است که به مخاطب خود جهانبینی می‌دهد و نگاهش زندگی ساز و مثبت است. این شعر به باور من تنها از ذهن شاعری بیرون می‌آید که او نیز با بصیرت و دانش علمی و عملی باشد.

اکرامی‌فر افزود: شاعر با بصیرت نیز پدیده‌ای است که لازمه شکل‌گیری آن وجود زمینه‌های فرهنگی بارورکننده او در جامعه است و مهمترین عامل در ایجاد این زمینه‌ها، حمایت‌هایی است که نهادهای رسمی از آن به عمل می‌آورند.

وی در این زمینه تصریح کرد: این نکته را هم باید بگویم که برخی از این نهادهای حمایتی، امروز به جای اینکه در راستای تولید فکر حرکت کنند، کار خود را توزیع فکر قرار داده‌اند. یعنی به جای اینکه زاویه دید تازه به مخاطب خود بدهند سعی می‌کنند فکر تولید شده توسط دیگران را توزیع کنند، به اصطلاح نمایشگاه‌داری می‌کنند. کارشان مانند کشاورزی است که بدون کاشت به فکر برداشت است.

این شاعر تصریح کرد: لازمه شعر بصیرت‌افزا شرایطی است که بصیرت را خلق می‌کند و بخش بزرگی از  این مساله در جامعه ما بر عهده نهادهای حامی است. در صورت طی شدن صحیح این پروسه جامعه و به دنبال آن تولید هنری‌اش به سمتی حرکت خواهد کرد که خیر و فلاح دنیا و آخرت در آن کسب شدنی باشد.