دلیل نام‌گذاری آن هم کد جهانی مربوط به قطر و تعداد کانتینرهای به‌کار رفته در آن است. با اعلام مسوولان قطری، این ورزشگاه که میزبان 7بازی از رقابت‌های جام جهانی2022 بوده، برای آخرین‌بار در بازی برزیل و کره‌جنوبی استفاده شد و حالا کانتینرهای آن جمع‌آوری می‌شود تا برای استادیوم دیگر شاید در قطر و شاید در جای دیگری از دنیا استفاده شود. تکنولوژی حیرت‌انگیزی که این کشور کوچک خلیج‌فارس با آن تمام دنیا را شگفت‌زده کرد. از این جهت که تعدد ورزشگاه‌های ساخته‌شده در آینده نزدیک تنها هزینه نگهداری به همراه دارد و به این ترتیب یک حرکت مفید اقتصادی انجام شد تا از تجربه تلخ میزبانی پرهزینه آفریقای جنوبی، برزیل و روسیه جلوگیری شود. درواقع یکی از معایب میزبانی از تورنمنت‌هایی نظیر المپیک و جام جهانی، هزینه نگهداری از مجموعه‌های ورزشی پرتعدادی است که در شرایط عادی استفاده زیادی از آن نمی‌شود؛ ولی قطری‌ها با احداث ورزشگاهی نظیر974 یا برخی از ورزشگاه‌های دیگر که امکان تغییر کاربری و استفاده‌های دیگر هم از آن وجود دارد، به خوبی این هزینه اضافی را که در آینده تحمیل می‌شود، مدیریت کرد.
اما این استادیوم با این عظمت که به سادگی ناپدید شد، در فاصله چند صد کیلومتری خاک ایران اتفاق افتاد؛ کشوری که قطعا نسبت به قطر هم ظرفیت انسانی بیشتری دارد، هم امکانات و هم موقعیت جغرافیایی فوق‌العاده. اما در مقام مقایسه، ما تنها یک استادیوم آزادی داریم که 51 سال از ساخت آن می‌گذرد و همچنان بهترین ورزشگاه کشور است. در این مدت نه تنها استادیومی بهتر، که شبیه به آزادی هم ساخته نشده تا همچنان تکنولوژی نیم‌قرن پیش، سقف آرزوهای ما باشد. طی چند دهه اخیر تنها سه استادیوم در سه شهر مشهد، اصفهان و اهواز ساخته شده است که شاید نسبت به استانداردهای روز عقب باشند؛ اما تنها مجموعه‌های ورزشی قابل استفاده هستند. مابقی یا مشکل آبخوری دارند، یا کمبود کیفیت چمن یا حتی مشکلات دیگر! ای کاش می‌شد ورزشگاه آزادی را هم که پر از خاطرات تلخ و شیرین برای ورزش ایران و به‌ویژه فوتبال است، مثل استادیوم 974 جمع کرد و برای همیشه به تاریخ سپرد تا شاید آقایان برای تجهیز سرانه ورزش حرفه‌ای کشور اقدامی کنند.
