دکتر لادن ناظمی - پوست،مو و زیبایی
تحریریه زندگی آنلاین : پوست، حساس‌ترین عضو بدن است که ممکن است بسیار زودتر از سایر اجزای بدن مورد حمله ویروس‌ها و باکتری‌ها قرار بگیرد. یکی از جدی‌ترین بیماری‌های پوستی که امروزه گریبان گیر بسیاری از افراد شده است بیماری قارچ پوستی است. قارچ پوست نوعی بیماری عفونتی پوست هست که بسیار مسری است و به سرعت با تماس فرد دیگری منتقل می‌شود. قارچ‌ها میکروارگانیسم‌هایی هستند که در همه‌جا، هم در فضاهای سرپوشیده و هم در فضاهای باز، وجود دارند. گونه‌های متعددی از قارچ‌ها می‌توانند سال‌ها روی پوست زندگی کنند، بدون آنکه هیچ مشکلی را ایجاد کنند. با این حال گاهی اوقات عوامل معینی باعث می‌شود که قارچ‌ها بیش از حد تکثیر شوند یا تغییر کنند و در نتیجه عفونت قارچی پوست بروز یابد. عفونت‌های قارچی معمولاً برحسب نوع قارچ عامل ایجاد عارضه، ناحیه آسیب دیده بدن و شدت عفونت دسته‌بندی می‌شوند. این عفونت‌ها روی سطح پوست، داخل چین پوستی یا هر ناحیه گرم و مرطوب دیگری ایجاد می‌شوند و باعث خارش شدید می‌شوند.
بیشتربخوانید:
علت قارچ پوستی
در موارد زیر، احتمال ابتلا به عفونت قارچی (قارچ پوستی) زیاد می‌شود:
اگر به تازگی آنتی‌بیوتیک دریافت کرده‌اید.
اگر آستروئید دریافت کرده‌اید.
دیابت دارید.
افزایش وزن دارید.
قبلاً دچار عفونت قارچ پوستی بوده‌اید.
سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
پوستتان مرطوب است.
اگر بدن خود را بعد از عرق کردن و یا دوش گرفتن، خشک نمی‌کنید.
بیشتربخوانید:
علائم قارچ پوستی
علائم عفونت قارچی به نوع قارچ بستگی دارد؛ اما علائم رایج شامل موارد زیر است:
عفونت قارچی اغلب به عنوان ظاهری خشن و گاهی اوقات خونریزی دار در پوست ظاهر می‌شود.
عفونت قارچی ممکن است به عنوان یک شکل دایره‌ای در اندازه‌های مختلف ظاهر شود با این وجود، عفونت‌های قارچی ممکن است همیشه ضایعات دایره‌ای شکل را ایجاد نکنند؛ اما سبب تیره شدن و قرمزی پوست با پوسته‌پوسته شدن و سفید شدن می‌شود.
اغلب اوقات، منطقه آسیب دیده می‌خارد و گاهی اوقات مرطوب است یا بوی بد دارد.
برای افرادی که دارای عفونت قارچی طولانی مدتی هستند، رنگ پوست تیره ایجاد می‌شود و زمانی که زمان زیادی می‌گذرد ، معمولاً به پوست‌های اطراف گسترش پیدا می‌کند.
انواع قارچ پوستی
قارچ‌ها پوستی انواع مختلفی دارند که می‌توان به قارچ پوستی دست، قارچ پوستی سر، تینه آ پدیس، خارش ژوک، قارچ پوستی ناخن یا تینه آ اونگوئیوم، قارچ پوست صورت یا تینه آ فیشیا Tinea faciei و …. اشاره کرد که هر کدام علائم منحصر به فرد و همچنین روش‌های درمان مختلفی دارند.
بیشتربخوانید:
عوامل خطر قارچ پوستی
عوامل مختلفی وجود دارد که می‌تواند شمارا در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی پوستی قرار دهد. این موارد شامل:
زندگی در یک محیط گرم یا مرطوب
تعریق شدید
پوست خود را تمیز و خشک نگه ندارید
موارد مشترک مانند لباس، کفش، حوله یا ملافه را به اشتراک بگذارید.
پوشیدن لباس یا کفش تنگ که خوبی ندارد.
شرکت در فعالیت‌هایی که شامل تماس مکرر پوست به پوست است.
تماس با حیواناتی که ممکن است آلوده باشند.
داشتن سیستم ایمنی ضعیف به دلیل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، درمان سرطان یا شرایطی مانند HIV
آیا قارچ پوستی خطرناک است؟
قارچ پوستی خطرناک و تهدید کننده حیات نیست. اگرچه قارچ پوستی ناخوشایند و آزار دهنده است؛ اما باعث ایجاد بیماری جدی نمی‌شود. قارچ‌های پوستی علائمی مانند قرمزی و خارش پوست ایجاد می‌کنند که به ندرت دلیلی برای نگرانی است و اغلب با پماد درمان می‌شوند.
بیشتربخوانید:
درمان قارچ پوستی
معمولاً انواع داروهای ضد قارچ باعث از بین رفتن سلول‌های قارچی یا جلوگیری از رشد و تکثیر آن‌ها می‌شوند. بخشی‌هایی از سلول‌های مورد هدف توسط داروهای ضد قارچ شامل غشای سلول قارچ و دیواره سلول هستند. این دو بخش از سلول‌ها محافظت می‌کند؛ زیرا در اثر آسیب دیدن، سلول‌ها نشت کرده و آسیب می‌بینند. بدن انسان دارای این ساختارها نیست، به این ترتیب داروهای ضد قارچ این سلول‌ها را بدون آسیب رساندن به سلول‌های بدن مورد هدف قرار می‌دهند.
درمان‌های موضعی ضد قارچ، به صورت کرم، لوسیون و پودرهای دارویی وجود دارند که بر روی پوست مالیده می‌شود.
اگر لکه‌ها مقداری از پوست صورت، ناخن‌ها و یا پوست سر را در بربگیرند. باید به دستور پزشک دارو مصرف نمایید.
برای درمان عفونت قارچی پای ورزشکار، از اسپری مخصوص استفاده می‌شود.
اگر پوست سر دچار عفونت قارچی شده است، استفاده از شامپوی ضد قارچ در درمان آن مفید خواهد بود.
انواع داروهای ضد قارچ
داروهای ضد قارچ وابسته به عوامل دارای اشکال مختلفی هستند. داروهای خاص دارای فرم‌های مختلفی هستند. نوع عفونت نیز بر نحوه دریافت دارو تأثیر می‌گذارد.
چهار نوع داروی ضد قارچ وجود داشته که عبارت‌اند از:
آزول ها (Azoles)
اکینوکاندین ها (Echinocandins)
پولین ها (Polyenes)
آلیل آمین‌ها (Allylamines)
تشخیص قارچ پوستی
برای تشخیص قارچ پوستی، پزشک پوست را معاینه می‌کند و احتمالاً از نوری سیاه برای بررسی ناحیه آسیب‌دیده پوست استفاده می‌کند. بسته به نوع قارچ، ممکن است بعضی‌اوقات، قارچ پوستی در زیر نور سیاه درخشان شود. همچنین ممکن است انجام این آزمایش‌ها را توصیه کند:
بیوپسی یا کشت قارچ: پزشک در این روش نمونه‌ای از پوست یا ترشح یک تاول را می‌گیرد و آن را به آزمایشگاه می‌فرستد تا نمونه از نظر وجود قارچ بررسی شود.
آزمایش KOH: پزشک قسمت کوچکی از پوست آلوده را روی لام می‌تراشد و قطره‌های مایعی به نام هیدروکسید پتاسیم (KOH) را روی آن قرار می‌دهد. KOH سلول‌های طبیعی پوست را متلاشی می‌کند و باعث می‌شود عناصر قارچی در زیر میکروسکوپ آسان‌تر دیده شوند.
