ترک نماز چه عواقبی به همراه دارد؟

 ترک نماز، قصور در مهمترین دستور الهی و انجام ندان بزرگترین وظیفه و برنامه زندگی است.

ترک نماز، ناشکری، ناسپاسی و کفران نعمتهای الهی و برداشتن عمود و ستون دین است; زیرا نماز پایه دین است.  ترک نماز و عبادت، باعث میشود که آفرینش و زندگی انسان، بیهوده و لغو باشد; در حالی که انسانها برای عبادت آفریده شده اند. ترک نماز و نیاش، موجب ترک لذت بخشترین حالات انسان است.

جوامع، ملتها، اقوام، نژادها , از اول تاریخ تا بحال با نیایش، عبادت و مناجات پویا و زنده مانده اند (هر چند در روش و کردار و گفتار دچار انحراف هم شده اند).
در هیچ زمانی، انسان بی نیاز از عبادت و پرستش خداوند نبوده و نخواهد بود; اما این عبادت باید با برنامه و روش خاصی صورت گیرد وگرنه هیچ بهره و نتیجهای، نصیب شخص نیایشگر نخواهد شد.

خداوند می فرماید:  ((ان الصلاه کانت علی المومنین کتابا موقوتا; البته نماز بر مومنان به طور حتم فرض و واجب شده است)).(عنکبوت، آیه 44)
وجوب نماز یکی از ضروریات دین مقدس اسلام و فریضه ای بزرگ و وظیفه ای سنگین در این آیین پاک است.

خواندن نماز، شرط قبولی سایر اعمال و عبادت ها است: ((الصلاه عمود الدین ان قبلت، قبل ماسواها و ان ردت رد ما سواها; نماز پایه دین است، اگر مورد قبول واقع شد، سایر عبادتها هم قبول میشود، ولی اگر پذیرفته نشد، سایر اعمال نیز پذیرفته نخواهد شد)).(بحار الانوار، ج 10، ص 394)

ترک نماز و یا سبک شمردن آن، آثار و نتایج شوم فراوانی دارد; حضرت رسول در این باره می فرماید:
((هر کس نماز را سبک بشمارد، دچار پانزده بلا میشود شش بلا در دنیا و سه بلا در هنگام مرگ و سه بلا در قبر و سه بلا و عقوبت هنگامی که از قبر بیرون میآید:

اما آنچه در دنیا به آن دچار می شود:
 اول، خداوند برکت را از عمر او برمی دارد;
دوم، خداوند برکت را از روزیاش بر میدارد;
سوم، چهره ای خوبان از او گرفته میشود;
چهارم، کار نیک وی دیگر پاداش نخواهد داشت;
پنجم، دعایش به اجابت نمی رسد;
ششم، از دعای خوبان بهره ای نخواهد داشت.

اما آنچه در هنگام مرگ به آن دچار می شود:
اول، آن که با ذلت و خواری می میرد;
دوم، گرسنه از دنیا می رود;
سوم، تشنه می میرد... .

اما آنچه در قبر گریبانش را می گیرد:
اول، آن که خداوند ملکی را در قبر وی می گمارد، تا او را شکنجه کند;
دوم، قبر وی تنگ خواهد گرفت.
سوم، درون قبر وی تاریک خواهد بود.

اما آنچه در قیامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار می شود:
اول، آن که خداوند فرشته ای بر او می گمارد تا وی را با صورت بر زمین بکشد، در حالی که مردم نظاره میکنند;
دوم، با وی محاسبه ای سختی خواهد داشت;
سوم،  هرگز خداوند به وی نظر رحمت نمی افکند و تطهیرش نمی کند و عذاب دردناک و سختی در انتظار او است.))(مستدرک الوسائل، ج 1، ص171 ؤ 172)

در روایت دیگری آمده است: عبید بن زراره میگوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: گناهان کبیره کدام اند؟
آن حضرت فرمود: گناهان کبیره در نوشتار علی بن ابی طالب (ع) هفت چیز است: کفر به خداوند، کشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال یتیم به ناحق، فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت.

عبیدمیگوید: از امام پرسیدم: یک درهم از مال یتیم خوردن، بزرگتر است یا ترک نماز؟
حضرت فرمود: ترک نماز.  عرض کردم: شما ترک نماز را از گناهان کبیره به حساب نیاوردید.
حضرت فرمود: اولین گناه کبیره چه بود؟ عرض کردم: کفر به خداوند.  فرمود: شکی نیست که تارک نماز کافر است. (وسائل الشیعه، ج 11، ص254)