حدیث درباره ناشکری با مضامین زیبا و پرمحتوا

ناشکری از رفتاری ناپسندی است که ممکن است برخی از افراد این رفتار را داشته باشند بنابراین، اگر شما نیز از آن دسته افرادی هستی که به دنبال حدیث درباره ناشکری هستید به شما دوستان عزیز پیشنهاد می کنیم تا پایان مطلب همراه ما باشید.

مجموعه ای از حدیث درباره ناشکری

احادیث نابی در مورد ناشکری گفته شده است که می توانید در شبکه های اجتماعی نیز از آن ها استفاده کنید از این رو، در ادامه مطلب مجموعه ای از حدیث درباره ناشکری را گردآوری کرده ایم و در اختیار شما دوستان عزیز قرار داده ایم که امیدواریم از مطالعه آن ها نهایت بهره را ببرید و همچنین در صوت تمایل می توانید در شبکه های اجتماعی نیز از آن ها استفاده کنید

حدیث در مورد ناشکری با مفاهیم ناب

١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَن تَظاهَرَت نِعَمُ اللهِ عَلَیهِ فَلیُکثِرِالشُّکرَ.

کسی که نعمت‌های خدا را برخود مستدام می‌بیند باید که بسیار شکور و سپاسگذار باشد. (الشهاب فی‌الحِکَم و الآداب، ص 4٩)

******

٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

شُکرُالنِّعَمِ یَزیدُ فی‌الرِزْقِ.

شکر نعمت، نعمتت افزون کند. (بحار، ج ٧١، ص 44)

******

٣ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

اَلشُّکرُ زیادهٌ فی‌النِّعمِ و اَمانٌ مِنَ الفَقرِ.

شکرگزاری باعث وفور نعمت و مصونیت از فقر و تهیدستی است. (تحف‌العقول، ص ٣٧6)

******

4ـ امام حسن مجتبی(ع):

تُجَهَلُ النِّعمُ ما اَقامَت، فَاِذا وَلَّتْ عُرِفَت!

نعمت تا زمانی که در دسترس و پابرجاست قدر آن نشناخته است، همین که از دست رفت، قدر آن (تازه) شناخته می‌شود! (بحار، ج ٧٨، ص ١١5)

******

5ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:

اَحسِنوا جِوارَ النِّعَمِ فَاِنّها وَحشِیَّهٌ! ما نَأَتْ عَنِ قَومٍ فَعادَتْ اِلَیهِم.

وقتی نعمتی به شما رسید قدر آن را کاملاً بدانید که نعمت گریزپا است، وقتی از دست رفت دیگر بازنمی‌گردد! (مُسندالامام‌الرضاعلیه‌السلام، ج ١، ص ٢٨6)

******

6ـ «امام موسی‌کاظم(علیه‌السلام)»:

مَن حَمِداللهَ عَلی النِّعمهِ فَقد شَکَرهُ وَ کانَ الحمدُ اَفضَل مِن تِلکَ النِعمهِ.

کسی که بر نعمتی حمد خدا را کند و الحمدلله بگوید او را شکرگزاری کرده است و این حمد او از آن نعمتی که به او داده أفضل و بالاتر است. (بحار، ج ٧١، ص ٣١)

******

٧ـ «امام زین‌العابدین(علیه‌السلام)»:

إنَّ اللهَ یُحبُّ کُلَّ عَبدٍ شَکور.

خداوند بندگان شکور و سپاسگزار خود را دوست می‌دارد. (وسائل، ج ١١، ص 5٣٩)

******

٨ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

اِحذَروا نِفارَ النِّعَمِ فما کُلُّ شارِدٍ بِمَردودٍ!

از دست دادن نعمت‌ها را برحذر باشید (و بدانید) که نه هرچیزی که از دست رفت دوباره باز می‌گردد! (نهج‌البلاغه، ٢٣٨)

******

٩ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

شُکْرُ کُلِّ نِعمهٍ اَلوَرَعُ عَمّا حَرَّمَ الله.

شکر هر نعمتی در این است که انسان آنچه خدا بر او حرام کرده از آن دوری نماید. (خصال، ج ١، ص ١١)

******

١٠ـ امام حسن مجتبی(ع):

النّعمهُ مِحتَهٌُ فَإن شُکِرَتْ کانت نِعمهً و إن کُفِرتْ صارَت نِقمهً.

نعمت‌های خداوند یک آزمون است اگر شکر و حق آن ادا شود برای انسان نعمت و اگر ناسپاسی کرد (همان نعمت) برایش نقمت و عذاب خواهد بود. (بحار، ج ٧٨، ص ١١٣)

******

حدیث تاب در مورد ناشکری

١١ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

مَن اُعطِیَ الشُّکَر اُعطِیَ الزِّیادهَ یَقولُ اللهُ عَزّوجَلّ «لَئِن شکَرتُم لَاَزیَدنَّکُم».

کسی که توفیق شکرگزاری به او عطا شده زیادتی نعمت هم نصیب او می‌گردد. خداوند متعال می‌فرماید «اگر شکرگزار باشید حتماً شما را زیاده خواهم بخشید». (بحار، ج ٧١، ص 4٠)

******

١٢ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:

أَسرَعُ الذُّنوبِ عُقوَبهً کُفرانُ النِّعمَهِ.

گناهانی که کیفر آنها زودتر دامنگیر انسان می‌شود کفران نعمت‌ها است. (مُسندالامام الرضاعلیه‌السلام، ج ١، ص ٢٨٠)

******

١٣ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

اَلایمانُ نِصفانِ: نِصفٌ فی‌الصّبرِ وَ نِصفٌ فی ‌الشُّکِر.

ایمان دو نیم است: نیمی صبر و شکیبایی و نیمی دیگر شکر و سپاسگزاری است. (تحف‌العقول، ص 4٧)

******

١4ـ امام جواد(ع):

نِعمَهٌ لاتُشکَرُ کَسَیئَهٍ لاتُغفَرُ.

نعمتی که شکر آن ادا نشود، همانند گناهی است که آمرزیده نگردد. (بحار، ج ٧١، ص 5٣)

******

١5ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

إنَّ أهنَأَ النّاسِ عَیشاً مَن کانَ بِما قَسَمَ اللهُ لَهُ راضِیاً.

گواراترین زندگی را کسی داراست که به قسمت الهی خود راضی باشد. (فهرست غرر، ص ١٣٧)

******

١6ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

علامهُ الشّاکِرِ اَربَعَهٌ: الشُّکرُ فی‌النَّعماءِ وَ الصَّبرُ فی‌البَلاءِ وَ القُنوعُ بِقِسَمِ اللهِ وَ لایَحمَدُ و لایُعظِّمُ الاّ اللهَ.

آدم شکرگزار چهار علامت دارد: در وقت نعمت شاکر، هنگام بلا صابر، به قسمت خدا قانع و تنها خدا را ستایش و بزرگداشت می‌دارد. (تحف‌العقول، ص ٢١)

******

١٧ـ امام هادی(ع):

اِنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ وَ الشُّکرَ نِعَمٌ و عُقبی.

نعمت‌های خدا برای انسان کالای دنیاست اما شکرگذاری هم نعمت است و هم آخرت و خوش‌عاقبتی. (بحار، ج ٧٨، ص ٣65)

******

١٨ـ «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:

اِستَکثِرْ لِنَفسِکَ مِنَ اللهِ قَلیلَ الرِّزقِ تَخَلُّصاً اِلَی الشُّکرِ.

روزی کم را از طرف خدا برای خود بسیار بشمار تا بتوانی از عهده شکر آن برآیی. (تحف‌العقول، ص ٢٩٣)

******

١٩ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

اذا وَصَلَتْ اِلَیکُم اَطرافُ النِّعَمِ فلا تَنفِروا اَقصاها بِقِلَّهِ الشُّکرِ!

نعمتی! که به دست‌تان رسید، با قصور در شکرگزاری آن، نیمه‌کاره آن را از دست ندهید. (بحار، ج ٧١، ص 5٣)

******

٢٠ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

لایَشکُرُ اللهَ مَن لَم یَشکُرِ النّاسَ.

کسی که از مردم (در برابر محبت‌های آنها) سپاسگزاری نکند خدا را سپاسگزاری نکرده است. (الفقیه، ج ٢، ص ٣4٣)

******

٢١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَن اَتی اِلَیکُم مَعروفاً فَکافِئُوهُ و إن لَم تَجِدوا فَاَثنُوا فَاِنَّ الثَّناءَ جَزاءٌ.

اگر کسی به شما محبّتی کرد شما هم محبّت او را جبران کنید و اگر نتوانستید (لااقل) از او تشکر نمایید، این تشکر شما پاداش او خواهد بود. (تحف‌العقول، ص 4٩)

******

٢٢ـ امام جواد(ع):

لایَنقطِعُ المزیدُ مِن اللهِ حَتّی یَنقَطِعَ الشُّکْرُ مِنَ العِبادِ.

تا زمانی که بندگان از شکرگزاری به درگاه خدا دریغ نمی‌دارند ازدیاد نعمت و تفضلات خداوند نیز از آنها دریغ نخواهد شد. (تحف‌العقول، ص 4٨٠)

******

٢٣ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

مَن لَم یَشکُرِ الاِنعامَ فَلیُعَدَّ مِنَ الاَنعامِ!

کسی که نعمت‌ها را سپاسگزاری نمی‌کند باید او را همدوش و در ردیف حیوانات به حساب آورد! (فهرست غرر، ص ٨٠)

******

٢4ـ «امام موسی‌کاظم(علیه‌السلام)»:

اِنَّ کُلَّ نِعمَهٍ عَجَزْتَ عَن شُکِرها بِمَنزلَهِ سَیِّئَهٍ تؤاخَذُ بِها!

هر نعمتی که از عهده شکر آن برنیایی در حکم یک گناه است که از آن بازخواست خواهی شد! (تحف‌العقول، ص 4١5)

******

٢5ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

اَلتَّحدُّثُ بِالنِّعَمِ شُکرٌ.

نعمت‌های خدا را بازگو کردن، خود شکر و سپاسگزاری است. (مواعظ عددیّه، ص ٣)

******

٢6ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

المُعافَی الشّاکرُ لَهُ مِثلُ اَجرِالمُبَتَلیَ الصّابِرِ.

آدم سالم شکرگزار، ثواب آدم بلانشین صبور و شکیبا را دارد. (تحف‌العقول، ص ٣٨٢)

******

٢٧ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

ضَغْطَهُ الَقَبرِ لِلمؤمنِ کفارهٌ لِما کانَ مِنهُ مِن تَضییعِ النِّعَمِ.

(یکی از علل) فشار قبر برای مؤمن کیفر ناشکری او در برابر نعمت‌های الهی است. (سفینه، ج ٢، ص ٧4)

******

احادیث در مورد ناشکری

٢٨ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

کُن فی‌السَّراّءِ عَبداً شکُوراً وَ فی‌الضَّرّاءِ عَبداً صَبوراً.

در روزهای خوشی و آسایش بنده‌ای شاکر و سپاسگزار و در روزهای محنت و سختی بنده‌ای صبور و شکیبا باش. (فهرست غرر، ص ١٧٩)

******

٢٩ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

طوبی لِمَن لَم یُبَدِّلْ نِعمهَ اللهِ کُفراً.

خوشا به حال کسی که شکرانه نعمت‌های خدا را تبدیل به کفران و ناسپاسی نکند. (بحار، ج ٧١، ص 46)

******

٣٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

تُعرَفُ حَماقَهُ الرّجُلِ بِالاَشَرِفی‌النِّعمهِ وَ کَثرهِ الذُّلِّ فی‌المِحنَهِ.

حماقت شخص در آنجا است که در حال نعمت سرمست و ناسپاس و در وقت محنت ذلیل است و بی‌تاب. (فهرست غرر، ص ٨٣)

******

٣١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَن لَم یَشکُرِ القَلیلََ لَم یَشکُرِ الکَثیرَ.

کسی که نعمت‌های خُرد و کوچک را شکرگزار نباشد نعمت‌های کلان و بزرگ را نیز شکرگزار نخواهد بود. (شهاب‌الاخبار، ص ١5٢)

******

٣٢ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

فی کُلِّ نَفَسٍ مِن اَنفاسِکَ شُکرٌ لازمٌ لَک بَل اَلفٌ أَو اَکثَر.

برای هر یک از نَفَس‌های تو یک شکرانه بلکه هزار و بیش از هزار شکرانه بر تو لازم است. (جامع‌السعادات، ج ٣، ص ٢٣6)

******

٣٣ـ امام موسی‌بن‌جعفر(ع):

إنّ العاقِلَ اَلّذی لایَشغَلُ الحلالُ شُکرَهُ وَ لایَغلِبُ الحرامُ صبرَهُ.

آدم عاقل کسی است که آنچه حلال است او را از شکرگزاری باز نمی‌دارد و آنچه حرام است بر استقامت و پایداری او در دین چیره نمی‌گردد. (تحف‌العقول، ص 4٠٧)

******

٣4ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

شُکرُالنِّعمهِ اِجتنابُ المَحارِمِ وَ تَمامُ الشُّکرِ قَولُ الرَّجُلِ «الحمدُلله رَبِّ العالَمین»

شکر نعمت، دوری از گناهان است و کمال شکرگزاری انسان گفتن «الحمدُ للهِ رَبِّ العالَمین». (بحار، ج ٧١، ص 4٠)

******

٣5ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

ما اَنعَمَ اللهُ علی عَبدٍ بِنعمَهٍ صَغُرَتْ اَو کَبُرَتْ فَقالَ «الحمدُّلله» اِلاّ اَدّی شُکرَها.

هرگاه خدا نعمتی به بنده‌اش عطا کند، خُرد باشد یا کلان، و به پاس آن بگوید «الحمدُلله» شکر آن نعمت را به جا آورده است. (بحار، ج ٧١، ص ٣٢)

******

٣6ـ «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:

تَخَلَّصْ اِلی عظیمِ الشُّکرِ بِاستِکثارِ قَلیلِ الرِّزقِ و اسْتقلالِ کَبْرِ الطّاعهِ.

شکر بسیار و خالصانه در آن است که روزی کم را زیاد بدانی و اطاعت بسیار را کم شماری. (بحار، ج ٧٨، ص ١64)

******

٣٧ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:

اِنَّ اللهَ عَزَّوجلّ أَمَرَ بِالشُّکرِ لَهُ وَ لِلِوالدَینِ فَمَن لَمْ یَشکُرْوالدَیهِ لَم یَشکُرِ اللهَ.

خداوند متعال شکر و سپاس را برای خود در کنار شکر و سپاس والدین قرار داده، کسی که شکرانه والدین را به جا نیاورد شکرانه خدا را هم به جا نیاورده است. (العیون، ج ١، ص ٢5٨)

******

٣٨ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

اَحسِنُوا صُحَبهَ النِّعمِ قَبلَ فِراقِها فَاِنّها تَزولُ و تَشهَدُ علی صاحِبِها بِما عَمِلَ فیها.

قدر نعمت‌ها را نیکو بدانید پیش از آن که آنها را از دست بدهید و بدانید که نعمت‌ها زوال‌پذیرند ولی (فردا) گواهی خواهند داد که رفتار صاحبانش با آنها چگونه بوده است. (مکارم‌الاخلاق، ص ١4٨)

******

٣٩ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

مَن قالَ اَربَعَ مَراّتٍ اِذا أَصَبَحَ «الحمدُلله رَبِّ العالَمین» فَقَد اَدّی شُکْرَ یَومِهِ و مَن قَالها اِذا أَمسی فَقَد ادّی شُکرَ لَیلَتِهِ.

هر کس در آغاز روز چهار مرتبه بگوید «الحمدُللهِ رَبِّ العالمین» شکرانه آن روز را به جا آورده و اگر آن را در آغاز شب بگوید شکرانه آن شب را (نیز) به جا آورده است. (مکارم‌الاخلاق، ص ٣٠٨)

******

4٠ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

مَن قالَ فی کُلِّ یَومٍ سَبْعَ مَرّاتٍ «الحمدُللهِ عَلی کُلِّ نِعمهٍ کانَت أَوهِیَ کائِنَه» فَقَد اَدیّ شُکرَ ما مَضی وَ شُکرَ ما بَقِی.

هر کس در هر روز هفت مرتبه بگوید «الحمدُللهِ عَلی کُلِّ نِعمهٍ کانَت أَوهِیَ کائنَه» شکر تمام نعمت‌های گذشته و آینده را به جا آورده است. (ثواب‌الأعمال، ص ٢٧)

******

در پایان به شما دوستان عزیز پیشنهاد می کنیم در صورت تمایل با کلیک بر روی حدیث درباره معلم و حدیث درباره اراده  می توانید احادیث نابی را مطالعه کنید.