ایمان،یعنی چه و چگونه می توان آن را تقویت کرد؟

از قرآن مجید استفاده می شود که ایمان مرتبة بالاتر از اسلام است چنان که می فرماید: اعراب بادیه نشین گفتند: ما ایمان آورده ایم. ای رسول ما! بگو : شما ایمان نیاورده اید ولی بگویید اسلام آورده ایم و هرگز ایمان در دلتان راه نیافته است.
توضیح آن که: اسلام با گفتن شهادتین محقق می شود و آثاری مانند ازدواج با مسلمان و ارث بردن بر آن مترتب است ولی ایمان التزام عملی به دستور های الهی است. از این رو امام باقر(ع) می فرماید: ایمان اقرار و عمل، و اسلام اقرار بدون عمل است.رسول اکرم(ص) دربارة حقیقت ایمان فرمود: ایمان معرفت قلبی و اقرا زبانی و عمل کردن است.
برای تقویت ایمان باید پایه های آن را محکم کرد. امام علی(ع) ایمان را بر چهار پایه استوار می داند: صبر و یقین و جهاد و عدل.
به طور کلی هواهای نفسانی و رذایل اخلاقی از آفات ایمان محسوب می شوند. امام باقر(ع) دروغ را منشأ خرابی ایمان می داند. در جای دیگر حضرت حسد را آمن ایمان ذکر کرده فرمود: حسد ایمان را می خورد همان طوری که آتش هیزم را می خورد.
ایمان و تقوا وقتی حاصل می شود که در انجام واجبات و ترک محرّمات اهتمام و جدیّت شود. امام صادق(ع) در تفسیر تقوا فرموده اند: أن لا یفقدک الله حیث أمرک ولا یراک حیث نهاک؛ تقوا عبارت از آن است که خدا تو را آن جا که امر فرمود غایت نیابد و آن جا که نهی فرمود، تو را نبیند. کسی که در انجام واجبات و ترک محرمات کوتاهی کند،تقوا ندارد و تلاش او به جایی نخواهد رسید.