سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
نگاه عجیب وزیر کار به "مدیریت مشارکت‌جو"
ایلنا گزارش داد: احمد میدری، وزیر کار در یادداشتی با بیان اینکه پس از وفاق؛ عدالت منطقه‌ای دومین پروژه رئیس‌جمهور پزشکیان است، گفته است:
"موضوع توسعه منطقه‌ای که یک ابرپروژه اداری و اقتصادی در ایران است، تاکنون آرزویی بوده که هر روز از آن دورتر شده‌ایم. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گام اول راهبرد شش‌گانه‌ای را برای توسعه متوازن منطقه‌ای ابلاغ کرد. اما بخوبی می‌دانیم این راهبرد شش‌گانه مانند سایر پروژه‌های اداری تنها به شرط تغییر نگاه موفق خواهد شد. اندیشمندان، هنرمندان و صاحبان رسانه در تغییر نگاه کامیاب‌ترند و مدیران اجرایی باید بتوانند از فرصتی که تغییر نگاه فراهم می‌سازد، آرزو را به واقعیت تغییر دهند. برای بهبود وضعیت به این هر دو نیازمندیم. تغییر نگاه بدون مدیران اجرایی مشارکت‌پذیر و مردم مشارکت‌جو به تعبیر نیما یوشیج به «گندمی می‌ماند که بر سنگی افتاده است."[1]
*اینکه یک مدیر اداری؛ موفقیت پروژه اداری خود را به تغییر نگاه این و آن گره بزند در حالت خوشبینانه ناشی از نبود محاسبه صحیح یا خلأ کارآمدی است.
اساسا مدیریت مشارکت‌جویانه به این معنی نیست که کارآمدی و توانایی تحولی یک مدیر را به کناری بنهیم و همه چیز را منوط به رخداد اتوپیایی مشارکت گره بزنیم.
مدیریت مشارکت‌جویانه در واقع به این معنی است که جامعه هدف با رصد توانمندی یک مدیر اجرایی؛ خود را با رویکردهای او منطبق می‌سازد و در نتیجه سرعت پیشرفت بیشتر می‌شود.
چه اینکه اگر جامعه هدف در پروژه مدیر اجرایی توانمند همکاری هم نکند؛ باز هم پیشرفت محقق خواهد شد اما طبعا سرعت کمتری خواهد داشت. که گناه این مسئله نیز به گردن ساختار اداری یا آن مدیر اجرایی توانمند نیست.
نتیجه آنکه نگرش مدیریتی میدری دچار اشکال است و او باید ساختار ذهنی خود را به گونه‌ای اصلاح کند که خود را مکلف به پیشبرد اهداف سیستم اجرایی و حاکمیتی بداند. چه اینکه رئیس‌جمهور و مجلس نیز هنگام اعطای پست وزارت کار به میدری؛ شخص او را مسئول اجرای پروژه‌های وزارت کار دانسته‌اند نه دیگران را!
در اینجا باید تصریح کرد که بسیاری از مشکلات ما در اقتصاد و سیاست و اجرائیات کشور ناشی از ایراد در مبانی فکری است. ایراداتی که اگر اصلاح شوند زمینه رفع مشکلات نیز بسیار سریع‌تر از حد تصور فراهم خواهد شد.
***
دشمنی با پزشکیان به قیمت عبور از مردم
امیرحسین ثابتی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی به شرح سخنرانی خود در جمع تعدادی از مردم قرچک پرداخته و نوشته است:
"در پایان هم در پاسخ به چند سوال درباره وضع بد معیشتی و عملکرد ضعیف دولت و اینکه چرا رئیس جمهور استیضاح نمی‌شود؟ گفتم که همه ما باید دولت کمک کنیم تا موفق شود و طرح استیضاح پزشکیان به فاصله 5 ماه از شروع به کارش جز بی‌ثباتی کشور دستاورد دیگری ندارد و بالاخره شرایط امروز حاصل انتخاب 200 روز قبل خود مردم است."[2]
*طعنه زدن به مردم در این باره که "شرایط امروز حاصل رأی 200 روز قبل شماست" در حالی است که حتی احمدی‌نژاد که آقای ثابتی به دولتش احساس عشق داشت؛ هم چنین ید بیضایی از خود نشان نداد که در مدت 200 روز همه چیز را دگرگون کند!
افزون بر این مشخص نیست چرا ثابتی انصاف به خرج نداده و به مردم و مخاطبانش نگفته که دولت پزشکیان در همین 200 روز هم کارهای مثبتی کرد که به نسبت دوره گذشته بیسابقه بوده است.
کارهای مثبت و درستی از جمله کاهش درآمدهای مالیاتی دولت در بودجه سال آینده که پالس‌های ضد تورمی خود را از هم‌اکنون به بازار ارسال کرده و طبق گواهی تمام نهادهای کارشناسی؛ نرخ تورم ایران که طی 3 سال گذشته رکوردشکنی کرده بود؛ طی سال جاری و سال آینده کاهش خواهد یافت.
کما اینکه پزشکیان نیز می‌توانست همانند روال سابق به فکر درآمدهای دولت باشد و روند مالیاتی غلطی که عامل اصلی تورم است را ادامه دهد اما این کار را نکرد.
اقدام اصولی دیگر افزایش معافیت‌های مالیاتی و برداشتن بار مالیات از دوش حقوق کارگران و کارمندان حداقل‌بگیر بود.
حقیقت تلخ این است که سابق بر این از حقوق کم کارگران هم مالیات ستانده می‌شد اما پزشکیان در لایحه بودجه خود این کار را روا نداشت و کارگران و کارمندان دارای حقوق حداقلی را از مالیات معاف کرد. آیا این اقدام از نظر ثابتی مصداق یک خدمت اقتصادی فراگیر نیست؟
در همین حال ثابتی باید به مخاطبانش می‌گفت که کدامیک از بی‌برقی‌ها یا گرانی‌ها هست که ریشه در قبل از 200 روز اخیر نداشته است؟
و آیا پزشکیان ید بیضایی حتی بیشتر از احمدی‌نژاد دارد؟
در همین زمینه می‌توان به توقف ارز نیمایی اشاره کرد که بعنوان یک سیاست اقتصادی پزشکیان به انجام رسید و بر خلاف تجربه توقف تخصیص ارز ترجیحی به چند قلم کالا در دولت قبل که منجر به جهش عمومی قیمت‌ها شد؛ تأثیر چندانی در بازار نگذاشت.
در این میان البته مشکلاتی مثل افزایش قیمت دلار بازار آزاد هم بروز کرده که طبعا دولت پزشکیان باید پاسخگو باشد. لکن از یاد نبریم که در دولت سابق که معبد امثال آقای ثابتی بود برای دلار 100 هزار تومانی هم تئوری‌پردازی می‌شد. [3]
طرفه آنکه پزشکیان نه تنها هنوز موجبات فشار اقتصادی شدیدی را در زندگی مردم رقم نزده بلکه گام‌های مثبتی نیز برداشته. ضمن اینکه نمی‌توان در قبال یک دولت 200 روزه که حتی انتصاباتش هم هنوز کامل نشده؛ کنایه "خودتان رأی دادید" را مطرح کرد.
چه اینکه این کنایه بیشتر شامل آنهاست که به امثال آقای ثابتی برای کتمان واقعیت‌های کشور و ایستادگی در مقابل بهبود معیشت مردم رأی دادند.
گفتنیست ثابتی در قبال لایحه بودجه سال آینده پزشکیان که تمام نهادهای کارشناسی بر ضد تورمی بودن آن تصریح داشته‌اند؛ مدعی بود که این لایحه تورم شدیدی را در پی خواهد داشت.
ذکر این توضیح ضروریست که انتقادهای سیاسی یا اقتصادی از یک دولت نباید به قیمت پا گذاشتن بر واقعیت و یا بزرگنمایی از مشکلات همراه باشد و تنها در هنگام تحقق همین انصاف‌هاست که سرعت پیشرفت یک جامعه بیشتر خواهد شد.
***
1_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1575933
2_ mehrnews.com/x36PMt
3_ ettelaat.com/xkKR
