این خاندان به شیخ ابو حفص عمر رئیس قبیله بربر هنتاته منسوب اند که از مریدان و شاگردان برگزیده ابن تومرت مؤسس دولت موحدین به شمار می آمد.
ابو حفص و فرزندانش در ابتدا بعنوان والیان موحدین بر تونس حکم می راندند.سپس یکی از آنها به نام ابو زکریا در سال 625 هجری اعلام استقلال کرد و دولتی تأسیس نمود.بنی حفص بیش از سه قرن در این منطقه از افریقا با عدل و داد حکم راندند و تونس را به مرتبه ای از ترقی و تعالی نائل کردند که نه تنها مرکزی سیاسی، بلکه مرکزی فرهنگی و علمی و تجارتی نیز به شمار می رفت.
ابو زکریا و پسرش به نام محمد مستنصر اول، مساجد بسیار و بناهای زیبا و دانشگاهها و کتابخانه های متعدد بنا کردند و قناتهای بسیاری برای تأمین آب حفر نمودند و دانشمندان و ادیبان را از اطراف عالم و بخصوص از اسپانیا به تونس فرا خواندند و با حکومتهای ایتالیا که در بازرگانی مهارت داشتند روابط تجاری برقرار کردند و حتی برای بهبود اوضاع اقتصادی مناطق تحت تسلط خود، معاهدات تجاری نیز منعقد نمودند.
ابو زکریا به لقب امیر قانع بود اما پسرش مستنصر خود را خلیفه و امیر المؤمنین خواند و چون خلافت عباسیان بدست هلاکوخان مغول منقرض شد، شریف مکه نیز او را وارث این خلافت نامید.مرحله ترقی علمی و اقتصادی پس از مدتی از پیشرفت باز ایستاد و نوبت رکود و اضطراب فرا رسید و جنگهای داخلی آغاز شد.در سال 941 هجری، خیر الدین که در میان اروپائیان به بارباروس معروف است، تونس را برای عثمانیان فتح کرد اما بنی حفص توانستند سال بعد، شهر خود را به کمک امپراطور شارل کن بازپس گیرند ولی دیگر نتوانستند جز بر ناحیه کوچکی از تونس حکم رانند که آنهم با کمک نظامی اسپانیا در گولته«~ Goletta ~»یا«~ Goulette ~»میسر شد.
در سال 977 هجری، قلیچ علی برای دومین بار بر تونس و گولته مستولی شد اما بنی حفص این بار نیز در سال 981 هجری با کمک نیروی دریائی دون ژان امیر النمسا [اطریش ] توانستند تونس را اشغال کنند.سال بعد یعنی سال 982 هجری قلیچ علی و سنان پاشا فاتح یمن به کمک یکدیگر گولته و آنگاه تونس را فتح کردند و آخرین حاکم بنی حفص را به نام مولای محمد بن حسن دستگیر کردند و به اسلامبول فرستادند.تونس از این تاریخ تا سال 1881 میلادی در دست ترکهای عثمانی باقی ماند تا آنکه فرانسویها در این سال، آنجا را اشغال کردند.
در سال 958 هجری، دریا سالار تورگود، لیبی را که اسپانیائیها در سال 916 هجری از بنی حفص گرفته بودند اشغال کردند و آنجا را از تونس منفصل نمودند.لیبی نیز در اثر حمله ناگهانی ایتالیا به سال 1329 هجری (1911 میلادی) از دست عثمانیها بیرون رفت.بنی حفص
625 هجری قمری ابو زکریا یحیی اول
647 ابو عبد الله محمد اول المستنصر
675 ابو زکریا یحیی دوم الواثق بالله
678 ابو اسحاق ابراهیم اول
683 ابو حفص عمر اول
694 ابو عبد الله محمد دوم، المستنصر بالله
709 ابو بکر اول، الشهید.
709 ابو البقاء خالد اول، الناصر لدین الله
711 ابو یحیی زکریا
717 ابو ضربه محمد سوم المتنسصر بالله
718 ابو یحیی ابو بکر دوم، المتوکل علی الله
747ابو حفص عمر دوم
747 اشغال منطقه توسط بنی مرین
750 ابو العباس احمد اول، الفضل
751 ابو اسحاق ابراهیم دوم، المستنصر بالله
770 ابو البقاء خالد دوم
772 ابو العباس احمد دوم، المستنصر بالله
796 ابو فارس عبد العزیز، المتوکل علی الله
837 محمد چهارم، المنتصر بالله
839 ابو عمر عثمان، المتوکل علی الله
893 ابو زکریا یحیی سوم
899 ابو عبد الله محمد پنجم، المتوکل علی الله
[فتح اول ترکها]
932 941 ابو عبد الله الحسن (مولای حسن)
942 977 احمد سلطان
977 981 اشغال ترکها [برای بار دوم ]
981 982 مولای محمد
(سپس عثمانیان بر قلمرو آنان تسلط یافتند) بنی حفص
شیخ ابو حفص عمر
ابو محمد (متوفای 618
ابو زید
1 ابو زکریا
ابو محمد عبد الله احمد
2 محمد اول
3 یحیی دوم
4 ابراهیم اول یحیی
5 عمر اول
6 محمد دوم
7 ابو بکر اول
8 خالد اول
9 زکریا
10 محمد سوم
11 ابو بکر دوم محمد
12 عمر دوم
13 احمد اول
14 ابراهیم دوم
15 خالد دوم
16 احمد دوم عبد العزیر
منصور
18 محمد چهارم
19 عثمان
مسعود
20 یحیی سوم
الحسن
21 محمد پنجم
22 مولای حسن
23 احمد سلطان
24 مولای محمد
