عصر ایران؛ محمد حسن گودرزی- پروفسور دیوید مدینکوف بر این باور است که رییسجمهور ترامپ از موضع احترام با ایران مذاکره نمیکند.
او میگوید امیدوار نیستم توافقی برای حل تنشها میان ایران، ایالات متحده و سایر کشورها در خاورمیانه به دست آید. هر چند احتمالاً آمریکاییهایی وجود دارند که خواهان روابط بهتر بین ایران و ایالات متحده هستند، اما تصور اینکه این امر ممکن شود دشوار است.
در طول یک ماهی که از ریاست جمهوری دونالد ترامپ می گذرد، موضوعی که بیش از هر چیز دیگری بیشتر در حوزه سیاست خارجی دولت او به چشم میآید، تلاش او برای نشان دادن چهرهای است که خواهان حل و فصل بحرانهای بزرگ در مدت کوتاه است.
با این همه برخی عقیده دارند او با وجود اینکه تلاش کرده رویکرد متفاوتی با دوره اول ریاست جمهوری خود در حوزه سیاست خارجی داشته باشد، اما با توجه به رویکرد معاملهگرانهای که دارد، احتمال زیادی برای موفقیت و پیشبرد سیاستهایش نخواهد داشت.
پروفسور دیوید مدنیکوف (David Mednicoff)، دانشیار مطالعات خاورمیانه و سیاستهای عمومی گروه مطالعات یهودیت و خاور نزدیک، دانشگاه ماساچوست ـ آمهرست (University of Massachusetts-Amherst) است. تحقیقات او به روابط نهادهای حقوقی و سیاسی در سطح ملی و فراملی به ویژه در مورد منطقه خاورمیانه مربوط میشود.
با او دربارۀ سیاست خارجی دونالد ترامپ و نوع برخورد او با مسائل جهانی گفتوگو کردهایم:
در اولین هفتههای ریاست جمهوری دونالد ترامپ شاهد صدور فرمان های اجرایی بسیاری در حوزه های مختلف بوده ایم. این دستورات اجرایی چه تأثیری بر اقتصاد و جامعه ایالات متحده خواهد داشت؟
از آنجایی که رئیس جمهور ایالات متحده در بسیاری از زمینه ها بر اساس قانون اساسی، به ویژه مواردی که شامل اجازه گرفتن برای هزینه کردن نمیشود، از قدرت قابل توجهی برخوردار است، بسیاری از دستورات اجرایی او عملی خواهند شد.
دستورات اجرایی او تعرفهها را با سایر کشورها ایجاد یا افزایش میدهند، مهاجرت را محدود میکنند و سازمانهای فدرال را تغییر میدهند. با این حال، درک این نکته مهم است که چالشهای قانونی علیه بسیاری از این دستورات ممکن است به وجود بیاید و اقدامات رئیسجمهوری که اختیارات قانون اساسی کنگره ایالات متحده را برای خرج کردن پول غصب میکند، احتمالاً به چالش کشیده خواهد شد.
کاهش بودجه برای سازمانهای غیردولتی فعال در زمینه حقوق بشر و دموکراسی چه تأثیری بر قدرت نرم ایالات متحده خواهد داشت؟
من فکر میکنم اکثر کارشناسان سیاست خارجی موافق هستند که کاهش بودجه دولت ایالات متحده و کارکنان افرادی که در زمینه کمکهای خارجی و ترویج دموکراسی کار میکنند، ابزار سیاست خارجی واشنگتن و نفوذ جهانی را محدود میکند.
آیا این رویکرد منجر به افزایش نفوذ کشورهای دیگر مانند چین یا روسیه در مناطق مختلف جهان خواهد شد؟
ا حتمالاً همینطور است، به ویژه اینکه دولت ترامپ با روسیه و قدرت این کشور دوستانه رفتار میکند.
طرح ترامپ برای تصرف و تصاحب غزه چه تاثیری بر وضعیت سیاسی و انسانی فلسطینی ها دارد؟ آیا با توجه به واکنش شدید کشورهایی مانند اردن و عربستان سعودی، آیا این امکان وجود دارد؟
این ایده عملی به نظر نمیرسد. بسیاری در دولت ایالات متحده تلاش کردهاند از سخنان رئیس جمهور ترامپ عقب نشینی کنند. شهروندان آمریکایی و اکثر کشورهای جهان احتمالاً از اجبار فلسطینیان به ترک غزه حمایت نمیکنند و درک میکنند این خلاف قوانین بین المللی است.
آیا جامعه بین المللی می تواند فشار لازم را بر آمریکا برای خودداری از چنین اقدامی اعمال کند؟
جامعۀ بینالملل ممکن است نتواند از پافشاری و ادامه پیشنهاد رئیس جمهور ترامپ مبنی بر کاهش جمعیت فلسطینیان در غزه جلوگیری کند. با این حال، سخت است ببینیم او چگونه میتواند واقعاً این امر را محقق کند، زیرا تعداد کمی در جامعه بینالمللی برای کمک به تحقق این هدف با او همکاری میکنند.
سیاست خارجی ایالات متحده در دوره دونالد ترامپ چگونه می تواند مانع از تشکیل کشور مستقل فلسطین شود؟
به نظر می رسد رئیس جمهور ترامپ هم به نخست وزیر نتانیاهو نزدیک است و هم علاقهای به تشکیل کشور فلسطینی ندارد. با این حال او همچنین به دلیل تغییر نظر و علاقهمندی به معاملات بزرگ مشهور است. این امکان وجود دارد اگر به نظر میرسد که میراث او بهتر به نظر برسد، نظر خود را در این رابطه تغییر دهد. ترامپ تاکنون علاقه چندانی به تشکیل کشور فلسطینی نشان نداده است که این احتمالاً به عناصر تندرو در دولت اسرائیل کمک خواهد کرد.
آیا توافق آتش بس 2025 بین اسرائیل و حماس پایدار خواهد بود یا خیر؟
به نظر میرسد رئیس جمهور ترامپ متعهد به فشار برای مرحله بعدی توافق آتش بس است. هنوز سخت است که بدانیم آیا توافق پیش خواهد رفت یا خیر، اگرچه تا کنون ادامه داشته است.
دونالد ترامپ چه راهکارهایی برای حل بحران اوکراین دارد؟
از آنجا که او مایل است با پوتین، رئیس جمهور روسیه صحبت کند، میتواند برای حل و فصل مذاکره فشار بیاورد. با این حال، حل و فصل این موضوع آنهم به این شکل احتمالاً نوعی پاداش به روسیه برای حمله به اوکراین با اجازه دادن به آن برای حفظ (متصرفات روسیه ) در خاک اوکراین باشد.
چگونه دونالد ترامپ قصد دارد از سیاست فشار حداکثری برای وادار کردن ایران به مذاکره و دستیابی به توافق هستهای استفاده کند؟ آیا این رویکرد با توجه به سابقه خروج ترامپ از برجام، منجر به کاهش تنش میشود یا افزایش آن را به دنبال خواهد داشت؟
ترامپ احتمالا به ایران فشار خواهد آورد. با توجه به حمایت او از دولت اسراییل، تصور میکنم ایران نسبت به احتمال اقدام نظامی بیشتر علیه خود آسیبپذیر است.
چگونه ممکن است «توافقهای محدود به سبک کره شمالی» که برخی به عنوان الگویی برای مذاکرات احتمالی بین ایالات متحده و ایران ارائه کردهاند، در عمل اجرا شوند؟ آیا با توجه به سیاست فشار حداکثری ترامپ و بیاعتمادی که مقامات ایرانی به ترامپ دارند، آیا چنین توافقی واقعا امکان پذیر است؟
فکر نمیکنم رئیسجمهور ترامپ از موضع احترام با ایران مذاکره کند و امیدوار نیستم که توافقی برای حل تنشها میان ایران، ایالات متحده و سایر کشورها در خاورمیانه به دست آید.
احتمال بسیار کمی وجود دارد که ایالات متحده بتواند از علاقه رهبر خود به توافقهای بزرگ استفاده کند تا برای صلحی بزرگتر کار کند که اجازه ایجاد یک دولت مستقل فلسطینی را در ازای عادیسازی دیپلماتیک برای همه یا اکثر کشورهای منطقه با اسرائیل، شاید شامل ایران، فراهم کند.
بسیاری از مردم در جهان، از جمله در ایالات متحده، مشتاقاند مدل راهحل دو دولتی به تحقق بپیوندد و شامل دولتهای مستقل اسرائیلی و فلسطینی باشد. احتمالاً آمریکاییهایی وجود دارند که خواهان روابط بهتر بین ایران و ایالات متحده هستند، اما تصور اینکه این امر ممکن شود دشوار است مگر اینکه ایران برخی از مواضع سیاست خارجی خود را تغییر دهد.