حجتالاسلام و المسلمین عابدینی گیلانی، مولف «مفاخر شیعه» در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، در پاسخ به این پرسش که مراد از «غیبت» چیست؟ گفت: بحث غیبت به این معنا نیست که حضرت حضور نداشته باشند. معنای حقیقی غیبت امام عصر(ع) در واقع یعنی پوشیده بودن از دیدگان برخی از افراد. در واقع یعنی حضرت حاضر هستند و مسئله عدم حضور مطرح نیست، اما از چشم برخی غایب هستند و برخی از افراد حضرت را میبینند و ملاقات به طور قطع نیست. همان طوری که امام صادق(ع) میفرماید امام آخر الزمان از چند جهت به حضرت یوسف شباهت دارد یکی آن است که از آنها غایب میشود همان طورکه حضرت یوسف از کنعان غایب شد، امام عصر(ع) هم از امت آخرالزمان غایب میشود.
عابدینیگیلانی ادامه داد: دومین شباهت را حضرت میفرماید همان طور که برادران حضرت یوسف با ایشان ملاقات کردند و زیر یک سقف و روی یک فرش راه رفتند و سر یک سفره با وی هم غذا شدند، امت نیز با امام ملاقات دارد، اما همانطور که برادران حضرت یوسف(ع) با ایشان ملاقات داشتند و وی را نشناختند، امت نیز امام زمان(ع) را میبیند ولی ایشان را نمیشناسند.
وی ادامه داد: شباهت سوم در این روایت این است که همانطور که برخی از برادران حضرت یوسف که ایشان را شناختند به انکار دست زدند و گفتند سند را بیاور، برخی از امت آخرالزمان هم با اینکه امام را میشناسند اما طلب سند میکنند تا برایشان دلیل بیاورد. پس غیبت به معنای پوشیده بودن از دیدگان است و نه عدم حضور، بلکه حضرت حاضر هستند و وقتی که علی بن ابراهیم مهزیار بشارت به او میرسد که حضرت را ملاقات میکند شروع به گریه میکند، زیرا میداند که آنهایی که اعمالشان ناپسند است و منافات با دستورات خدا و امام زمان دارند، عملشان به حجاب بدل میشود.
نویسنده کتاب «مفاخر شیعه» افزود: بسیاری از بزرگان در ارتباط با امام زمان(ع) بودند و از ایشان دستور میگفتند اما متوجه نبودند. یکی از علما به نقل از اخوان مرعشی میگفت انسان و مومنین در طول عمرشان به اندازه موهای سرشان امام زمان را میبینند ولی اینکه بشناسند یا نشناسند به اعمالشان بستگی دارد. پس معنای حقیقی غیبت امام زمان(ع) عدم حضور نیست، ایشان حاضرند اما از دیدگان برخی پنهان هستند.
وی در پاسخ به این پرسش که ارتباط با امام زمان(ع) در دوران غیبت به چه شکل ممکن است؟ گفت: در روایات ما فرمودهاند از امام زمان وقتی پرسیده شد چطور ما میتوانیم با حضرت ارتباط برقرار کنیم و این ارتباط به چه شیوهای است و انتفاع و نفع وبهرهبرداری در ارتباط با امام زمان(ع) چگونه است، حضرت میفرمایند وقتی خورشید روی شهر میآید و پشت ابرها پنهان میشود و ارتباط موجودات قطع نمیشود و از ایشان بهرهبرداری دارند، بنابراین نحوه ارتباط و بهرهمندی از امام زمان(ع) به همین شکل و به شکل خورشید پشت ابر هستند. حضرت ادامه میدهند اگر شما به دستورات ما عمل کردید ملاقات ما از ایشان به تاخیر نمیافتاد و میفرماید ملاقات ما با انسانها به تاخیر میافتد به واسطه اعمال و کردار سوء.
عابدینیگیلانی ادامه داد: از آیت الله بهجت پرسیدند که چطور ما با امام زمان(ع) ارتباط بر قرار کنیم و یک رفاقتی صمیمی با ایشان داشته باشیم که ایشان فرمودند باید به دفتر امام زمان(ع) عمل کنیم، اطاعت از ایشان کنیم، انگار حضرت اعمال ما را میبیند و متوجه امور در این جهان هستند و ایشان تعبیر خوبی دارند که یقینا حضرت اعمال ما را میبیند و اگر ما این طور زندگی کنیم حضرت به ملاقات ما میآیند.
وی افزود: یکی از علما میفرمودند در کتاب عبقری که جمکران هم چاپ کرده است، هزار تشرف به محضر امام زمان(ع) نقل شده است و تشرف در زمان کنونی هم ممکن است. اینکه فرمودهاند اگر کسی ادعا کرد که حضرت را دیده دروغ گفته است، در مورد ماموریت داشتن است و اینکه شخصی بگوید از جانب ایشان مامور شدهام اما وقتی تشرف نقل میشود میتواند قابل قبول باشد از این گزارشها میتوان به گزارش علمایی از جمله سید طاوس اشاره کرد که حقیقی است و ما میتوانیم به محضر امام زمان برسیم.
وی تصریح کرد: مرحوم آقا فخرتهرانی آن عالم بزرگوار شاگردشان برای ما نقل میکردند که ما در وضوخانه آیت الله بهجت حضرت را دیدیم و به خاطر احترام جلو نرفتیم تا وقتی میخواهند خارج شوند به ایشان عرض ادب کنیم، اما ایشان تا وضو گرفتند غیب شدند و از دیدگان ماغایب شدند و آقا فخر میگوید کاش همان جا به پای حضرت میافتادم و پای ایشان را میبوسیدم و این نشان میدهد که تشرفات متعدد ذکر شده است.
عابدینی گیلانی در پایان گفت: اگر ما به دستور امام زمان(ع) عمل کردیم که فرمود شما به روات ما و رسالههای تقلید عمل کردید و در راه باشید، قطعا ارتباط صمیمی با حضرت خواهیم داشت.