در حالی که نگاهها از سراسر جهان به سوی اجلاس تهران دوخته شده بود، زمامداران و رهبران بیش از یک میلیارد نفر مسلمان جهان، به توافقهای مهمی دست یافتند!.
«پیام وحدت »، برای مسلمانان، پیام آشنایی است زیرا از همان عصر پیامبر اسلام(ص) و آغاز شکل گیری «امت اسلامی »، قرآن مجید همچنان که مسلمانان را به «کلمه توحید» دعوت کرد، به «توحیدکلمه » نیز فرا خواند.
در قرن اخیر تعدادی از شخصیتهای بزرگ اسلامی منادیان وحدت برای جهان اسلام بودند اما اگر پیام آنها شنونده زیادی نداشت، باید علت آن را در جهات اجتماعی و سیاسی زمان آنها جستجو کرد. به عقیده برخی، در گذشته ها اگراتحاد مسلمانان تحقق نیافته، بدین علت است که مخاطبان پیام اتحاد، «شاهان » و «شهریاران » بودند نه «مردمان » و«ملتها»!.
البته نباید غفلت کرد که برخی از منادیان اتحاد، از خود «شاهان » بودند اما انگیزه آنها بیشتر تقویت موضع سیاسی خودشان بود تا «جبهه عام اسلامی »، بنابراین اتحاد مورد نظر آنها از نوع «همه باما» بود نه «همه باهم »!. در این موردمی توان از «سلطان عبدالحمید» عثمانی به عنوان نمونه یاد کرد، او وقتی که از طرف کشورها و قدرتهای اروپایی تحت فشار قرار گرفت، شعار «پان اسلامیسم » را مطرح کرد تا از نیروی ملل اسلامی در جهت تقویت حکومت خود بهره گیرد.
در سالهای اخیر، هم شرائط سیاسی بین المللی جدید همچون گرایش جهان به سوی دو قطبی شدن (در برابر طرح نظم نوین جهانی از طرف برخی از قدرتهای استکباری) پیش آمده و هم دگرگونیهایی در سطح منطقه رخ داده(همچون شکست سازش اعراب و اسرائیل و آتش افروزیها و توسعه طلبیهای رژیم صهیونیستی) که مجموعا زمینه ای را به وجود آورده که امروز در صف سران و زمامداران جهان اسلام، وحدت و همبستگی کشورهای اسلامی، یک «ضرورت » تلقی می شود.
سازمان کشورهای اسلامی که مهمترین مجمع اسلامی و سیاسی در سطح بین المللی است، در هفت اجلاس گذشته برحسب شرائط حاکم در زمان هر یک از اجلاسها و نیز بر حسب کشور میزبان فراز و نشیبها و موفقیتها و ناکامیهایی داشته است. اما در هر حال همیشه در جهت تامین اهداف مشترک کشورها و ملتهای اسلامی حرکت کرده است.هشتمین اجلاس سازمان کشورهای اسلامی در تهران، هم به دلیل بستر زمانی مناسب و هم به دلیل انتخاب مناسب ترین کشور برای میزبانی، موفقیتهای چشم گیری به ددست آورد که در هیچ یک از اجلاسهای گذشته سابقه نداشته است. تصویب بیش از 140 قطعنامه موثر و کارساز و نیز بیانیه پایانی اجلاس پیرامون مهمترین مسائل مشترک کشورهای اسلامی تحسین همه ناظران و تحلیل گران سیاسی را چه در کشورهای اسلامی و چه در محافل بین المللی برانگیخته است. بی جهت نیست که بعضی از رژیمهای ضداسلامی که مدتی تلاش می کردند این اجلاس در تهران تشکیل نشود، پس از پایان کنفرانس، گرد و خاک راه انداخته اند!. و بی جهت نیست که فردای پایان اجلاس کنفرانس،دبیرخانه اتحادیه عرب طی بیانیه ای اعلام کرد که این اتحادیه با هر کشوری که سفارت خود را به قدس شریف منتقل کند، قطع رابطه خواهد کرد. این بیانیه که نشاءت گرفته از تصمیم های سران سازمان کشورهای اسلامی در تهران است،برای آمریکا حامی رژیم صهیونیستی که قصد چنین کاری را در سال 99 داشت، می تواند پیام معناداری باشد!.
