در فضیلت اهل بیت علیهم السلام

حدیث معراج

مرحوم سید ابن طاوس می گوید: کتابی از ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بن عیاش دیدم که اسم آن کتاب «مقتضب الأثر فی إمامة الإثنی عشر» بود و در حدود چهل ورق داشت. در آن کتاب از پیامبر صلی الله علیه و آله روایاتی ذکر شده که در آنها به امامت ائمه دوازده گانه و اسامی آنها تصریح گردیده است.

از جمله صدرالائمه اخطب خطبای خوارزم موفق به احمدمکی در کتابش به سند خود از ابی سلیمان از رسول خدا روایت کرده که گفت: از رسول خدا شنیدم که می فرمود: آن شبی که مرا به معراج بردند خداوند جلیل به من فرمود: آمَنَ الرَّسوُلُ بِما اُنْزِلَ اِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ» یعنی رسول به آن چه خدا بر او نازل کرد ایمان آورد. گفتم: مؤمنین نیز ایمان آوردند. فرمود: راست گفتی؛ ای محمد! در میان امت چه کسی را جای خود گذاشتی؟ عرض کردم: علی بن ابی طالب را.

فرمود: ای محمد! نظر کردم به سوی اهل زمین و از میان آنها تو را انتخاب کردم و از برای تو نامی از نام های خودم جدا کردم که هرکجا من یاد شوم تو هم با من یادشوی من محمودم تو محمد.

بعد بار دوم نظر کردم و از میان اهل زمین علی علیه السلام را برگزیدم و برای او نیز نامی از نام های خودم مشتق کردم من اعلی هستم او علی است؛ ای محمد! تو و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان دیگر از ذرّیه حسین علیه السلام را از نور خودم خلق کردم و ولایت شما را بر اهل آسمان ها و زمین عرضه نمودم هرکس پذیرفت پیش من از مؤمنان است و هرکس انکار کرد از کافران می باشد.

ای محمد! هرگاه بنده ای از بندگانم آن قدر مرا عبادت کند که اعضایش از هم بگُسَلد یا این که مثل مشک کهنه گردد بعد به سوی من آید در حالی که منکر ولایت شماست هرگز او را نمی آمرزم مگر این که به ولایت شما اقرار کند.

ای محمد! آیا دوست داری ایشان را ببینی؟

گفتم: بلی ای پروردگار!

فرمود: طرف راست عرش را نگاه کن. پس نظر کردم ناگهان دیدم علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن الحسین، محمد بن علی، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و مهدی را در یک محل نورانی دور هم جمع اند؛ مهدی در میان آنها مانند کوکب و ستاره درخشانی بود.

فرمود: ای محمد! اینها حجت های مایند و این [مهدی] خونخواه عترت توست. ای محمد! عزت و جلالم اوست؛ [او] حجت لازم بر اولیای من و انتقام گیرنده از دشمنان من است.

حوض کوثر

علی بن ابی طالب علیه السلام گفت که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: من در سر حوض وارد شما هستم؛ تو ای علی! ساقی هستی؛ حسن رهنما؛ حسین امر کننده؛ علی بن الحسینْ فارط پیش رونده به سوی آب؛ محمد بن علی توزیع کننده؛ جعفر بن محمد سوق دهنده؛ موسی بن جعفر حسابگر دوستان و دشمنان و جلوگیری کننده از منافقان؛ علی بن موسی زینت کننده مؤمنان؛ محمد بن علی تعیین کننده درجات اهل بهشت؛ علی بن محمد خطیب شیعیان و تزویج کننده شیعیان با حورالعین؛ حسن بن علی چراغ اهل بهشت که از نور او استفاده می کنند و مهدی شفاعت کننده آنهاست در روز قیامت، آنجا که خداوند اجازه این کار را به کسی نمی دهد مگر بر کسی که بخواهد و از او راضی باشد.

سلمان محمدی گفت: به خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله شرفیاب شدم و ناگهان حسین علیه السلام را روی زانوی او دیدم. پیامبر چشمان و دهانش می بوسید و می فرمود: تو سیدْ فرزند سید و پدر ساداتی، تو امامْ فرزند امام و پدر امامانی، تو حجت خدا و فرزند حجت خدا و پدر حُجَج الهی هستی؛ نُه تن از صُلب تُواَند که نهمین آنها قائم آنهاست.

چنان که می بینم در روایات اهل تسنن نه تنها به تعداد دوازده گانه ائمه اطهار تصریح شده بلکه اسامی فرد فرد آنها نیز ذکر شده است.

* * *

درود و رحمت خدای بزرگ بر تو باد ای صاحب مقام عالی که بهترین افراد بشری؛ تو پیغمبر برگزیده هاشمی نسبی و به آن مفتخری؛ به سبب شما خدایمان ما را هدایت کرد و به وسیله تو امید رهایی از آتش دوزخ داریم و گروه خلفای شما دوازده تن شدند زیرا خدای بزرگ ایشان را بلند رتبه و پاک و پاکیزه از هر عیب نموده است. نجات می یابد آن کس که به ایشان تمسک جوید؛ هرکس دشمنی با ایشان نماید زیان کار گردد و دوازدهمی آنها که امام منتظر است به ظهور خود شیعیان تشنه دیدار را سیراب می نماید و خاندان شما آن برگزیدگانی هستند که مأمور اطاعت از ایشانیم و کسی که از ایشان اعراض کند در آتش دوزخ جاوید خواهد ماند.