در سوک نویسنده ای توانا و همکاری دیرینه

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

درحالی که شماره 11 مجله آماده چاپ شده بود، با تاثر و اندوه فراوان شاهد درگذشت ناگهانی مدیر مسؤول مجله و یکی از اعضای دیرینه هیئت تحریریه آن، یعنی دانشمند گرانقدر، پژوهشگر متعهد و نویسنده فرزانه، حجة الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ داود الهامی بودیم و در آن شماره فرصت انعکاس این حادثه دردناک که هیئت تحریریه مجله را نیز همراه با خانواده ارجمند و بستگان و دوستان و همدوره ها و استادان گرانقدرش غرق در سوک و اندوه کرد; دست نداد. اینک درگذشت این نویسنده توانا و همکار علمی را به اطلاع خوانندگان ارجمند می رسانیم و نگاهی گذرا به زندگی نامه او - که بخشی از آن، بر گرفته از نوشته خود آن عزیز در سال 78 است - می افکنیم:

استاد الهامی در سال 1316 شمسی در آذرشهر دیده به جهان گشود و دروس دبستانی و دبیرستانی را در زادگاه خود فرا گرفت درحالی که علاقه و استعداد خود را به نویسندگی، با نوشتن مقاله و داستان در همان دوران در دبیرستان نشان داد. آنگاه علاقه مند به فراگیری علوم دینی و حوزوی شد و مقداری از صرف و نحو ادبیات فارسی و عربی را در زادگاه خود فرا گرفت و در سال 1335 شمسی برای ادامه تحصیل رهسپار شهر تبریز شد و نزدیک سه سال در یکی از مدارس علمی این شهر سرگرم فراگیری دروس مقدماتی حوزوی شد.

در سال 1338 شمسی در دوران زعامت مرجع بزرگ تقلید مرحوم آیة الله بروجردی (اعلی الله مقامه) وارد حوزه علمیه قم گردید و با استادان بزرگ حوزه آشنا شد و سطوح عالیه و رشته هایی دیگر از علوم اسلامی را در محضر آن بزرگواران فرا گرفت که از آن جمله می توان از استادان بزرگ، حضرات آیات آقایان یاد شده در زیر نام برد:

1- مرحوم سید جواد آقا خطیبی.

2- آیة الله حاج شیخ مصطفی اعتمادی.

3- آیة الله ناصر مکارم شیرازی.

4- آیة الله حاج میرزا ابوالفضل علمایی (سرابی) .

5- آیة الله سید محمد باقر طباطبایی سلطانی.

6- استاد شهید مرتضی مطهری.

7- مرحوم دکتر مهدی حائری.

8- آیة الله حاج شیخ جعفر سبحانی.

9- مرحوم حاج سید مرتضی شبستری.

10- مرحوم حاج میرزا باقر ملکی (میانجی) .

او پس از پایان دروس سطح، در درس خارج فقه و اصول مراجع بزرگ وقت شرکت نمود و بیش از 15 سال از محضر آنان استفاده نمود.

او که از دوران دبیرستان عشق و علاقه به نویسندگی را در خود احساس می کرد، در حوزه علمیه نیز همزمان با فراگیری دروس خارج حوزوی، به نویسندگی و پژوهش روی آورد و از سال دوازدهم مجله مکتب درسهایی از مکتب اسلام (که اکنون سال چهلم را سپری می کند)، همراه با گروهی از دوستان جوان و نویسنده همدوره اش به عضویت هیئت تحریریه این مجله برگزیده شد و از آن زمان قلم را بر زمین ننهاد و صدها مقاله در حوزه های مختلف علوم و معارف اسلامی در این مجله و سایر نشریات و مجلات نوشت. و افق های جدیدی را درنوردید.

و دهها جلد کتاب تالیف و یا ترجمه کرد. از سال 25 مجله تاکنون (حدود 16 سال) مدیر مسؤول این مجله بود و از بدو انتشار «تفسیر نمونه » تا جلد هشتم از اعضا و نویسندگان این تفسیر بود.

استاد الهامی طی بیش از سی سال فعالیت علمی و قلمی متجاوز از 40 جلد کتاب سودمند تالیف و چاپ کرد که مورد استفاده علاقه مندان و خوانندگان مشتاق است.

از مهمترین آثار چاپ شده او می توان از چند کتاب مزبور در زیر یاد کرد:

1- آخرین امید.

2- اسلام و ایران (خدمات متقابل) .

3- چهره معمایی زردشت در تاریخ.

4- سلمان نخستین مسلمان ایرانی.

5- سیری در تاریخ تشیع.

6- ایران و اسلام.

7- امامان اهل بیت در گفتار اهل سنت.

8- مبانی حکومت اسلامی (ترجمه و نگارش) .

9- موضع تشیع در برابر تصوف در طول تاریخ.

این نویسنده توانا بیش از ده اثر نیز در دست چاپ و انتشار داشت که آثار یاد شده در زیر از جمله آنهاست.

1- تاریخ انقلاب اسلامی ایران.

2- ره یافتگان تشیع.

3- دنیای نهج البلاغه.

4- قبر گمشده؟

مرحوم الهامی سابقه مدیریت آموزش حوزوی را نیز داشت، از آن جمله طی چند سال اخیر مدیریت دوره تخصصی کلام اسلامی در حوزه علمیه را تا هنگام درگذشت عهده دار بود.

از طرف دوستان و ارادتمندان آن مرحوم، و نیز علاقه مندان مجله مکتب اسلام نامه های تسلیت آمیز متعددی به دفتر مجله رسیده است و ما از میان آنها به درج نامه یکی از دوستان صمیمی ایشان که خود نیز از نویسندگان مجله مکتب اسلام می باشند که سالیان درازی است که با مجله همکاری قلمی بسیار نزدیک دارند، و خوانندگان گرامی از مقالات پربار ایشان بهره ها برده اند، مبادرت می ورزیم. این نامه منعکس کننده پایه تاثیر فقدان آن دانشمند می باشد.

اینک نامه:

قم دفتر مجله مکتب اسلام با اهداء سلام و تحیت.....

درگذشت نابهنگام نویسنده سترگ، دانشمند گرانقدر، عالم عامل، و عابد مؤمن و متعهد، حجة الاسلام والمسلمین جنت مکان، رضوان جایگاه، شادروان، داود الهامی، قلوب دوستان و آشنایان را جریحه دار و همگان را در سوکی عظیم و در غمی گران فرو برد.

«مکتب اسلام » به مفهوم وسیع و جهانشمول، آن صاحبقلم نستوه و خستگی ناپذیر، مدیری مدبر و تیزهوش و پرتلاش خود را از دست داد. جای او برای همیشه در هیئت تحریریه مجله خالی خواهد بود.

صاحب آنهمه آثار و رشحات قلمی، آنهمه پژوهش و تحقیق، آنهمه بررسی و تدقیق در دریای بی کران علم و ادب، و مفسر «دنیای نهج البلاغه » رخ در نقاب خاک کشید و همه دوستداران فرهنگ غنی اسلام را داغدار ساخت. هیهات تا دیگر قلم بدستی خامه در دست «قبر گمشده ای » را بیابد و تاریکیهای روزگار را به مصباح علم و دانش روشن و به زیور طبع بیاراید.

فقدان این دانشمند بزرگوار را با دلی پردرد به حوزه علمیه به ویژه استاد بزرگوار حضرت آیة الله استاد جعفر سبحانی تسلیت می گویم و از خداوند بخشاینده مهربان برای روح آن مرحوم رحمت و مغفرت بی کران مسالت دارم.

تبریز

و السلام علیه یوم ولد و یوم مات و یوم یبعث حیا

هیئت تحریریه