قلب سرشار

مشغول راز و نیاز و عبادت پرودگار بود که ناگاه صدای همهمه ای از بیرون خانه شنید. از شکاف در نگریست، دید جمعیتی خشمگین در بیرون خانه اجتماع کرده اند تا به اذیت و آزار او بپردازند. با خود فکر کرد: چه کند و با اینها چگونه برخورد کند. ناگاه صدای جبرئیل را شنید که تلاوت می کند : یس و القرآن الحکیم…؛ ای محمد! با خواندن این سوره از خانه بیرون آی و هیچ هراسی از آنان نداشته باش. درحالی که سوره می خواند و آیات آن را برلب داشت، در را گشود و با خود می گفت: الآن آنان از جا بر می خیزند و ناسزا می گویند؛ ولی دید که آنان هیچ گونه حرکتی ندارند. گویا او را نمی بینند. خم شد و مشتی خاک از زمین برگرفت و به آنان پاشید و از آنان دور شد و راه مسجدالحرام را پیش گرفت.

در حالی که آنان خاک را از سر و روی خود پاک می کردند.

فردی از راه رسید و گفت: ای قریشیان! اینجا چه می کنید؟ چرا جمع شده اید؟

ـ منتظر محمّد هستیم تا از خانه بیرون آید و کارمان را با او یکسره کنیم.

ـ بی جهت اینجا ننشینید، من محمّد را در مسجدالحرام دیدم.

از شنیدن این جمله همه مات و مبهوت شدند و در حالی که به یکدیگر می گفتند: محمد ما را سحر کرد، متفرق شدند.

آری، بدین سان سوره «یس» نازل گشت و پیامبر با خواندن آن از جلوی آنان عبور کرد و آنان در هاله ای از جهل و نادانی فرو رفتند و پیامبر را ندیدند. در تاریخ دارد: آن کسانی که پیامبر خاک بر سر آنان پاشید، تمام آنان در جنگ بدر به مرگ ذلت و به خاک نشستند.

این سوره شریف از همان اول همیشه با اهمیت و از شگفتی های قرآن کریم شناخته می شده است، به طوری که در روایات از آن به قلب قرآن و ریحانة القرآن یاد شده است و ابن عباس می گوید: من همیشه درباره این همه عظمت و فضیلت سوره «یس» با خود فکر می کردم و برای من بسیار تعجب آور بود که یک سوره از قرآن شریف دارای این همه فضایل و برکات بوده باشد. این فرمایش ابن عباس نشان می دهد که شگفتی های سوره «یس» چیزی نیست که در زمان بعد از پیامبر و در زمان ائمه معصومین(ع) بیان شده باشد، بلکه در میان اصحاب پیامبر با اهمیت و عجیب بودن آن به طور آشکار بیان شده است.

و با مروری کوتاه بر کسانی که با این سوره انس، مداومت و مراقبت داشته اند به این نتیجه می رسیم که این سوره همواره در طول تاریخ، منشا آثار عجیب و خاصیتهای گسترده بوده است. همچنانکه در مقاله بسیار مهم و با اهمیت استاد علامه محمدرضا حکیمی در شماره نوزدهم بشارت تحت عنوان قلب قرآن مشاهده کردید.

آنچه در پی می آید برخی از فضایل سوره «یس» است که با مرور آنان انسان به عمق اهمیت آن آشنا می شود و می تواند بفهمد که چگونه از این سوره همیشه به عنوان عجیب ترین و مؤثرترین و ممتازترین سوره قرآن یاد شده است.

امیدواریم با انس، آشنایی، مداومت و همنشینی با این سوره شریف، بتوانیم از بهره های بی کران آن مقداری را نصیب خویش کنیم.

یس از زبان خدا

در روایت آمده است که چون دوستان و مؤمنان در این بوستان به سعادت روند و به نعیم بهشت رسند از جناب جبروت ندا آید که از دیگران بسیار شنیده اید و وقت آن است که از ما بشنوید: فسمعهم سورة الفاتحه و طه و یس. (کشف الاسرار، ج8/204)

قرائت بهشتیان

پیامبر اکرم(ص): در قیامت از اهل بهشت قرآن برداشته می شود و نمی خوانند مگر سوره «طه» و «یس» را. (تفسیر البصائر، ج33/608)

نام پیامبر

امام صادق(ع) فرمودند: «یس» اسم پیامبر خداست؛ زیرا خداوند بعد از آیه «یس» می فرماید: «اِنَّکَ لِمَنِ المُرسَلین»

و نیز می فرمایند: برای پیامبر دوازده اسم است که پنج تای آن در قرآن آمده است و آنها عبارتند از: محمّد، احمد، عبداللّه، «یس» و نون. (مجمع البیان، ج4/413)

سال یس

نام گذاری سال ها در کشورهای مختلف امری است مرسوم و متداول. ارزشمندترین سال در روی زمین به نام «یس» نام گذاری شده؛ چنانچه حضرت صادق(ع) می فرماید: دوازدهمین حجت خداوند کسی است که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می خواند؛ در سالی که به نام «یس و القرآن الحکیم» نامیده شده است. (تفسیر البصائر، ج33/606)

گل گلستان

امام صادق(ع): به فرزندانتان سوره «یس» بیاموزید؛ زیرا سوره «یس» ریحان قرآن کریم است. (بحارالانوار، ج92/291)

آرزوی پیامبر

پیامبر(ص) فرمودند: «لوددت انها فی قلب کل انسان من امتی» دوست دارم و ای کاش، سورە یس در قلب تمام افراد امت من بود. (بحارالانوار، ج92/291)

یس قبل از خلقت انسان

حق پیش از آفرینش آدم به دوهزار سال «طه و یس» برخواند، ملائکه ملکوت چون آن بشنیدند، گفتند: خنک بر امتی که این کلام پاک به ایشان فرو آید و خنک زبانی که این را خواند و خنک سینه هایی که صدف این جوهر مکنون باشد. (کشف الاسرار، ج8/204)

فضیلت بی کران

حضرت صادق(ع) فرمود: و هرکس در شب قبل از خواب آن را تلاوت کند خداوند بر وی هزار فرشته بگمارد تا او را از شر و بدی هر شیطان و هر آسیب حفظ کنند و هرگاه در همان روز بمیرد، خداوند او را وارد بهشت گرداند و سی هزار فرشنه هنگام غسلش گرد آیند و برای او طلب آمرزش کنند و با درخواست استغفار او را مشایعت و بدرقه نمایند تا قبر و چون او را به گور گذارند آن فرشتگان جمله در گور با وی در آیند و خدا را عبادت کنند و ثواب آن را به او هدیه کنند و قبرش تا هر کجا که چشمش ببیند فراخ گردد، از فشار قبر ایمن باشد و همیشه از گورش تا عنان آسمان نوری تابان باشد تا اینکه خداوند او را از قبر بیرون آرد، چون او را برانگیخت فرشتگان خدا با او هستند و بدرقه اش کنند، با وی به گفت وگو پردازند و به رویش لبخند زنند، به هر خیر و نیکی مژده اش دهند تا او را از صراط و میزان بگذرانند و در پایگاه قربی او را بدارند که هیچ مخلوقی را جز کروبیان و فرستادگان حق آن مقام و منزلت و قرب نباشد ، و وی با پیامبران در آن درگاه نزد خدایتعالی بایستد و (در آن هنگام که مردان را غم و اندوه و ترس فراگیرد، وی) با غم خواران غم نخورد و با اندوه گینان اندوه نکشد و با زاری کنندگان زاری نکند، آنگاه پروردگار تبارک و تعالی گوید: ای بنده من! شفاعت کن هر چه را که خواهی، تورا بدهم، پس وی حاجت خود را از خداوند بخواهد و برآورده شود، شفاعت کند و پذیرفته گردد، و از او چون دیگران حساب نکشند و در آنجا چون دیگران بازداشت نشود، چون زبونان و خوار شده گان زبون و خوار نگردد و به نکبت گناه و عمل زشتی که از او سرزده گرفتار نشود، برات آزادی او را سر گشاده به او دهند تا این که از در گاه الهی پایین آید، همه از روی تعجّب گویند: سبحان اللّه (منزه است خدا) این بنده را که حتی یک گناه نبوده است و از همدمان محمد(ص) خواهد شد . (بحارالانوار، ج92/289)

ختم قرآن

ابی بن کعب گوید: هرکس سوره «یس» را برای خدا قرائت کند، خداوند او را می آمرزد و اجر و پاداش کسی که دوازده مرتبه قرآن را ختم کرده است به او می دهد. (مجمع البیان، ج4/413)

قبل از خواب و در طول روز

امام صادق(ع): براستی برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره «یس» است و اگر آن را قبل از خواب، یا در روز، پیش از آن که غروب شود بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پر روزی خواهد بود. (بحارالانوار، ج92/289)

خواندن در شب و روز جمعه

پیامبر اکرم(ص): کسی که سوره «یس» را در شب بخواند، خداوند او را می آمرزد. (بحارالانوار، ج92/291)

رسول اکرم(ص): کسی که سوره «یس» و «صافات» را روز جمعه بخواند و سپس از خداوند حاجت بخواهد، خداوند خواسته او را می دهد و حاجت او را برآورده می سازد.(بحارالانوار، ج92/296)

هم دنیا و هم آخرت

پیامبر اکرم(ص): سوره «یس» در تورات به عنوان «عمومیت آفرین» نامیده شده. سؤال شد: از چه رو به این سوره «عمومیت آفرین» گفته می شود؟ فرمودند: زیرا کسی که همدم و همنشین این سوره باشد، خداوند او را مشمول تمام خیر دنیا و آخرت می کند. (مجمع البیان، ج4/413)

برآورده شدن حاجات

پیامبر(ص) فرمودند: کسی که قبل از حاجت خویش سوره یس را بخواند، حاجت او برآورده شود. (بحارالانوار، ج92/292)

یافتن گمشده

اصبغ بن نباته گفت: یا امیرالمؤمنین برای پیدا کردن گمشده ما را راهنمایی کن. حضرت فرمودند: سوره «یس» را در دو رکعت نماز بخوان و بعد بگو «یا هادی الضاله رُدَّ علی ضالَّتی» و اصبغ این عمل را انجام داد و خداوند گمشده اش را به او باز گرداند. (تفسیر البصائر، ج33/606)

ده برکت

رسول اکرم(ص): یا علی سوره «یس» را قرائت کن که در آن ده برکت می باشد: گرسنه را سیر می کند، تشنه را سیراب می سازد، برهنه را لباس می پوشاند، مجرد را متأهل و انسان ترسیده را آرامش می بخشد، مریض را شفا می دهد و زندانی را آزاد می سازد، دفع خطر از مسافر، تخفیف عذاب مرده و گم شده را پیدا می کند. (بحارالانوار، ج92/290)

آسانی در کار

پیامبر(ص) فرمودند: برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره «یس» است، هرکس آن را در شب بخواند، کارهای روز بر او آسان می شود. (تفسیر البصائر، ج33/608)

گل باید از درخت خود باز کنی تا بوی آن بشرط یابی.

احتضار

حضرت رسول(ص): آنگاه که سوره «یس» بر فردی که در حال مرگ است خوانده شود، خداوند سختی جان کندن را بر او آسان می گرداند. (بحارالانوار، ج92/292)

شفاعت در قیامت

رسول اکرم(ص): در قرآن کریم سوره ای است که «عزیز» نامیده می شود و نزد خداوند، همنشین آن سوره و خواننده آن، «شریف» شناخته می شود؛ آن سوره برای صاحب خود در قیامت به اندازه افراد قبیله «ربیعة» و «مضر» شفاعت می کند و سپس فرمود: و آن سوره «یس» است. (بحارالانوار، ج92/290)

تخفیف عذاب

پیامبر(ص): کسی که به گورستانی وارد شود و «یس» را بخواند، خدا در آن روز از عذاب ایشان(خفتگان در قبر) تخفیف دهد و برای او به عدد امواتی که در آنجاست حسنات نوشته شود. (مجمع البیان، ج4/413)