گالری‌های هنری تهران در هفته‌ی گذشته آثار خوبی را به نمایش گذاشته بودند. آثاری که از نظر کیفیت و تنوع، رشد خوبی داشتند. اتفاق خوبی که در این چند سال اخیر در فضای هنری کشور اتفاق افتاده، تنوع مخاطبان آثار هنری است. کم‌کم افرادی که خیلی هم درگیر هنر نبودند، به سمت گالری‌ها جذب شده‌اند و هنر و به‌خصوص آثار تجمسی مانند نقاشی و مجسمه‌سازی از حالت انزوا و ایزوله‌ای که در آن گرفتار بودند، خارج شده‌اند و دیگر تنها عده‌ی معدودی هنرمند و منتقد مخاطبان آنها نیستند. از دلایل دیگر اقبال عمومی مردم به گالری‌ها، شاید بی‌هزینه بودن بازدید از آنها باشد. در هفته‌ای که گذشت، ما شاهد اقبال مخاطبان به آثار هنری بودیم. در گالری گردی این هفته‌ی بنیتا به گالری «ثالث» و آثار به نمایش درآمده در «خانه‌ی هنرمندان» سرزدیم. در گالری‌گردی دی‌ماه 95 بنیتا، از دو گالری هما و آران و آثار نقاشی به نمایش درآمده در آنها مطلبی منتشر کردیم که می‌توانید در بنیتا بخوانید.
گالری ثالث میزبان نمایشگاه «به بهانه چشمانت»، آثار حجمی «علی کوره‌چیان» بود. در توضیح این نمایشگاه آمده است: «این بازی کودکانه که باید با ایجاد سوراخ‌هایی در یک پاکت کاغذی برای خود ماسکی بسازیم را به یاد داریم و همچنین به یاد داریم که با زدن آن ماسک و فضای امن حاصل از آن به انجام کارهایی می‌پرداختیم که بدون آن انجام نمی‌دادیم. تجربه‌ی این حس امنیت که جهان پیرامون ما را نمی‌بیند با ما رشد کرده و به نوجوانی می‌آید و به‌تدریج این نقاب اسباب بازی، بخشی از رفتار خودآگاه می‌شود که در زمان و مکان مختلف جهت حفظ ارزش‌های خود به کار می‌بریم...»
در این نمایشگاه حجم‌هایی به شکل ماسک و تاثیر گرفته از اشعار شاعران بزرگ ایران، در معرض عموم قرار گرفته‌اند. این ماسک‌ها ترکیبی از چهره و اشعار شاعران هستند و با برنز ساخته شده‌اند.
علی کوره‌چیان، هنرمند این آثار، در توضیح آفریده‌های هنری‌اش می‌گوید: «چرایی انتخاب موضوع ماسک، برگرفته از مفاهیم چند لایه شعرهای ایرانی که از وجود پرده‌ای بر حقیقت جهان هستی سخن گفته‌اند، است. اما چگونگی رسیدن به این احجام ماسک‌گونه، محصول اعمال تاثیر معنا و وزن واژگان مورد استفاده‌ی شاعر فارسی‌زبان بر عناصر تشکیل دهنده‌ی این احجام است. همانطور که شاعر فارسی زبان، صورت شعر خود را با چینش کلماتی می‌سازد که خود از سی و دو حرف الفبای فارسی تشکیل شده‌است، در این آثار نیز کلید واژه‌ی مورد استفاده از میان مجموعه کلمات استفاده شده در شعر، بر اساس پتانسیل‌های بصری حروف تشکیل دهنده‌ی کلمه در حجم و همچنین مفهوم اصلی شعر انتخاب شدند.
سپس، شخصیت خط به موازات شکل گیری آرگونومی صورت و حجم، به گونه‌ای انتخاب گردید که رسم‌الخط آن نیز در کنار عناصر مبانی هنرهای تجسمی بکار رفته در احجام، تکمیل کننده‌ی انتقال مفهوم مورد نظر از حجم به مخاطب باشد.»
این نمایشگاه تا 6 بهمن ماه، هر روز از ساعت 10 تا 20 در گالری ثالث، واقع در خیابان کریمخان زند بین ایرانشهر و ماهشهر شماره ١٤٨ دایر است.
اما در خانه‌ی هنرمندان، داستان دیگری برپا بود. چندین هنرمند دور هم جمع شده بودند تا آثارشان را در نگارخانه‌های مختلفی که در خانه‌ی هنرمندان قرار دارد، به نمایش بگذارند. این آثار در رابطه با کودکان کار و رنج و محرومیتی است که با آن دست‌به‌گریبان هستند، و از دوران کودکی خود فقط اشک و کار به یاد دارند.
هر هنرمندی دغدغه‌ای شخصی برای خود دارد و همین دغدغه، الهام‌بخش او در خلق اثر هنری است و اثر هنری هم برآیندی از ذهنیت و آن چیزی است که از درون هنرمند می‌جوشد. این هنرمندان، کودکان کار را تمرکز و درگیری ذهنی خود قرار دادند و گوشه‌ای از تلخی‌های زندگی کوتاه آنان را با آثار خود نشان دادند. تعداد این آثار بسیار زیاد بود و در چند نگارخانه، در محل خانه‌ی هنرمندان به نمایش درآمده بودند. بخش عمده‌ی این آثار در قالب مجسمه و حجم بودند. استقبال از این مجموعه آثار، بسیار بالا و در خور توجه بود.
اینکه هنرمندان از فضای انتزاعی و ذهنی خود فاصله می‌گیرند و به معضلات و مشکلات اجتماعی می‌پردازند، خود اتفاق خوبی است و پیوند میان هنر و جامعه و هنرمند و افراد جامعه را بیشتر می‌کند. وقتی که آثار هنری به متن جامعه و مواردی که مردم هر روزه با آن روبرو هستند می‌پردازد، ارتباط بیشتری با مخاطب عام برقرار می‌کند. استقبال گسترده‌ی مردم از آثار این نگارخانه‌ها خود گویای این نکته است. دیدن این آثار می‌تواند تجربه‌ی هنری جالبی باشد و سلیقه‌ی هنری مخاطبان را افزایش دهد.
برای بازدید از آثار به نمایش درآمده در این نگارخانه‌ها می‌توانید به خانه‌ی هنرمندان واقع در خیابان طا‌لقانی، خیابان موسوی شمالی (فرصت)، ضلع جنوبی باغ هنر مراجعه کنید. ساعات بازدید از این آثار در نگارخانه‌ها همه روزه از 14 تا 21 است.
منبع: بنیتا
