هویت ما چیست؟ و تکلیف ما در برخورد با مدرنیته کدام است؟ نویسنده معتقد است ما دچار نوعی سرگشتگی و بحران ویت شده ایم که علت آن، هجوم ناگهانی مدرنیته با عناصر خاص خودش (عقلانیت ابزاری، فردگرایی، نسبیت، قداست زدایی و . .). به جامعه بسته ماست که عناصر سنتی آن را سخت تهدید می کند . در چنین شرایطی نخبگان جامعه به جای مواجهه درست با فرهنگ غرب، یا به نفی کامل آن پرداختند (سال های اول پس از انقلاب) و یا آن را کاملا پذیرفتند (دوران پهلوی) . به عقیده وی، این بحران، مانع اصلی توسعه یافتگی، یعنی شکل گیری باورهای متناسب با شاخص های توسعه است . رفتارهای فرد و جامعه نتیجه باورها هستند و اسباب مادی (سرمایه، نیروی کار و . .). بستر فیزیکی ظهور فرهنگ غیر مادی است . بدین ترتیب غنای فرهنگی شرط توسعه یافتگی تلقی می شود . از سوی دیگر اجماع نظر نخبگان با یکدیگر و با کل جامعه موجب نهادینه شدن استنباطهای روشن در اذهان می شود . دو عامل فوق می تواند جامعه ما را از ناهنجاری های اجتماعی، چنددستگی سیاسی و تصمیم گیری های اشتباه و پرهزینه نجات دهد .
