جشنواره دانشگاه کریا/ روزانه‌های مریم در کره

 الان بیشتر از دوسال از زندگی من در آرزوهام می‌گذره و حالا قراره هر هفته دو بار با روزانه‌های مریم در کره به بنیتا بیام. این بار در مورد جشنواره بهاری دانشگاه کریا صحبت می‌کنم. در ادامه با بنیتا باشید.

بهار در کره فصل جشنواره‌هاست. مردم کره عاشق شرکت کردن در جشنواره‌های مختلف هستند و از این راه هم پول خوبی نصیب برگزارکننده‌ها می‌شه. جشنواره‌های مختلفی در کره وجود داره اما بهار که می‌شه بزرگ‌ترین جشنواره‌ها توسط دانشگاه‌ها برای دانشجوها برگزار می‌شه. 

سه تا از دانشگاه‌های بزرگ کره به ترتیب دانشگاه سئول، کریا و یونسه هستند که من در دانشگاه سئول درس می‌خونم. دانشجوهای ما به‌خاطر درس خوندن زیاد وقت و هزینه برای برگزاری یه جشنواره بزرگ رو ندارند و هر سال یه جشنواره‌ی ساده برگزار می‌شه. اما در دانشگاه کریا و یونسه این جشنواره خیلی رقابتی و جدی هست.

 امسال هم مثل سال‌های گذشته تونستم به همراه دوست ترکیه‌ایم و دوست‌های کره‌ایم به جشنواره‌ی دانشگاه کریا که با اسم «ایپ سِلنتی» برگزار می‌شه برم و عکس‌ها و داستان‌های جالب اون روز رو براتون به بنیتا آوردم. امسال حتی تی‌شرت دانشگاه کریا رو از قبل خریدم تا همرنگ بقیه باشم.

جشنواره ساعت 7 شب در استادیوم دانشگاه شروع می‌شد اما برای این که یه جای خوب گیرمون بیاد ساعت 5 وارد محل برگزاری شدیم. 

بلیط جشنواره به شکل نقاب بود که خیلی به نظرم ایده‌ی جالبی بوده. هر سال این جشنواره موضوع خاصی داره که امسال به عنوان نقاب برگزار شد. قیمت بلیط هر سال 9 دلاره و خوشبختانه تا به حال تغییر نکرده.

در حین این که برای ورود به داخل استادیوم داخل صف بودیم، دیدم که یه سری از دانشجوها آرم دانشگاه رو که به‌صورت استیکر هست به صورتشون می‌چسبونند که ما هم با دادن 1 دلار آرم دانشگاه کریا رو به صورتمون زدیم.

وارد استادیوم که شدیم دریایی از آدم‌های قرمز رو پوش دیدم که خیلی هماهنگ و شاد در حال رقص بودند.

اتحاد و عشق دانشجوهای یه دانشگاه برام خیلی جالب بود، چیزی که در دانشگاه ما چندان اهمیتی نداره.

این‌جا هر دانشگاهی رنگ خودش و تیم تشویق کننده‌ی خودش رو داره. هر سال بعد از شروع ترم بهاره تعداد زیادی از دانشجوها برای وارد شدن به انجمن تشویق کننده‌های دانشگاه، درخواست می‌دن و در بین آن‌ها بهترین و زیباترینشون توی رقص انتخاب می‌شن و تا روز جشنواره آموزش داده می‌شن.

دانشگاه کریا حرکت‌ها و آهنگ‌های خاص خودش رو داره که موقع وارد شدن به دانشگاه همه‌ی دانشجوها در اردوهای آموزشی اولیه این آهنگ‌ها و حرکت‌های اون‌ها رو یاد می‌گیرن. من هم برای این‌که بتونم امسال با جماعت همرنگ بشم از طریق یوتیوب تعدادی از آهنگ‌ها رو حفظ کردم و به جشنواره رفتم.

رنگ دانشگاه کریا قرمز و دانشگاه یونسه آبی هست. جشنواره‌های این دو دانشگاه به‌صورت رقابتی برگزار می‌شه. در این بین تعدادی از افراد رو دیدم که تی‌شرت آبی داشتن و با این حال که رقیب هم هستند شونه‌های هم رو گرفته و با هم شادی می‌کردند.

البته یه سری ویدیو در جشنواره به هدف مسخره کردن دانشجوهای یونسه و به قول خودمون برای کَل‌کَل کردن با هم پخش کردند که خیلی جالب بود.

ساعت 7 شب شد و جشنواره آغازشد. خواننده‌های معروفی به جشنواره اومده بودند. یه صحنه‌ی به یادماندنی و خیلی زیبا از جشنواره لحظه‌‌ی خوندن یه آهنگ غمگین توسط یون‌ها بود که همه فلش‌های گوشیشون رو روشن کره بودند.

معمولا بهترین اجرا آخر برگزار می‌شه که بهترین اجرای امسال از گروه توآیس بود. این گروه جدیدا شهرزیادی در کره پیدا کرده من هم خیلی دوسشون دارم. هر چند دوسشون دارم اما گروه‌های سال گذشته گروه شاینی و اِپیک‌های رو خیلی بیشتر ترجیح می‌دادم.

در انتهای جشنواره آتش‌بازی شروع شد که خیلی دیدنی و زیبا بود.

 سوال:

به نظرم اگه ما هم در ایران تی‌شرت یا رنگ مخصوصی برای هر دانشگاه داشته باشیم یا یه سرود مخصوص، خیلی به اتحاد دانشجوها کمک می‌کنه. همچنین برگزاری جشنواره ایده خوبی برای تامین یه سری از هزینه های دانشگاه می‌تونه باشه. نظر شما چیه؟ نظرات خودتون رو با ما توی کامنت‌ها درمیون بذارین.

امیدوارم این روزانه هم مورد پسندتون باشه. مثل همیشه منتظر نظرات و لایک‌های شما هستم.