«سفر گونه» دوست دارد شما را با سبک‌های مختلف سفر آشنا کند. قبلا هیچ‌هایکینک یا رایگان سواری در دنیا را به شما معرفی کردیم. در این سری از سفر گونه به سراغ این سبک سفر در ایران می‌رویم تا اطلاعاتی را با شما در میان بگذاریم که در مورد هیچهایکینگ در ایران نمی‌دانستید.
همان‌طور که در مطلب قبلی در مورد هیچهایکینگ در دنیا گفتیم، این سبک در گذشته در بسیاری از کشورها متداول بود اما اخیرا در ایران با استقبال بسیاری روبرو شده است.
با اینکه هر روز به دوستداران این سبک سفر افزوده می‌شود اما هنوز بسیاری از مردم دربارهی آن اطلاعات کاملی ندارند. عاشقان سفر معمولا افرادی هستند که از ریسک کردن نمی‌ترسند، اما هیچهایکینگ در ایران برای عده‌ای هنوز گنگ به نظر می‌آید. سفردوستان به ویژه زنان هنوز آن‌طور که باید این ریسک را نپذیرفته، برای انجام آن دودل می‌شوند و سعی می‌کنند از آن‌هایی که این سبک سفر در ایران را تجربه کرده‌اند اطلاعات بگیرند. می‌خواهیم اولین تجربه‌ی چند هیچ‌هایکر ایرانی را با شما در میان بگذاریم. با بنیتا همراه باشید تا این تجربه‌ها را با هم مرور کنیم.
تجربه‌های جالب هیچ‌هایکرهای ایرانی
شادی گنجی در حال حاضر از معروف‌ترین هیچ‌هایکرهای ایران است که تجربه‌های مختلف خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارد. او در مصاحبه‌اش با مهرنیوز، در مورد اولین سفر تنهایی خود اینگونه گفته است: «در 18 سالگی دانشجوی باستان شناسی شدم، آن زمان نمی دانستم که عشق به سفر، تاریخ و جغرافیا من را به سمت این رشته تحصیلی کشانده است. از ملایر به تهران آمده بودم و زندگی مستقلی داشتم. یک روز به سرم زد به ترمینال شرق بروم. شاگرد شوفرها نام شهرها را صدا می‌زدند. یک نفر مدام می‌گفت «نور» نمی‌دانستم کجاست ولی سوار شدم. آن زمان موبایل و اینترنت نبود که در همان لحظه هر اطلاعاتی می‌خواهی به دست بیاوری. سوار شدم. رسیدم به دریا. لحظه به لحظه‌ی آن روز به یادم است. تمام روز به دریا نگاه کردم و در ساحل نشستم. قبلا هم دریا را دیده بودم اما از اینکه تجربه‌ی متفاوتی را به دست آورده بودم لذت می بردم. شب به تهران برگشتم و برای دوستم تعریف کردم و بار دیگر با او همراه شدم.»
او در ادامه در مورد هیچ‌هایکر شدن خود گفته: «زمانی به فردی که گیاه شناس بود گفتم دلم می‌خواهد تخصصی‌تر سفر کنم و با فردی هم آشنا شده بودم که کویر «ریگ جن» را طی کرده بود همه این‌ها باعث شد تا تجربه‌های متفاوت به دست آورده و از اطلاعات دیگران استفاده کنم و با «هیچ‌هایک» آشنا شوم. فکر می‌کردم که نمی‌شود بدون اینکه هزینه‌ی حمل و نقل بدهی سفر کنی اما یک سفر را همراه او رفتم در طول مسیر سوار کامیون می‌شدیم. او این کار را خوب بلد بود و من این مدل سفر کردن را یاد گرفتم. دفعه‌های بعد راهش را بلد بودم و دیگر تنهایی سفر می‌رفتم.»
عرفان فکری هم در خبرآنلاین تجربه‌ی هیچهایکینگ خود را اینگونه توصیف کرده است: «همه نوع ماشینی مقابل پایت ترمز می‌زند و هرکدام شخصیت و رفتاری متفاوت دارند. من یکبار در سفر گرجستان سوار یک بی‌ام و آخرین سیستم شدم و راننده بدون هیچ چشمداشتی یک ناهار مفصل در یک رستوران میهمانم کرد. گاهی هم سوار ماشینی شده‌ام که بیشتر از نیم ساعت نتوانسته‌ام بنشینم و سریع پیاده شده‌ام.»
مهسا عزیزی در مورد اولین تجربه‌اش در هیچهایکینگ به بنیتا گفت: «اولین بار توی هاستل در گرجستان با یک پسر روسی که اروپا را با پول کمی گشته بود آشنا شدم. اسمش ساشا بود و 2 روز باهم در گرجستان هیچ‌هایک کردیم، این‌جا بود که هم دلیل این مدل سفر را متوجه شدم هم راه و چاهش را یاد گرفتم، در آن دو روز از اینکه مردم آن کشور راحت به ما اعتماد می‌کنند و سوار ماشینشون می‌شویم خیلی حس خوبی داشتم و تصمیم گرفتم در ایران هم این مدل سفر رو امتحان کنم.»
ریحانه دهقان نیز که هیچهایکینگ را همین امسال شروع کرده، در صحبت با بنیتا اولین تجربه‌ی خود را اینگونه توصیف می‌کند: «اولش خیلی ترسیده بودیم، با اینکه سه نفر بودیم ولی در جاده های شمال، نزدیک غروب بود که برای اولین‌بار هیچ‌هایک کردیم اماالان تجربه‌های خوبی از این سبک سفر دارم.»
شاید شما به اندازه هیچ‌هایکرهای ما قدرت ریسک‌پذیری بالایی نداشته باشید و ترجیح دهید اول همه‌ی شرایط را بررسی کرده و بعد به تجربه‌ی این سبک سفر بپردازید. ما در انتها به شما خواندن این وب‌سایت‌ها و بلاگ‌ها را برای آشنایی بیشتر با سفر پیشنهاد می‌کنیم.
www.saboktar.com
www.gerdali.com
www.sizdahom.com
www.mamallicaa.ir
و در آخر اگر دوست دارید می‌توانید سری به مطلب «هیچ هایکینگ و آداب و رسوم آن» بزنید.
