راهکارهای پیشگیری از خودکشی

اساساً دو نوع راهکار برای پیشگیری از خودکشی وجود دارد:
1. راهکارهای عمومی
2. راهکارهای فردی یا اختصاصی
به عقیده ی «اشنایدمن» چندین روش پیشگیری در مورد خودکشی وجود دارد:
1. با تعدیل محیط پر استرس بیمار و جلب کمک همسر، دوستان، کارفرما و ... از رنج روانی او کاسته شود.
2. حمایتی واقع گرایانه را پی ریزی کنید و متوجه باشید که بیمار ممکن است شکایتی منطقی داشته باشد.
3. راه حل های دیگری به جای خودکشی پیشنهاد کنید.

راهکارهای عمومی جهت پیشگیری از خودکشی

مؤثرترین روش برای پیشگیری از خودکشی تشخیص اولیه و درمان مؤثر با کمک مراقبین بهداشتی اختلالات روانی (به خصوص اختلالات خلقی، اختلالات وابسته به مواد) است و دومین روش مؤثر، محدود کردن دسترسی به وسایل بسیار مرگ بار است که بستگی به اقدامات جامعه دارد، مانند سم زدایی گازهای خانگی، محدود کردن دسترسی به اسلحه و کاهش دسترسی به سموم گیاهی و ...
بخشی از مداخلات که از نظر عوام در کاهش میزان خودکشی مؤثرند عبارتند از: کنترل خطوط تلفن در ارتباط با خودکشی، و برنامه های آموزشی خودکشی در مدارس که ثابت شده اثر کمی داشته یا اساساً مؤثر نبوده اند در حالی که دسترسی داشتن به مراقبین سلامت روان در کاهش میزان خودکشی تأثیر دارد.

راهکارهای فردی (خاص) در پیشگیری از خودکشی

برای فرد، روش های پیشگیری از خودکشی عبارتند از: تشخیص زودرس و درمان مناسب اختلالات روانی، تشخیص و ارزیابی فردِ در معرض خطر خودکشی، مدیریت ایمنی مناسب برای بیماران انتحاری و مداخله ی هدفمند برای عوامل خطر قابل تغییر.

چگونگی مداخله در خودکشی

همه ی بیمارانی که علایم هشدار دهنده دارند یا در معرض خطر خودکشی هستند، باید تحت ارزیابی کامل خودکشی قرار گیرند.
استفاده از ابزار ارزیابی خطر خودکشی می تواند در تشخیص خطر خودکشی، سطح مراقبت مورد نیاز و تعیین اولویت برای زمینه هایی که مداخله ی فوری نیاز دارند، به درمانگران کمک کند.
منبع مقاله :
سپهرمنش، زهرا؛ (1388)، پشگیری از خودکشی(راهنمای عملی ارزیابی و پیشگیری از خودکشی)، تهران: نشر قطره، چاپ اول